Hazırlayan: Ümit Celal Ergür
Göç Annemle babam aslen Bosna‘dan göç etmişler. Köyden kente göç ederken üzüntü ve sıkıntılar yaşadık. Şehir hayatına bir süre adapte olmakta zorlandık. Köy hayatıyla şehir hayatı arasında çok fark var. Köyde sabah erken kalktığımızda toprak mis gibi kokardı. Kendimi hür hissederdim. Hayvanların yemlerini verir, tarlaya çalışmaya giderdik. Şehirdeki özgürlük anlayışı bana çok farklı gelmişti. Ben o yaştayken bunları hissetmiştim.
Köyden kente ailece göç ettik Köyden kente ailece göç ettik. Babam ölünce ekonomik şartlardan dolayı, ağabeylerim fabrikaya girmeleri için ulaşımda zorluk yaşamasınlar diye göç ettik. Eskiden böyle arabalar,kamyonlar yoktu. Bir yerden bir yere gitmek için ya yürümek gerekiyordu,yada at arabası (fayton) ile gitmeniz gerekiyordu. Göç ettiğimizde ben 12 yaşındaydım. Yani 55 sene önce o zamanlar at arabasıyla köyden kente göç ettik.
Çok seneler geçtiği için o günde bu güne madden herhangi bir eşya kalmadı,manen Ogünleri hala zihnimde canlandırmaktayım,insan çocukluk anılarını kolay kolay unutamıyor.
Resimler
Babaannemin Resmi
Yazlık Köyü Evleri