Küçük Temel’in sınıfında hoca öğrencilerin birer birer tahtaya gelip bir cisim çizmelerini ve tarif etmelerini istemiş. İlk olarak Dursun kalkmış tahtaya ve….
… yatay bir cizgi cizip : “Bu, yeryüzü” demis. Hoca tesekkür etmis ve yerine gondermis. Ikinci olarak Fadime kalkmis tahtaya ve...
… cizgi üzerine bir dikdortgen cizip : “Bu, yeryüzündeki bir kutu” demis. Hoca, ona da tesekkür edip yerine yollamıs. Üçüncü olarak Ismail kalkmış tahtaya ve...
… bir sekil cizip : “bu, yeryüzündeki kutuyu barındıran bir evcik” demis. Cocukların hayalgücü karşısında şaşıran hoca ona da tesekkür edip yerine yollamış. Dördüncü olarak Ayse kalkmıs tahtaya ve...
… resmi devam ettirerek: “bu, yeryüzündeki kutuyu barındıran evcigin catısında eriyen kar” demis. Artık cocukların oyunu gayet iyi anladıklarından emin olan hoca ona da teşekkür edip yerine yollamis. Besinci olarak Hıdır kalkmis tahtaya ve...
… bi ekleme yapip: “bu, yeryüzündeki kutuyu barındıran evcigin catısında eriyen karı eriten günes” demis. Durumdan çok memnun hoca, ona da tesekkür edip yerine yollamıs.
… tam bu sirada Temel parmak kaldırıp tahtaya kalkmak istemis. Temel’in sakalarını bilen hoca önce tereddüt etmiş ama masum resme bakıp kötü bir sey olamayacagından emin gönül rahatlıgı ile Temel’i tahtaya kaldirmış. Temel kalkmis ve...
… resmi tamamlayarak: “Bu, dusakabinde yerdeki sabunu alan babam” demis.