SONLU OTOMATLARIN PROGRAMLANMASI Yılmaz Kılıçaslan
Sunum Planı Gramerler ve Ayrıştırıcılar (Parsers) Gramer (Dilbilgisi) Olarak Sonlu Otomatlar Sonlu Otomatların ve Ayrıştırıcıların Prolog ile Kodlanması
Gramerler ve Ayrıştırıcılar Ayrıştırıcı, girdi olarak bir gramer ve bir ifade (sembol dizilimi) alır. Çıktı olarak, (en azından) verilen ifadenin gramerin tanımladığı dile ait olup olmadığını söyler. Gramer Evet AYRIŞTIRICI Hayır İfade
Gramer Olarak Sonlu Otomatlar Her sonlu otomat bir dil tanımlar; dolayısıyla, aynı zamanda bir gramerdir. Bir sonlu otomatın, Prolog ile kodlanması, başlangıç ve bitiş durumlarının ve durumlar arasındaki her bir geçişin gerçekler (facts) olarak belirtilmesinden ibarettir: SONLU DURUM OTOMATI: PROLOG PROGRAMI: initial(q0). final(q0). g(q0,1,q1). g(q1,1,q0). g(q1,0,q3). g(q3,0,q1). g(q3,1,q2). g(q2,1,q3). g(q2,0,q0). g(q0,0,q2).
Üç Aşamada Ayrıştırma (Parsing) İşlemi Ayrıştırma temelde üç iş yapacaktır: İşe nereden başlaması gerektiğini belirleyecektir. İşi nerede bitirmesi gerektiğini saptayacaktır. Başlangıç ile bitiş arasındaki işlemleri gerçekleştirecektir.
Prolog’la Kodlanmış bir Ayrıştırıcı % Başlangıç parse(String) :- initial(CurrentState), parse(String, CurrentState). % Bitiş parse([], CurrentState) :- final(CurrentState). % Ara İşlemler parse([Symbol|Rest], CurrentState) :- t(CurrentState, Symbol, NextState), parse(Rest, NextState).
Örnek Sorgulamalar 3 ?- traverse([1,0,1,0,1,1]). true. false.