Sunuyu indir
Sunum yükleniyor. Lütfen bekleyiniz
YayınlayanAysoy Reza Değiştirilmiş 9 yıl önce
2
Konu: İ sim(Ad)
3
Varlıkları, kavramları kar ş ılayan sözcüklerdir. İ simlerle, kar ş ıladıkları kavram ve nesneler arasında çok sıkı bir ilgi vardır. Bunlar daima birbirlerini ça ğ rı ş tırır. Örne ğ in “kitap” sözü aklımızda hemen varlık olarak “kitap” nesnesini canlandırır. Ya da bir kitabı gördü ğ ümüzde zihnimize hemen onu kar ş ılayan isim gelir. 09.01.2013 2
4
Isimler 2 yönden incelenir: 09.01.2013 3 Isimler Varlıklara Verili ş lerine Göre Kar ş ıladı ğ ı Varlı ğ ın Sayısına Göre
5
a. Cins İ smi: Aynı türden varlıkları kar ş ılayan isimlerdir. Bu varlıkların benzerleri etrafta çoktur: a ğ aç, top, kitap vs. b. Özel İ sim: Tek olan, tam bir benzeri bulunmayan varlıkları kar ş ılayan isimlerdir. Yer adları (Samsun, Uluda ğ …) Ki ş i adları (Ahmet, Mustafa…) Ülke adları (Pakistan, Ş ili) Kitap, dergi, gazete adları (Yaban, Tanin…) Kurum adları (Marmara Üniversitesi, Kızılay) Dil adları (Türkçe, İ ngilizce…)Türkçe Din ve mezhep adları ( İ slamiyet, Ortodoks…) Hayvanlara verilen adlar (Boncuk, Tekir…) 09.01.2013 4
6
a. Tekil İ sim: Sayıca tek bir varlı ğ ı kar ş ılayan isimlerdir: Kalem, silgi, ev… b. Ço ğ ul İ sim: Sayıca birden çok varlı ğ ı kar ş ılayan isimlerdir. İ simlere (-ler, -lar) eki getirilerek yapılır: A ğ açlar, evler, kitaplar… c. Topluluk İ smi: Ço ğ ul eki almadan birçok varlı ğ ı kar ş ılayan isimlerdir: Toplum, halk, millet, ordu, bölük, sürü… 09.01.2013 5
7
İ sim Çekim EkleriÇekim Ekleri İ sim soylu sözcüklere gelerek onlara cümlede görev ve anlam kazandıran eklerdir. Sadece isimlerle ilgili olmayıp zamir, sıfat ve zarflarla da ilgili oldu ğ undan isim soylu sözcüklerin sonunda i ş ledik. Bu ekleri ş öyle gösterebiliriz.isim 1. Çokluk eki 2. Hal ekleriHal ekleri 3. E ş itlik eki 4. İ yelik eki 5. İ lgi eki 09.01.2013 6
8
İ sim soylu sözcüklere gelerek onların yüklemle ya da di ğ er sözcüklerle ilgilerini sa ğ layan eklerdir. Bunları ş u ş ekilde inceleyebiliriz. 1. – i hal eki (yükleme hali) “Ev – i gördüm.” “Odun – u yardım.” cümlelerinde kullanılan eklerdir. Fiilin neyi etkiledi ğ ini gösterir. Fiile sorulan “kimi, neyi” sorularına cevap verir. 2. – e hal eki (yönelme hali) “Eve gitti.” cümlesinde yer bildirir. “Yaza gelecekler.” cümlesinde zaman bildirir; zarf yapar. “Be ş bin liraya aldım.” cümlesinde miktar bildirerek zarf yapar. “Ba ş ba ş a resim çektirmi ş ler.” cümlesinde durum bildirerek zarf yapmı ş. Bu ek “ben” ve “sen” ş ahıs zamirlerine geldi ğ inde, zamirlerin yapısını de ğ i ş tirir ve onları “bana”, “sana” ş ekline çevirir. Bu eki, “Haberi duyunca ko ş a ko ş a olay yerine geldi.” “Elindeki ta ş ları oraya buraya rastgele atıyordu.” “Saat üçü be ş geçe istasyonda bulu ş aca ğ ız.” cümlelerinde altı çizili eklerle karı ş tırmayalım. “-e” hal eki fiillerin kök ya da gövdelerine eklenmez. 09.01.2013 7
9
3. – de hal eki (bulunma hali) “Evde bekliyor.” cümlesinde yer bildirir. “Ayakta bekliyor.” cümlesinde durum bildirerek zarf yapmı ş. “3 ′ te gelecek.” cümlesinde zaman bildirerek zarf yapmı ş. “Onlar gözde insanlar.” cümlesinde eklendi ğ i sözcü ğ ün anlamını de ğ i ş tirmi ş ve sıfat yapmı ş. Elbette bu durumda yapım eki olmu ş. “Buralarda saz boyunda otlar biter.” cümlesinde sıfat yapmı ş ancak yapım eki olmamı ş. 4. – den hali (çıkma durumu) “Evden çıktı.” cümlesinde yer bildirmi ş. “Ak ş amdan gidelim.” cümlesinde zaman bildirmi ş. “Sıradan insanlardı onlar.” cümlesinde eklendi ğ i sözcü ğ ün anlamını de ğ i ş tirerek sıfat yapmı ş ve yapım eki olmu ş. “Senden iyi arkada ş bulamam.” cümlesinde kar ş ıla ş tırma bildirmi ş. “Sıkıntıdan tırnaklarını yerdi.” cümlesinde neden bildirmi ş. “Her taraf ka ğ ıttan uçaklarla doluydu.” cümlesinde bir ş eyin neyden yapıldı ğ ını göstermi ş. “Birden aya ğ a fırladı.” cümlesinde durum bildirmi ş. Bu tür örnekler ço ğ altılabilir. Önemli olan, eklerin cümle içindeki anlamını kavramaktır. 5. Yalın hâli: Bu hâl eksizdir. ÖRN: Ahmet, ev… 09.01.2013 8
10
C. E Şİ TL İ K EK İ İ sim soylu sözcüklere gelip onlara de ğ i ş ik anlamlar katan ve anlama ba ğ lı olarak onları sıfat, zarf yapan – ce, -ca (-çe, -ça) ekleridir. Böyle çocukça davranmamalısın. (benzerlik) Sınıfça geziye gittik. (topluluk) Bence bu kazak daha güzel. (kanaat) Çocu ğ u iyice dövmü ş ler. (peki ş tirme) Onca i ş im arasında seni mi dü ş üneyim? (derecelendirme) 09.01.2013 9
11
ISIM (AD) : Varlıkları, kavramları kar ş ılayan sözcüklerdir. İ simlerle, kar ş ıladıkları kavram ve nesneler arasında çok sıkı bir ilgi vardır. Bunlar daima birbirlerini ça ğ rı ş tırır. Isimler 2 yönden incelenir: 1- Varlıklara Verili ş lerine Göre 2- Kar ş ıladı ğ ı Varlı ğ ın Sayısına Göre 09.01.2013 10
12
1 Nadir Engin Uzun (1998), Dilbilgisinin Temel Kavramları(Türkçe Üzerine Tartı ş malar), Ankara, s.28-29 2 Türkçe Dilbilgisi, Mehmet Hengirmen, 2005 3 http://www.edebiyatekibi.com/index.php?option =com_content&task=view&id=708&Itemid=27 http://www.edebiyatekibi.com/index.php?option =com_content&task=view&id=708&Itemid=27 09.01.2013 11
Benzer bir sunumlar
© 2024 SlidePlayer.biz.tr Inc.
All rights reserved.