Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı

Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı
Özofagus Travmaları Dr.Ayten Kayı Cangır Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı

Özofagus perforasyonu;
Giriş-1 İatrojenik ya da iatrojenik olmayan travmalar sonucunda özofagusun bütünlüğünün bozulması sonucunda çok kısa sürede mediastinal ya/ya da plevral enflamasyona ve enfeksiyona ardından da sepsise neden olan morbiditesi ve mortalitesi yüksek bir klinik tablodur

Özofagus Gastroenteroloji Göğüs cerrahisi, Genel cerrahi,
Giriş-2 Özofagus Gastroenteroloji Göğüs cerrahisi, Genel cerrahi, Kardiyolojide, tanı ve tedavi amaçlı girişimler için hem bir yol hem de bir alan sağlar Özofagus travmaları en sık gastrointestinal travmadır

Giriş-3 Günümüzde iatrojenik özofagus yaralanmaları en sık özofagus perforasyonu nedenidir Tüm tanısal endoskopik girişimler hesaplandığında bu oran yaklaşık 1/1000’dir* Bu oran yapılan girişimin tipine ve altta yatan hastalıkla bağlantılı olarak %10-15’lere kadar çıkabilir *Silvis SE, J Am Med Assoc 1976;235:928 **Eisen GM, Gastrointestinal Endoscopy 2002;55:784

Özofagus Anatomi-1 Farinks ile mideyi birleştiren yoldur,
6. servikal vertebra korpusu düzeyinden, m.krikofaringeus başlar, torakal vertebra düzeyinde mide ile birleşir 25-30 cm uzunluğunda üst diş kavisinden (ÜDK) mideye kadar cm

*Özofagusun anatomik tanımlamalarını bilmek önemli,
Özofagus Anatomi-2 Anatomik sınıflama rijit özofagoskopide ÜDK başlangıç noktası olarak kabul edilir; 1-Servikal özofagus: cm Krikoid kartilajın alt kenarından başlar Torasik girişe yani suprasternal çentikte sonlanır 2-Üst torasik özofagus: cm Torasik girişten karinaya 3-Orta torasik özofagus: cm Karinadan distal özofagusa 4-Alt torasik ve abdominal özofagus: cm Distal özofagusun uzunluğu yaklaşık 3cm abdominal özofagus ve özofagogastrik bileşkede dahildir *Özofagusun anatomik tanımlamalarını bilmek önemli, çünkü özofagus yaralanmalarında en iyi ve en uygun tedaviye karar verilmesinde bu tanımlamalar önemli rol oynar

Özofagus Anatomi-3 Tunika mukoza, çok katlı yassı epitel,
distal 2-3 cm’de kolumnar epitel 8-10 tane kalın mukoza plikası yapar ve kesit yüzeyinde yıldız gibi görünür* Tela submukoza, gevşek bağ dokusu **, damarlar, sinir ağı ve ganglionlar Tunika muskularis, dışta longitudinal ve içte sirküler kas tabakası Adventisiyası ince gevşek bir bağ dokusundandır Serozası*** ve mesenteri yoktur * Bu plikalar özofagus mukozasının perforasyona daha dayanıklı olmasını sağlar ** Mukoza ve kas arasındaki tela submukozanın gevşek bağ dokusundan olması bu iki tabakanın birbiri üstünde kayabilmesini sağladığından perforasyonun her zaman tam kat olmamasının nedenidir ***Perforasyondan çok kısa süre sonra mediastinal ya/ya da plevral sepsis gelişmesi tampon ya da son bir bariyer görevi yapan serozasının olmaması önemli bir etkendir

Özofagus Anatomi-4 Arterleri: Venöz drenajı
a.torasika interna, torasik aortadan çıkan dallar, a.gastrika sinistra ve sol a.frenikadan kanlanır* Venöz drenajı v. tiroidea inferior, v. azigos ve hemiazigos aracılığı ile v. kava superiora, v. gastrika sinistra aracılığı ile v.kava inferiora'dır *Kendi adını taşıyan bir arteri yoktur yani iyi kanlanmaz bu yaralanmalarında iyileşmede sorunlara neden olur

Özofagus Anatomi-5 Genişliği boş ve dolu olmasına göre değişir Boşken genişliği 1-1,5 cm iken basınç artışı ile 2,5-3 cm genişliğe ulaşabilir Özofagus 3 yerde darlığı vardır : 1. Farinks ile birleşim yeri, en dar yerdir ve mm kadar genişleyebilir, 2. Sol ana bronşla çaprazlaştığı yer, 3. Diafragmayı geçtiği, kardiadan 3 cm yükseklikte olan bölümüdür 1.Darlığı geçen GİSte hwe yerden geçer Farinks ile birleşim yeri, en dar yerdir bu nedenle özofagusun birinci darlığından geçen yabancı cisimler özofagusun diğer darlıklarındanda geçebilir *Sağlıklı özofagusta mekanik yaralanmalar en çok bu üç darlıkta olur Alta yatan peptik striktür/stenoz ya da malignite gibi bir hastalık varsa hem iatrojenik hem de spontan perforasyonlar bu hastalığın seviyesine uygun olan yerden olur

Özofagus Anatomi-6 En geniş yeri 2. ve 3. darlık arası
Vertebra korpusları ile yakın ilişkili, bu nedenle vertebra açıklığına uyarak açıklığı öne bakan bir eğri çizer Hafif yan eğrilikler gösterir, 7. torakal vertebraya kadar orta hatta iken bu düzeyde hafif sola deviye olarak aortanın önüne geçer ve diafragmanın solunda bulunan hiatus özofagustan geçer Bu anatomik uzanım özellikleri rigit özofagoskopide akılda tutulmalı buna göre rigit özofagoskop ilerletilmeli

Özofagusun İşlevi-1 Özofagus, besinlerin farinksten mideye iletir, bu fonksiyonu ilk bakışta basit gibi görünmekle birlikte kompleks bir fizyolojik olaydır Yutma; istemli faz, farink fazı ve özofagus fazı olmak üzere üç bölümdür İki tip peristaltik dalga oluşur; Primer peristaltizm, yutmanın farink fazında farinksten başlayan ve özofagusa yayılan dalganın basitçe devamı ve 8-10sn’de mideye ulaşır Sekonder peristaltizm, eğer primer peristaltik dalga besini mideye kadar göndermekte yetersiz kalırsa, özofagusa takılan besinin çeperi germesi ile intramural sinir sistemi uyarılmasıyla gelişir ve özofagustan kaynaklanır Farinks ve özofagusun 1/3 üst bölümünün kas yapısı çizgili kastır Bu nedenle bu bölgelerde oluşan peristaltik dalgalar glossofaringeus ve vagus sinirleri içindeki iskelet sinir impulsları ile kontrol edilir. Özofagusun 2/3 alt bölümü düz kastır ve vagusun intramural sinir pleksusları ile kontrol edilir . Özofagusa giden vagus dalları kesildiği zaman özofagusun miyenterik sinir pleksusları bir kaç gün sonra yeteri kadar duyarlılık kazanarak vagus refleksinin desteği olmadan da sekonder peristaltik dalgaları oluşturabilir ( 11, 18 ).

