YATAN ASKER.. Yanıp, tutuşurken vatan aşkıyla, Namusum olan ay yıldızlı bayrağa.. Sahip çıktıkça, ülkemin her karış toprağına Şehit olup yatacağım sonsuza dek bu topraklarda..
Sen hiç… Hiç yattın mı? Topraktan yatakta… Sen hiç yattın mı? Yıldızlarla bezenmiş gök kubbe altında… Sen hiç yattın mı? Bulutların oluşturduğu yorganla…
Sen hiç… Hiç yattın mı? Büzülmüşüm yatıyorum, Sanki ana rahminde… Soğuktan yapışmış elim metale, Tenim kalır namlunun üzerinde..
Sen hiç… Hiç yattın mı? Donmuş toprakta … Sen hiç yattın mı? Uçsuz bucaksız simsiyah mekan da… Sen hiç yattın mı? Alaz rüzgarın, yüzünü kamçıladığında …
Sen hiç… Hiç yattın mı? Titrerim, korkudan değil, Islanmış, bitap bedenim.. Düşünürüm sevgiyi, yokluktan değil, Anadır, babadır, gardaştır, yüreğim..
Sen hiç… Hiç yattın mı? Kan kokan toprakta … Sen hiç yattın mı? Etrafını saran barut kokusun da… Sen hiç yattın mı? Şehit düşen arkadaşının yanında …
Sen hiç… Hiç yattın mı? Bayrağım namus, Vatanım ana!! Allah şahidimdir, ölmekse uğruna!! Tüm şehitler gibi toprak olsa da kefenim!! Yatmazsam şehitlikte, namert oğlu namerdim.. Şiir: M. Şükrü ŞEKER RODİ 26