Kişisel gelişim, çocuğun kendi kendine yemek yeme, giyinme, giysilerini çıkarma, tuvalete gitme, tuvalet temizliği yapma, yıkanma vb. öz bakım becerilerini kapsamaktadır.
Sosyal gelişim, bireyin sosyal uyarıcılara özellikle grup yaşantısının getirdiği zorunluluklara karşı duyarlılık geliştirmesi (37), kendi grubu ya da kültürü içinde yaşayanlar gibi davranmayı öğrenmesidir
Duygusal gelişim ise çocuğun kişisel ve çevresel etkenlerin etkisiyle gösterdiği mutluluk, haz vb. ya da sıkıntı, korku vb. durumların görülmesi ve yaşanması sürecidir.
a)Sıfır-Bir-Bir Buçuk Yaş Bebeklikte gelişen en önemli sosyal- duygusal özelliklerden biri bağlılık gelişimidir. Bu dönemde sığınılacak, güvenilir bir dayanak olan anneye bağlılıkla başlayan sosyal gelişim yine anneden kopmaya başlamakla devam eder. Bu dönemde, ilk sosyal temasın kurulduğu anne ile ilişkiler bebeğin sosyal gelişimi açısından önemlidir. Bu dönemde yüksek ses, karanlık oda, yüksek yer, yalnız kalma, acı duyma, ani yer değiştirme, yabancı kişiler, hayvanlar, yer ve objeler, anneden ayrılma, bebekte korku yaratır.
b) Bir Buçuk- Üç Yaş Bu dönemde çocuk gittikçe daha fazla kendisinin farkına varır. Çocuk bu dönemin başında ( ay) yavaş yavaş diğer kimselere bağlılık geliştirmeye başlar. Bu dönem çocuğun anne babayla çatışma yaşamaya başladığı bir dönemdir. Bu dönemde karanlık, köpekler, canavarlar, yüksek sesler, yeni şeyler vb. çocuk için korkutucu olabilir. Bu dönemde çocuklar oldukça ben-merkezcildir.
c) Dört- Altı Yaş Bu dönemin başından itibaren çocuk daha olumlu ve dengelidir. Bu dönemde çocukta ölüm, yaralanma, karanlık, yangın, hırsızlar, hayvanlar, gök gürültüsü, ani gürültü ve patlamalar, yalnız kalma vb. nedenler korku yaratır.