Özofagusun İşlevi-2 Özofagusun diğer bir işlevi mide içeriğinin yukarıya geçişini engellemektir Bu işlevini, anatomik açıdan diğer bölümlerinden farklı olmayan ancak tonik olarak kasılı olan alt gastroözofageal sfinkter ile gerçekleştirir Sekresyonu tümüyle mukoid niteliktedir ve yutmanın kolaylaşmasını sağlar Özofagusun büyük bir bölümü, bir çok basit müköz bezlerle kaplıdır ve müsin salgılayarak yeni gelen besinlerin mukozaya zarar vermesini önler

Özofagus Travmalarında Etiyoloji-1
YARALANMANIN MEKANİZMALARI I-Non-İatrojenik Travmalar; (Künt, penetran, kostik, spontan travmaları) Özofagus anatomik olarak iyi korunaklı bir lokalizasyona sahip olduğundan sık değildir II-İatrojenik Travmalar; (Girişimsel, cerrahi ve radyasyon travmaları) Özofagusa yönelik tanısal ve tedavi amaçlı girişimlerin yaygınlığı ve her geçen gün daha da yaygınlaşmakta olduğundan çok daha sıktır

I-Non-İatrojenik Travmalar
Etiyoloji-2 I-Non-İatrojenik Travmalar 1-Mekanik Spontan İlaç özofajiti Kusma/öğürme Web, ring, striktür Eroziv/ülseratif özofajit Enfektif özofajit Barrett özofajiti Maligniteler 2-Kimyasal yanıklara sekonder -Alkali yanıklar -Asit yanıkları 3-Mekanik travmaya sekonder Yabancı cisim Künt travma Penetran travma Barotravma Ezilme yaralanmaları Spinal kord hasarları Spinal girişimler (vertebraya yerleştirilen prostetik materyallerin mekanik hasarı)

II-İatrojenik Travmalar
Etiyoloji-3 II-İatrojenik Travmalar 1- Girişimsel işlemlere sekonder: A-Tanı Yöntemleri: -Özofagogastroduodenoskopi, -Endoskopik retrograde kolanjiopankreotografi, -Endoskopik ultrasonografi, -Transözofageal ekokardiografi B-Tedavi ya/ya da Palyatif Girişimler: -Nazogastrik tüp, -Oragastrik tüp, -Stenoz dilatasyonu, -Stent uygulaması*, -Endoskopik reflü girişimleri, -Skleroterapi 2-Cerrahiye sekonder -Anterior servikal vertebra cerrahisi** -Vagotomi -Torakotomi -Hiatus herni onarımı -Anastomozlar -Tiroid cerrahisi*** 3-Radyasyona sekonder -RT -Brakiterapi ** *** * Ankara ÜTF Göğüs Cerrahisi Arşivi

Özofagus Travmaları, A- Mekanik Yaralanma B-Kimyasal C-Radyasyon
1- Enstrumantasyon 2- Spontan 3- Cerrahi 4- Travma B-Kimyasal C-Radyasyon *Yaranmanın iatrojenik olup olmamasına bakılmaksızın yukarıdaki sınıflamaya göre değerlendirilecektir

1-Enstrumantasyon Özofagogastroduodenoskopi (ÖGD) en sık
ÖGD’ye tedavi amaçlı bir girişim eklenirse özellikle bu girişim germeyi/gerilmeyi de içeriyorsa riski artar Özofagus perforasyon olasılığı %0,1’dir Özofagus perforasyon: a-Delici yaralanma: Aletin doğrudan özofagus duvarını delip geçmesi b-Yırtılma yaralanması: Aletin özofagus lümenini geçerken oluşturduğu germe kuvveti ile olan yaralanma c-Parçalanma yaralanması: Aksiyal gerim ile olan yaralanma, balon dilatasyonunda olduğu gibi d-Özofagus duvarını zayıflatan yaralanma: Özofagus duvarındaki ülser ya da doku nekrozu nedenli Özofagogastro duodenoskopi (ÖGD)en sık yapılan , endoskopik özofageal yöntemdir ve genel olarak güvenlidir. Ancak ÖGD’ye tedavi amaçlı bir girişim eklenirse özellikle bu girişim germeyi/gerilmeyi de içeriyorsa mukozal yırtılma riski artar. Disfaji nedeniyle özofageal dilatasyon yapılırken striktürün tipine ve dilatasyon için kullanılan aletlere göre risk değişmekle birlikte özofagus perforasyon olasılığı %0,1’dir. Özofagus perforasyonu için pek çok mekanizma ya da sınıflama yapılmıştır. (Şekil 2 al.) Delici Yaralanması : Aletin doğrudan özofagus duvarını delip geçmesi. Yırtılma Yaralanması: Aletin özofagus lümenini geçerken oluşturduğu germe kuvveti (Shearing) ile olan yaralanma. Parçalanma Çatlama/Yarılma yaralanması: Aksiyal gerim ile olan yaralanma, balon (Bursting) dilatasyonunda olduğu gibi. Özofagus Duvarını İncelten / Zayıflatan Yaralanma: Özofagus duvarındaki ülser ya da doku nekrozu ile. İatrojenik delici yaralanma, en sık boyunda olur. Bunun nedeni endoskop ile birinci darlığı geçmedeki zorlanmadır Ancak bu alanda Plott E, Dis Esoph 2007;20:279 Younes Z LClin Gastroenterol 1999;29:306-7 Pasricha P, Gastroenterology 1994;106;787

1-Enstrumantasyon a-Delici yaralanma
En sık boyunda olur Endoskop ile birinci darlığı geçmedeki zorlanma nedeniyle Bu alanda bukkofaringeal fasiya incedir ve longitudinal kas tabakası da yoktur ve perforasyona karşı direnci azaltan önemli etkenler Posteriordan 6. ve 7. servikal vertebranın varlığıda endoskopi sırasında posteriorda özofagus duvarına bası yaparak perforasyon riskini artırır Kifotik vertebra, boyunun aşırı ekstansiyonu ve vertebral kemik çıkıntılarıda olasılığı artırır Özofageal striktürlerin tanısal endoskopileri İatrojenik delici yaralanma, en sık boyunda olur. Bunun nedeni endoskop ile birinci darlığı geçmedeki zorlanmadır Ancak bu alanda bukkofarıngeal fasıya incedir ve longitudinal kas tabakası da yoktur. Bunlarda perforasyona karşı direnci azaltan önemli etkenlerdir. Bunların yanı sıra posteriordan 6. ve 7. servikal vertebranın varlığıda endoskopi sırasında posteriorda özofagus duvarına bası yaparak perforasyon riskini artırır. Kifotik vertebra, boyunun aşırı ekstansiyonu ve vertebral kemik çıkıntılarıda (spur) olasılığı arttıran diğer yırtılma ve parçalanma yaralanmaları, benign ya da maling nedenli özofageal striktürlerin-darlıkların endoskopik dilatasyonunda en sık olur. Bunların tanısal endoskopilerinde ise çoğunlukla perfarasyon olur.

