Daha bebekken başlayın işe; ihtiyaçlarını düzenli bir şekilde karşılamayın ve sakın kucağınıza almayın.
Elinizden geldiğince çevresindeki nesnelere dokunma girişimlerini, nesneye her elini uzattığında "cıısss" diyerek engelleyin.
Onu küçümseyin, hor görün, onurunu zedeleyin.
Sevilme ve okşanma isteği ile yanınıza geldiğinde onu görmezden gelip, evin kedisini kucağınıza alın ve okşayın.
Girişimde bulunacağı zaman fırsatları elinden alın ve "Sen kiiim, onu yapmak kim? Asla beceremezsin" sözünü dilinize pelesenk edin.
Hiçbir konuda fikrini sormayın ve onu asla dinlemeyin.
Davranışlarını da küçümseyin. Saygı mı? Ona asla saygı göstermeyin.
Başarabileceği görevler yerine başaramayacağı görevler verin ki kendini gerçekten değersiz ve işe yaramaz hissetsin.
Hatalı davranışlarını başına kakın ve başarısızlıklarını büyütün.
Evde ona ait hiçbir şey olmasın; ne odası, ne salıncağı, ne ayıcıklı fincanı, hatta mümkünse, ne de zaman dilimi...
Başkalarını ona tercih edin; işinizi, arkadaşlarınızı, tatil gününüzü, alış verişinizi... Ona verdiğiniz sözleri unutun.
Onu sosyal ortamlardan da uzak tutmayı ihmal etmeyin.
Beklentileriniz onun kişilik yapısı ve gelişimi ile asla uyumlu olmasın.
Yaptığı her işe burnunuzu sokun. Kendi başına iş yapma şevkini kırın.
Hep olumsuz yönlerini öne çıkarın. Onu sürekli çevresindekilerle kıyaslayın.
Kendi yeteneklerini keşfedebileceği girişimlerine engel olun.