1-Enstrumantasyon b-c Yırtılma ve Parçalanma Yaralanması
En sık benign ya da malign nedenli (1) özofageal striktürlerin endoskopik dilatasyonunda En büyük risk alanı, darlığın hemen proksimalidir, çünkü dilatasyonda en çok basınca bu alan maruz kalır, Hem balon ile hem de buji ile yapılan dilatasyonlar için geçerli (2) Akalazya için yapılan dilatasyonlarda özofagus travması için büyük risk grubudur ve balon ile dilatasyonda özofagus perforasyonu %6-10’dır Perforasyon riski; Histus hernisi Divertikül Dilatasyon balonunun büyüklüğü ( size) Sfinkter kontraksiyon gerginliği ile artar (3) Diğer riskli durumlar ise palyatif amaçlı Stent Anastomoz dilatasyonu Yaşlılarda dilatasyondur Özofagus RT öyküsü Asimetrik tümör yapısı Yaşlılara dikkat! Özofagus motilitesi azaldığından, ilaç tableti nedenli özofajit sıklığı artar, özofagus neoplazmaları daha sıktır bu nedenle özofagus perforasyon olasılığı daha yüksek benign ya da maling nedenli özofageal striktürlerin-darlıkların endoskopik dilatasyonunda en sık olur. Bunların tanısal endoskopilerinde ise çoğunlukla perfarasyon olur. En büyük risk alanı, darlığın hemen proksimalidir, çünkü dilatasyonda en çok basınca bu alan maruz kalır. (bu alan ençok basınçla karşılaşır) Bu durum hem balon ile hem de buji ile yapılan dilatasyonlar için geçerlidir. Striktür dilatasyonu yanı sıra akalazya için yapılan dilatasyonlarda özofagus travması için büyük risk grubudur. Akalazyada balon ile dilatasyonda özofagus perforasyonu %6-10 gibi yüksek oranındadır. (16) Perforasyon riski; Histus hernisi Divertikül Dilatasyon balonunun büyüklüğü ( size) Sfinkter kontraksiyon gerginliği / gerimi ile de ilişkilidir. Diğer riskli durumlar ise palyatif özofagusa stent yerleştirilmesi anastomoz dilatasyonu yaşlılarda dilatasyondur Özofagus RT öyküsü Asimetrik tümör yapısıdır. Yaşlılıkta özofagus motilitesi azaldığından, ilaç tabletleri nedenli özofajit sıklığı artar, yine yaşlılarda özofagus neoplazmaları daha sıktır. Bu nedenle özofagus perfarasyon olasılığı daha yüksektir. Nair LA, Digestiv Dis Sci 1993;38:1893

1-Enstrumantasyon d-Özofagus duvarını zayıflatan yaralanma:
Özofagustaki yaralanma ciddi basınca maruz kalan derideki lezyonlarla benzerdir Bu yaralanmalar; -ilaç tabletinin özofagus mukozasına yapışması-gömülmesi, -özofageal varislerinin skleroterapisini takiben -mukozal ya da neoplastik dokuların termal ya da kemodestrüksiyonunu takiben -ülser erozyonu ile olur

2- Spontan Özofagus Perforasyonu
Kuvvetli kusma ve öğürme sonrasında oluşur Boerhaave Sendromu klasik bir örnektir Genellikle alkol almış kişilerde ve aşırı yemek yeme sonrası görüldüğünden mediastenin ve plevral boşluğun aşırı kontaminasyonu söz konusudur Özofagusta lezyon varlığında, spontan yaralanma olasılığını artar Doğum, ağır kaldırmak, öksürmek gibi intralüminal ani basıncın artışı perforasyona neden olabilir Özofagus mukozası, yapısal olarak özofagusun en güçlü tabakasıdır ve rüptür oluşunda en son etkilenen tabakadır Ancak; - mukoza direncini zayıflatan reflü özofajit Barrett özofagus Özofagus enfeksiyonları (Candida, herpes simplex, sitomegolo virus, bakteriyel patojenler) Yırtığın derinliği morbidite ve mortalite ile yakından ilişkili Klasik Mallory-Weiss yırtık mukoza ile sınırlıdır Kuvvetli kusma ve öğürme sonrasında oluşan spontan özofagus perforasyonu olarak tanımlanan Boerhaave sendromu spontan özofagus için klasik bir örnektir. Genellikle alkol almış kişilerde ve aşırı yemek yeme sonrası görüldüğünden mediastenin ve plevral boşluğun aşırı kontaminasyonu söz konusudur. Özofagusta lezyonların olması, iatrojenik ve spontan yaralanmaları arttırır. Doğum, ağır kaldırmak, öksürmek gibi introlomunal ani basıncın artışı perforasyona neden olabilir. Özofagus mukozası, yapısal olarak özofagusun en güçlü tabakasıdır, ve rüptür oluşunda en son etkilenen tabakadır. Ancak; - mukoza invazyonu reflü özofajit Barrett özofagus Özofagus enfeksiyonları (Candida, herpes simplex, sitomegolo virus (CMV) bakteriyel patojenler) özofagus mukozasında hasar oluşturarak inceltir / aşındırır ve perforasyona zemin hazırlar. Ciddi periferik vasküler hastalıklarla birlikte olan tromboembolik olaylar ve anticordiolipin antikoru sendromlarında da özofagus mukozası zayıflamıştır. Spontan özofagus perforasyonunda, yırtığın kalınlığı / derinliği morbidite ve mortalite ile yakından ilişkilidir. Klasik Mallory-Weiss yırtığı öğürme ve kusma ile ilişkili olası düz mekanızmasında gastrik kardianın diafragmaya doğru güçlü itici hareketi söz konusudur ve bunlarda genellikle hiatus herniside vardır. Laserasyonun uzunluğu; herninin boyunu ile ilişkilidir ve bu güçlü itici dalga genellikle küçük kurvaturdan gastroözofagel birleşkeye doğrudur.

3-Cerrahi Özofagus Yaralanması
Morbiditesi en yüksek cerrahi komplikasyonlardandır Özellikle bu yaralanmanın farkına varılmazsa ölüme neden olur Servikal; vertebra ve tiroid cerrahisi, trakeostomi Torasik; Torakotomilerin büyük çoğunluğunda risk vardır pnömonektomi, plöropnömonektomi, mediastinal lenf nod diseksiyonu dekortikasyon, özofageal miyotomi parsiyel özofojektomilerde Abdominal; vagotomi ve hiatus hernisi onarımı riskli operasyonlar Yeterli ve gerekli cerrahi anatomi bilgisi özofagus yaralanmalarını önler Servikal vertebra cerrahisi Özofagus yaralanması , en morbit cerrahi komplikasyondur. Özellikle bu yaralanmanın farkına varılmaz, tanı konulamaz ise mediastinal ve plevral kirlenmeye, enfeksiyona/enflamasyona , sepsise ve ölüme neden olur. Vagotomi ve herni onarımı %0,5 gibi yüksek orana sahip olmakla birlikte günümüzde vagotami az kullanılan bir cerrahi yönteme dönüşmüştür. Pnomanektomi ,ploropnomonektomi mediastinal lenf nod diseksiyonu benzer risk taşır. Özofagus miyotomi ve özofojektomilerde bu açıdan riskli gruptur. Cerrahi yeterli ve gerekli anatomi bilgisi özofagus yaralanmalarını önler. Göğüs cerrahları özofagus anatomisi bilir ama özofagusa komşu organların cerrahisini yapan cerrahlarda bilmelidir Tiroid cerrahisi Ankara ÜTF Göğüs Cerrahisi Arşivi

4-Travmatik Özofagus Yaralanması
Penetran travma; -ateşli silah, -delici-kesici alet Künt travma;iskemiye sekonder -trafik kazası *, -yabancı cisim** -patlama, -spinal kord hasarları En sık ateşli silah ve delici kesici alet yaralanmalardır -Bizde yabancı cisim -Mortalite %20-25 Travmatik özofagus yaralanmalarının; %57 servikal %30 torasik %17 abdominal %2 kombine *En önemli sorun diğer yaralanmalar odaklanıldığından travmatik özofagus yaralanma olasılığını gözardı edilmesi ve geç tanıdır * Ankara ÜTF Göğüs Cerrahisi Arşivi Paul I, EJCTS 2005;27:526, Park NH, Ann Thorac Surg 2004;78:2175, Gill SS Am Surgeon 2004;70:32, Asensio J, J Trauma-Injury Infection Crit Care 2001;50:289

B-Kimyasal Özofagus Yaralanmaları (Kostik Yanıklar)
Güçlü asit (pH < 2) ya da alkaliler (pH >12) Alkali yanıklar; - temizlikte kullanılan sodyum ya da potasyum hidroksikler (çamaşır suları) evlerde sıklıkla bulunur ya kazara (coçuklar) ya da intihar (erişkin) amaçlı içilmesiyle Asit yanıklar; - temizlik amaçlı kullanılan ya da akü suyu gibi hidroklorik, sülfirik ve fosforik asitlerin içilmesiyle Alkali sıvılara ulaşılması -daha kolay ve -kimyasal özelliği nedeniyle daha çok içilebilir Bu nedenle; -daha sıktır -tüm özofagusda ve midede yanık oluşturur Alkali yanıklar daha derindir; morbidite ve mortalitesi yüksektir Özofagusta kimyasal yada kostik yaralanmalar güçlü asit (pH < 2) ya da güçlü alkolikler (pH >12) ile oluşur. Kostik yaralanmaların çoğu alkol iledir, çünkü temizlikte kullanılan sodyum ya da potasyum hidroksikler (çamaşır suları) evlerde sıklıkla bulunur ya kazara ya da intahar amaçlı içilir. Temizlikte ve akü suyu gibi hidroklarik , sülfürük ve fosforik asitlere ulaşmakta olası olup bunlarda da özofagusta asit yanıklar oluşur. Kostak yanıklar erişkinlerde genellikle intahar amaçlı iken çocuklarda kazara alkol ya da ait sıvılarının içilmesi ile olur. Triadafilopoulos MD, 2005, Swann L,Emergency Med Clinics North America 1996;14;557

Kostik Travma-Geç Dönem
-Haziran 2008 -1 su bardağı kireç sökücü (Asit) 48 K, haziran su bardağı kireç sökücüı Ankara ÜTF Göğüs Cerrahisi Arşivi

C-Radyasyona Sekonder Özofagus Travmaları
Radyoterapi; -özofagus kanserinde doğrudan, -baş-boğun, akciğer ve meme kanserinde ise kollateral etki ile Qiao; 208 hasta 3 boyutlu konformal RT -%12 hasta ciddi özofageal hasar - 2 hasta özofagus perforasyonu En büyük risk ; radyasyon dozunun >60 Gy ve eş zamanlı KT Kardiak aritmilerin RFA uygulanması Almanya’da 2003’de 387 hastaya aritmi için sol atriuma RFA uygulanmış 4 hastada termal hasar ile ilişkili geç dönemde özofagus perforasyonu 1 ölüm Radyoloji-Radyasyon: Özofagus kanserinde doğrudan , baş-boğun , akciğer ve meme kanserinde ise kollateral oluşan hasarlar oluşur. Qiona W (28) 208 hasta 3 boyutlu konformal RT %12 hasta ciddi özofageal hasar 2 hasta özofagus perforasyonu En büyük risk ; radyasyon dozunun >60 Gy KT ile eş zamanlı olmasıdır. Kardiak aritmilerin radyofrekansı ile tdu de özofagus hasarına neden olabilir. Almanya’da (29,30) 2003’de 387 hastaya aritmi için sol otriuma radyofrekansı uygulanmış. 4 hastada termal hasar ile ilişkili geç dönemde özofagus perforasyonu 1 ölmüş. Qiao W World J Gastroenterol 2005;11:2626, Doll N, JTCVS 2003;125:836 Berjano E, Physiol Measurement 2005;26:837

Tanı En önemli ip ucu travmanın varlığıdır
Klinik kuşku ilk basamaktır, Özofagoskopi yapılan bir hastada; risk etkeni var perforasyondan kuşkusu yok ama ağrı, ateş, cilt altı amfizemi, yutma güçlüğü ve nefes darlığı varsa Özofagus perforasyonu ayırıcı tanıda yer almalı Çünkü özofagus perforasyonu ölümcüldür, ölmeyenler için ise bedel özofagusun tamamen kaybedilme olabilir Hayatta kalmanın anahtarı, erken tanı ve erken girişimdir Ö. Perforasyonu için en önemli ip ucu travmanın varlığıdır. ÖP nu; ÖP: pürülan mediastinit - pürülan plörit - sepsis - ölüme neden olur. Özofagus perforasyonundan ölmeyenler için ise bedel özofagusun tamamen kaybedilmesidir. ÖP’da hayatta kalmanın anahtarı → erken tanı ve Erken girişimdir. ÖP’da klinik kuşku / şüphe ilk basamaktır, bir hastada risk etkeni varsa, özellikle özofagusa yönelik bir enstrumantasyon varsa girişim oranında perforasyondan kuşkulanılmamış olsa bile ayırıcı tanısı yapılmalıdır.

Anamnez Erken dönem Klinik kuşku varsa; Geç dönem
Ağrı, en sık semptom non-spesifiktir Ateş, bir süre sonra ortaya çıkar, sistemik inflamatuar yanıtın ve enfeksiyonun habercisi Cilt altı amfizemi genellikle boyunda şişlik, servikal perforasyonda radyolojik inceleme yanısıra klinik cilt altı amfizemi olabilir Yutma güçlüğü, koşul değil Nefes darlığı, pnx varsa Geç dönem Sepsis bulguları ön plandadır Boyun ve toraksın penetran ve künt travmalarında, şüpheli oral madde içilmesi (asit, alkali) yakın geçmişte servikal ya da torasik cerrahi girişimler özofagus yabancı cisimi ya/ya da bunun çıkarılması özofagusa yönelik bir girişim yapılmış ve bir zorlanma olmuşsa, Klinik kuşku varsa; ! ! minimal non-spesifik semptomlar olsa bile uygun tanı yöntemleri ile özofagus perforasyon dışlanmalıdır Pek çok hastalığı taklit eder: ülser perforasyonu spn pnx akut koroner send. PE Pankreatit Aorta anevrizma diseksiyonu Tiroidit Younes Z LClin Gastroenterol 1999;29:306-7 Pasricha P, Gastroenterology 1994;106;787

Fizik Muayene Perforasyonun seviyesine ve yaralanma mekanizmasına bağlıdır 1-Cilt altı amfizemi ve en değerli bulgudur Servikal %60 Torasik %30 2-Pnx varlığında solunum seslerinde azalma 3-Geç dönemde sepsis bulgular (GD kötü,ateş, taşikardi, takipne vs) !!! FM yararlı fakat FM bir şey bulmamak ÖP olasılığını dışlamaz hatta tanının gecikmesine neden olur 1 2 3 Ankara ÜTF Göğüs Cerrahisi Arşivi

Direk Grafiler Ankara ÜTF Göğüs Cerrahisi Arşivi Radyolojik Bulgular-1
Perforasyonun kuşkusu olduğunda radyolojik değerlendirme tanının temeli İlk basamak direk boyun, göğüs ve üst abdominal grafisi, mediastende hava değerlerinin görülmesi tanıyı güçlendirir Plevral ve mediastinal bulgular genellikle vardır ve yaralanmanın yerinin lokalize edilmesine yardım eder Genellikle, özofagusun orta bölümünün rüptürlerinde sağda, distal yaralanmalarda ise solda pnömotoraks/hidrotoraks olur Bunlar daha sonra yapılacak olan tedaviye ve incelemelere yön verebilir Resim1 Ömürcan kalbin solunda hava Resim 2Yaşar hidropnx ve kalnin sağında hava Radyolojik Bulgular: Perforasyonun kuşkusu olduğunda güvenli bir radyolojik değerlendirme tanının temeli dir. İlk basamak direk boyun, göğüs ve üst abdominal grafidir, hava değerlerinin görülmesi tanıyı güçlendirir. Gastrografin gibi suda eriyen bir radyoopak madde ile özofografi çekilir. Suda eriyen radyoopak maddeler mediastene geçse bile daha az olasılıkla kimyasal mediastinit ve plorite neden olur. Eğer suda eriyen radyoopak ile de ilk değerlendirme negatif ise ve ÖP kuşkusu devam ediyorsa sulandırılmış Baryum ile değerlendirme tanıyı tamamen dışlamak için yapılabilir. (5,41) İatrojenik ya da başka yabancı cisim gibi bir nedenle büyük bir özofagus perforasyonu olmuş ise bunun radyoopak md ile ya da endoskopik olarak değerlendirilmesi gereksizdir. Radyoopak md, mediastene ve plevraya kaçacağından enflamasyonu arttırır, fleksibile özofaguskopide ise içeriye basınçlı hava verildiğinden pnomomediasteni, pnx ya da cilt altı amfızemini arttırır. ÖP’da, plevral ve medristinal bulgular genellikle vardır ve yaralanmanın yerinin lokalize edilmesine yardım edebilir. Genellikle, özofagusun orta bölümünün rüptürlerinde sağda pnömotoraks/hydrotoraks olurken distal yaralanmalar solda ve medastirol bulgular verir. Bunlar daha sonra yapılacak olan tedaviye ve incelemelere yön verebilir. Sulandırılmış oral kontrast madde ile çekilen BT’nin, özofagus rüptürlerinin saptanmasında etkin bir yöntem olduğu gösterilmiştir. Bir çalışmada (42) , ÖP’in kuşkusu olan 11 hastada , kontrast md içilmeden ve içilerek çekilen BT ile 5’in de ÖP gösterilirken, aynı hastaların yalnızca 2’sinde floraskopi ile ÖP gönderilmiş olup söz konusu 5 hastanın hepsinde ÖP cerrahi ile doğrulanmıştır. Yazar, BT’nin güvenli ve değerlendiren kişi tarafından daha kolay ÖP saptandığı bir yöntem olarak önerilmektedir. Ankara ÜTF Göğüs Cerrahisi Arşivi

Baryumlu / Suda Eriyen Radyoopak Md Özofagus Pasaj Grafisi
Radyolojik Bulgular-2 Baryumlu / Suda Eriyen Radyoopak Md Özofagus Pasaj Grafisi Perforasyon Kapalı perforasyon İatrojenik ya da başka yabancı cisim gibi bir nedenle büyük bir özofagus perforasyonu olmuş ise bunun radyoopak md ile ya da endoskopik değerlendirilmesi gereksiz Ankara ÜTF Göğüs Cerrahisi Arşivi

Bilgisayarlı Tomografi-1
Radyolojik Bulgular-3 Bilgisayarlı Tomografi-1 Gastrografin gibi suda eriyen bir radyoopak madde ile özofografi çekilir. Suda eriyen radyoopak maddeler mediastene geçse bile daha az olasılıkla kimyasal mediastinit ve plorite neden olur. Eğer suda eriyen radyoopak ile de ilk değerlendirme negatif ise ve ÖP kuşkusu devam ediyorsa sulandırılmış Baryum ile değerlendirme tanıyı tamamen dışlamak için yapılabilir. (5,41) İatrojenik ya da başka yabancı cisim gibi bir nedenle büyük bir özofagus perforasyonu olmuş ise bunun radyoopak md ile ya da endoskopik olarak değerlendirilmesi gereksizdir. Radyoopak md, mediastene ve plevraya kaçacağından enflamasyonu arttırır, fleksibile özofaguskopide ise içeriye basınçlı hava verildiğinden pnomomediasteni, pnx ya da cilt altı amfızemini arttırır. Sulandırılmış oral kontrast madde ile çekilen BT’nin, özofagus rüptürlerinin saptanmasında etkin bir yöntem olduğu gösterilmiştir. Bir çalışmada (42) , ÖP’in kuşkusu olan 11 hastada , kontrast md içilmeden ve içilerek çekilen BT ile 5’in de ÖP gösterilirken, aynı hastaların yalnızca 2’sinde floraskopi ile ÖP gönderilmiş olup söz konusu 5 hastanın hepsinde ÖP cerrahi ile doğrulanmıştır. Yazar, BT’nin güvenli ve değerlendiren kişi tarafından daha kolay ÖP saptandığı bir yöntem olarak önerilmektedir. Gastrografin (suda erir) Ankara ÜTF Göğüs Cerrahisi Arşivi

Radyolojik Bulgular-4 Bilgisayarlı Tomografi-2 Resim 1 radyoopak md özofagus lümeninden taşmamış ve mideye geçiş izleniyor Eğer BT negatif ise ve kuşkusu devam ediyorsa sulandırılmış Baryum ile değerlendirme tanıyı tamamen dışlamak için yapılabilir

Radyolojik Bulgular-5 İatrojenik ya da başka yabancı cisim gibi bir nedenle büyük bir perforasyon olmuş ise BT çekilirken radyoopak madde içirilmeyebilir Özofagus paramparça radyoopak ile değerlendirme gereksiz Ankara ÜTF Göğüs Cerrahisi Arşivi

Radyolojik Bulgular-5 Radyolojik Bulgular-3 Sulandırılmış oral kontrast madde ile çekilen BT’nin, özofagus rüptürlerinin saptanmasında etkin bir yöntemdir* *Ghahremani G, Seminars Roentgenol 1994;29:387, Fadoo F Am J Roentgenol 2004;182;1177 Ankara ÜTF Göğüs Cerrahisi Arşivi

Tedavi yöntemi hala tartışmalı !!! 1-Konservatif tedavi
2-Cerrahi drenaj ve konservatif tedavi 3-Cerrahi Primer onarım Primer onarım+doku desteği Ayırma ve cilde ağızlaştırma T-tüp drenajı Özofajektomi TEDAVİ ÖP’nuna yaklaşım yönteminde hala tartışmalar sürmektedir. Olgu serileri genellikle tek bir tedavi yöntemini içermekte büyük konservatif ve cerrahi tedavinin karşılaştırıldığı seriler yoktur. Konservatif yaklaşım (43) iyi tanımlanmış ve bir algoritma oluşturulmuştur. Non-perforan özofagus yaralanmalarında etiyolojiye göre tedavi planlanır buna göre altta yatan hastalığa cerrahi gerekiyorsa yapılır. (Şekil 5’i aynen al) Brinster CJ, Ann Thorac Surg 2004;77:1475

Konservatif Tedavi Seçim Kriterleri
Klinik stabilite, ağrı ya da sepsise gidiş bulguları olmayan Erken tanı; tercihen yaralanma anında fark edilen ya da kısmen geç tanı ama olaydan sonra oral olmamış Kapalı perforasyon yani özofagus lümeninin içine drene olan yaralanma Tümör olmaması, Abdominal özofagus perforasyon olmaması ya da Distalda obstrüksiyon olmaması Genellikle iatrojenik yaralanma olması (mediastinal ve plevral kirlenme daha az) Göğüs Cerrahisi değerlendirmesi Lowell M, Gastrointestinal Radiol 1978;2:305, Shaffer HA, Arch Intern Med 1992;152:757

Konservatif tedavi ölçeği
Yaralanmadan sonraki 48 saat hastanın stabil olması, TPN ve en az 7 gün geniş spektrumlu antibiyotik tedavisidir Nazogastrik takılması tartışmalı Avantajı, intratorasik negatif basınç gradientine karşı bir dekompresyon sağlaya bilmesi Dezavantajı, körleme takılmaya çalışması perforasyonu büyütebilir gastrik reflüye yol açabilir İatrojenik yaralanma özellikle servikal Skinner DB, Amm J Surg 1980;139:760, Brinster CJ, Ann Thorac Surg 2004;77:1475

Kostik Yanıklar Alkali ile olanlar primer olarak özofagus etkiler çünkü mideye ulaştığında parsiyel olarak midenin asit ortamı tarafından nötrolize edilir* Acil yoğun bakım gerekliliği genellikle yapılan ilk değerlendirme ile saptanır Eğer hastada solunum güçlüğü varsa laringoskopi ile değerlendirme yapılır Gerekirse kalıcı hava yolu sağlanır mümkünse entübasyon ile genellikle trakeostomi (mukozadaki yanık ve ödem entübasyon yapılamadığında) Kostik yanıklarda perforasyon bulgusu yoksa konservatif yöntemle tedavi edilir Kontrendike olan girişimler, Kusturmak; özofagus mukozasın ikinci kez kostik md ile temas Nötralizan ajanlar; kostik madde içilmesinin hemen ardından olmadığı sürece yararlı değil Nazogastrik; perforasyona neden olabilir ya/ya da kusmayı indükleyerek kostik md ile tekrar temasa neden olabilir Aktif kömür; etkisiz ve olası bir endoskopik değerlendirmeyi imkansızlaştırır Kostik madde yaralanmalarında alkali ile olanlar primer olarak özofagus etkiler çünkü mideye ulaştığında parsiyel olarak midenin asit ortamı tarafından nötrolize edilir. Yani alkali md ile oluşan hasarda mide daha az hasar görür. Özofagusun alkali yanıklarında yaralanmanın şiddetine bağlı olarak gerekli olgularda yaşam boyu izlem yapılır. Acil yoğun bakım gerekliliği genellikle yapılan ilk değerlendirme ile saptanabilir. Eğer hastada solunum güçlüğü varsa laringoskopi ile değerlendirme yapılır. Ve gerekirse kalıcı hava yolu sağlanır. ( mümkünse entübasyon ile genellikle trakeostomi ile böyle olgularda mukozadaki yanık ve ödem entübasyona izin vermeyebilir) Kostik yanıklarda perforasyon bulgusu yoksa komplike olmamış ÖP gibi tedavi edilir. Profilaktik antibiyotik genellikle gerekli değildir. ? Kostik özofagus yanıklarında yapılmaması *denilmekte ama asitlere göre çok miktarda içilebildiğinden midede hatta jejunumda bile yanık oluşturabilir

Endoskopinin Rolü Endoskopik yaklaşımın kriterleri;
Endoskopik girişimler, klips ile mekanik kapatma Doku yapıştırıcıları kaplı stent Ancak günümüzde genel uygulamadan uzak olup belki gelecekte bu alanda yapılacak ilerlemeler ile daha az morbidite ve mortaliteye sahip olarak cerrahi girişimin yerini alabilecektir (?) Endoskopik yaklaşımın kriterleri; Perforasyonun işlem sırasında fark edilmesi, bening özofagus hastalığı zemininde ve cerrahi için yüksek riskli hasta, cerrahi girişim yapılmayacak kadar geç tanı konulması, inoperabl hastada özofagus kanseri alanında perforasyon, anastomoz kaçağı

Cerrahi Tedavi Cerrahi tedavi için kesin kriterler tanımlanamamıştır.
Özofagel “altın saat” henüz tanımlanmamıştır. erken tanı (<24 sa)+agresif cerrahi →sağkalım %93 geç tanı (>24 sa)konservatif tdv →mortalite %30 geç tanı (>24 sa) konservatif tdv + agresive cerrahi→mortalite %10* Lokal ve sistemik inflamasyon cerrahi kararı için önemli Enflamasyon yok/hafif primer onarım Enflamasyon yoğun/ağır özofageal ayırma ve cilde ağızlaştırma bir tedavi seçeneği Lokal ve sistemik inflamasyonun değerlendirilmesi; tanı süresi, yaralanma nedeni, eşlik eden yaralanmalar, perforasyonun lokalizasyonu, semptomların varlığı, hastanın genel durumu, altta yatan hastalık (tm, striktür, akalazya vs), eşlik eden diğer hastalıklar (DM, kalp yetmezliği, yaş) yaralanmadan sonra oral alımı ÖP, cerrahi tedavi için kesin kriterler tanımlanamamıştır. ÖP’nunda, 30 yıl dan evvel (önce) (diversiyon ve eklüsiyon) ayırma ve dışa agızlaştırma gibi agresif cerrahi yönteminden ilerlemeler olmuştur. ÖP’da net ve kesin olan erken tanı ve tedavi morbilidite ve mortaliteyi azaltır. Özofagel “altın saat” henüz tanımlanmamıştır. Bazı çalışmalar 13 saati eşik değer kabul ederken bazıları 72 saat altı ve üstünde tanı konulan gruplar arasında saptamamışlardır. Kiernon erken tanı (<24 sa)+agresif cerrahi →sağkalım %93 geç tanı (>24 sa)+agresif cerrahi →sağkalım %30 geç tanı (>24 sa)+cerrahi →mortalite %10 düşmüş Lokal ve sistemik inflamasyonun değerlendirilmesindeki klinik yargı / karar bu güç sorunun temel yaklaşımıdır. Bir başka deyişle lokal ve sistemik enflamasyonun olup olmadığına doğru karar verilmesi seçilen tedavilerdeki başarıyı çok etkiler. Buna karar vermek seçilecek tedaviye karar anlamına da gelir bir bakıma. Eskinin agresif ağır bir tedavi yöntemi almasına karşın lokal ve sistemik enflamasyonun yoğun olduğu hastalarda hala özofageal ayırma ve cilde ağızlaştırma bir tedavi seçeneğidir. Her olgu bireysel olarak ayrı ayrı değerlendirmeli; tanı süresi, yaralanma nedeni, eşlik eden yaralanmalar, perforasyonun lokalizasyonu, semptomların varlığı, hastanın genel durumu gibi özellikler göz önünde tutulur. Altta yatan hastalık, Eşlik eden diğer hastalıklar (DM, kalp yetmezliği, yaş) Yaralanmadan sonra oral alımı gibi. Yukarıda söz edilen etkenler seçilen tedavinin başarısını doğrudan etkiler. Tedavide (cerrahide) temel hedef ya drenaj ya da cerrahi ile mediastinal ve plevral sepsisin kontrolüdür. *Kiernan PD, Southern Med J 2003;96:158

Penetran Travmada Cerrahi Yaklaşım-1:
Erken cerrahi girişim genellikle yararlı Anatomik lokalizasyon ve yaralanmanın nedeni de etken FM; ağrı, kusma, hematemez, disfaji, takipne, taşikardi ya da krepitasyon gibi bulgular özofagus yaralanmasını düşündürür Mortalite penetran yaralanmanın etiyolojisine bağlıdır Penetran torasik travmada eşlik eden organ yaralanmaları nedeniyle özofagus perforasyonun tanısı ve tedavisi gecikir Ateşli silah yaralanmaları, torasik özofagusta (transmediastinal %1’den az) Delici-kesici alet yaralanmalarında servikal özofagus Servikal özofagus yaralanmaları klasik olarak eksplore ama İzole servikal perforasyonların çok özenli seçilmiş hastaları antibiyotik, parenteral beslenme ve oral alım durdurularak konservatif olarak da tedavi edilebilir Cornwell EE, Arch Surg 1996;131:949-52,; discussion 952-3

Penetran Travmada Cerrahi Yaklaşım-2:
Cerrahi tedavi, tanı süresi yanı sıra yaralanmanın neden olduğu doku hasarı, enflamasyon ve mediastinite göre planlanır Erken tanı; Primer onarım+doku desteği (perikard, pl, diafragma, mide ya da interkostal kas) Primer Onarımda; Travma sonucunda mukozadaki hasar beklenildiğinden genellikle fazladır Mukozal hasarın alt ve üst ucu görülünceye kadar miyotomi aşağı ve yukarıya doğru genişletilmeli Yara kenarları debride edilir Mukoza ardından kas tabakası sütüre edilir ve üzeri doku ile desteklenir Geç tanı; -özofageal ayırma ve dışarı ağızlaştırma, -gastrostomi ya da tercihen jejunostomi (çünkü ilerde mide gerekebilir) ve -hastanın genel durumu düzeltildikten sonra geç dönemde rekonstrüksiyon yapılmalıdır. -“T” tüp yerleştirilerek özofagokuteneal fistül NOT: Orale geçmeden önce baryumlu grafi ile kaçak kontrolü yapılmalıdır Paul I, EJCTS 2005;27:526, Cornwell EE, Arch Surg 1996;131:949-52,; discussion 952-3, White RK, Am Surg 1992;58:112, Defore WW, Am J Surg 1977;134:734, Tobin GR, Surgery 1985;98:158

İatrojenik Travmada Cerrahi Yaklaşım:
İatrojenik yaralanmalarda ilk hesaba katılması gereken hastaya neden endoskopi yapıldığıdır Geç tanı; Drenaj+jejunostomi+destek tedavisi (rekonstrüksiyon olası değil) özofageal ayırma ve ağızlaştırma sonrasında rekonstrüksiyon Unrezektabl olan malignitelerde, mümkünse stent ile palyasyon Fakat agresiv stent yerleştirilmesi de stent erozyonu, fistul oluşumu, migrasyonu ya da iatrojenik ikinci bir perforasyona neden olarak klinik tabloyu daha da kötüleştirebilir Erken tanı; Striktürün tedavisi, malignite, mega özofagus gibi nedenlerle yapılmış ise hemen rezeksiyon ve rekonstrüksiyon Endoskopi yapılırken fark edilir, tanı konulur ve kapalı perforasyon konservatif tedavilerden yararlanabilir Richardson JD, Am J Surg 2005;190:161, Vogel SB, Ann Surg 2005;241:1016

Kostik Özofageal Yanıklarda Cerrahi Yaklaşım
Primer onarım yapılmaz/yapılamaz Cerrahi yaklaşımı diğer özofagus travmalarından farklı Özofagografi ya da özofogoskopi ile perforasyon ya da nekroz saptanırsa rezeksiyon endikasyonu vardır Non-operatif yaklaşımın uzun dönemde komplikasyonu striktürdür Küçük seriler olmakla birlikte 2. ya da 3. derece kostik yanıkların tedavisinin 21.gününde stent konulmasının, striktür sekeli kalmadan iyileşme olduğu bildirilmekte Estrera A, Ann Thorac Surg1986;41:276

Spontan Özofagus Perforasyonunda Cerrahi
Tanı süresi Kirlenme derecesi Enflamasyon Altta yatan hastalık varlığı Hastanın genel durumuna göre tedavi planlanır Primer onarım+doku desteği Primer onarım ve primer onarım+doku desteğinin sırasıyla morbiditesi %13 ve %6 iken mortalite %39 ve %25

Ankara ÜTF Göğüs Cerrahisi AD 1986-2008 50 hasta
38 erkek + 12 kadın Ortalama yaş 49(13-95) Etiyoloji; 43 (%86) iatrojenik nedenlere (endoskopi, dilatasyon, entübasyon) 3 (%.6) spontan, 2 (%4) tümör perforasyonuna 2 (%4) yabancı cisime Lokalizasyon; 17(%34) servikal 15(%30) üst torasik, 18(%36) alt torasik Tanı sürersi; 16 hasta ilk 24 saatte, 5 hasta ilk 48 saatte, 29 hasta 48 saatten sonra Hastaların ikisi tdv kabul etmedi 48 hastaya tedavi uygulandı - 21(%43.7) cerrahi (primer onarım:13, rezeksiyon:8). -20(%41.6) minör cerrahi ve drenaj, - 6(%12.5) konservatif tedavi, - 1(%2) hastaya stent 14(%29.1) hasta exitus oldu -5 (%23.8) major cerrahi -3 rez (%37.5)+2 pr onarım (%15.3) -bu hastaların <24sa 2rez+1primer -8 (%40) minör cerrahi ve drenaj, -<24sa 3 hasta -1 (%16) konservatif tedavi >24sa

Özofagus travmalarında sonucu etkileyen etkenler
Tanı süresi; 24 saat önemlidir ve bir eşik değerlendirilebilir Tanı süresi >24 sa ise mortalite ikiye katlanır Penetran yaralanma özelinde ise 13 saat morbidite açısından bir eşik değer Yaralanmanın oluş biçimi; spontan > iatrojenik >> travmatik Spontan özofagus perforasyonu en yüksek mortaliteye %30-40 İatrojenik yaralanmanın mortalitesi %15-20 Direkt travmalar en az mortaliteye sahip olup oran %5-10 Yaralanmanın lokolizasyonunda önemlidir; servikal %6 torasik %27 abdominal %21 *Mortalite doğrudan kontaminasyon olasılığının yüksekliği ile ilişkili *Torasik olanlarda en yüksek intratorasik negatif basınç nedeniyle Tablo 5: Özofageal yaralanmada sonucu etkileyen etkenler. Tanı ve girişim süresi :24 saat eşik değer 5 öne >24 sa ise mortalite ikiye katlanır. Yaralanmanın lokalizasyonu: torosik ya da abdominal yaralanmar servikalden çok çok daha mortaldir. Yaralanmanın oluş biçimi : Spontan>iatrojenik>>travmatik ↓ En yüksek………….daha az. Özofagus perforasyonunda; Tanı ve girişim süresi, Neden, Lokolizasyon ve Tedavi yöntemi morbidite ve mortaliteyi etkiler. Spontan özofagus perforasyonu en yüksek mortaliteye sahip olan özofagus perforasyonudur ve oran %30-40’dır. Bu durum tanının gecikmesi , altta yatan bir özofagus hastalığının olması ve tanı anına kadar geçen sürede aşırı derecede kontaminasyonun olması (çünkü hasta oral olmaya devam eder) bunda etkendir. Erken antibiyotik tedavisi ve hemen girişim yapılması hayatta kalmasının anahtarlarıdır. Spontan özofagus perforasyonlarında ölüm genellikle sepsisle ilişkilidir. İatrojenik yaralanmanın mortalitesi %15-20’dir. Mortalitenin spontan yararlanmadan düşük olmasının nedeni erken tanıdır, tanı genellikle ya işlem sırasında konulur ya da işlemden kısa süre sonra konulur. Kontaminasyon sınırlıdır, işlem sırasında tanı konulmasa bile perforasyon kuşkusu olduğunda genellikle hastanın oral almasına izin verilmez. (tanısal işlemler yapılmadan) Direkt travmalar en az mortaliteye sahip olup oran %5-10’dur. Bu durum , özofageal yaralanmaların genellikle minör yaralanma olmasındandır. Bunun yanı sıra genellikle diğer yapıların komplike yaralanmaları olaya eşlik eder. Direkt özofageal yaralanmalar genellikle servikal özofagus ile sınırlıdır. Ayrıca tanı genellikle kuşkuludur ve cerrahi girişim hemen hemen daima acilen yapılır. Tanı süresinde 24 saat önemlidir ve bir eşik değerdir. Tanı süresi 24 saati aşarsa mortalite ikiye katlar. Penetran yaralanma özelinde ise 13 saat morbidite açısından bir kesme noktasıdır. Yaralanmanın lokolizasyonunda önemlidir. Servikal özofagus perforasyonlarında mortalite , torosik ve abdominalden daha azdır, sırasıyla %6, %27 ve %21’dir. Mortalite doğrudan kontaminasyon olasılığının yüksekliği (ki torakstaki negatif basınç nedeniyle en yüksektir) ile ilişkilidir ve bu sepsise neden olur.

Sonuç-1 Tanısal trans-özofageal girişimlerin sayısı ve çeşitliliği arttıkça iatrojenik özofagus perforasyonu artacaktır Özofagus travması, özellikle perforasyonla sonuçlanırsa morbiditesi ve mortalitesi (%0-100)*yüksek bir klinik tablodur Tüm hekimler özellikle özofagusla ilişkili girişimleri yapan hekimlerin; özofagus anatomisi, travmaları, tanı yöntemleri ve tedavisi hakkında bilgi sahibi olmalısı hastalar için yaşam kurtarıcıdır Erken klinik şüphe ve hızlı tanısal girişimler, sistemik antibiyotik tedavisi ve cerrahi girişimler morbidite ve mortaliteyi azaltır Fischer A Ann Thorac Surg 2006;81:467

Her eve lazım

Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı

Benzer bir sunumlar

... konulu sunumlar: "Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı"— Sunum transkripti:

Benzer bir sunumlar

Proje hakkında

Geri bildirim

Giriş

Sosyal ağ üzerinden giriş yapmak:

Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı

Benzer bir sunumlar

... konulu sunumlar: "Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı"— Sunum transkripti:

Benzer bir sunumlar

Proje hakkında

Geri bildirim