Karbonmonoksit Zehirlenmesi: Görünmez Kaza

Karbonmonoksit zehirlenmesi hala dünya üzerinde önemli morbidite ve mortalite nedenlerindendir. Bu nedenle literatürde binlerce makale ve internette yüz binlerce bilgi yer almaktadır. Acil servislere başvuran ve yoğun bakıma alınan zehirlenme olguları arasında önemli yer tutmaktadır.

Karbonmonoksit hidrokarbon içeren yakıtların tam yanmamasından kaynaklanan kokusuz, renksiz bir gazdır. Bu özelliği nedeniyle dünyada “sessiz ölüm”, “görünmez katil”, “sessiz katil” gibi isimlerle anılmaktadır.

İnternetteki kaynak çokluğu konunun önemini göstermektedir.

Karbonmonksit zehirlenmelerinin gerçek sıklığı bilinmemekte, tüm olguların sadece 1/3’ünün fark edildiği tahmin edilmektedir. Çoğu olgu ya ölü olarak bulunmakta ya da hastanelere getirilmeden kaybedilmektedir. Bulguların karbonmonoksit zehirlenmesine özgü olmaması gözden kaçmasına neden olabilmektedir.

FİZYOPATOLOJİSİ Erken dönemde ölen olgularda beyin ödemi, beyinde yaygın peteşi ve kanamalar belirlenmiştir. Karbonmonoksitin hemoglobine ilgisi oksijenden 200-300 kat daha fazladır. Bu nedenle çok kısa zamanda kandaki karbonmonoksit konsantrasyonu tehlikeli oranlara ulaşabilir.

Doku hipoksisi solunum eforunu artırır. Solunumsal alkaloz oksijen-hemoglobin dissosiasyon eğrisinin sola kaymasına yol açar. COHb’nin yarılanma ömrü 320 dakikadır. Atmosfere %1 oksijen ilavesi bunu 80 dakikaya, %100 oksijen ise 23 dakikaya indirmektedir.

Karbonmonoksit miyoglobuline de bağlanır Karbonmonoksit miyoglobuline de bağlanır. Kalpteki bağlanma iskelettekinin üç katı kadardır. Karbonmonoksit zehirlenmesinin en önemli komponenti tekrar aşırı oksijenlenme sonucu oluşan serbest oksijen radikalleridir.

KLİNİK GÖRÜNÜM En sık görülen belirti ve bulgular baş ağrısı, baş dönmesi, bulantı, kusma ve konfüzyon şeklindedir. Sıklıkla viral infeksiyonlara benzer bulgular görülür. Zehirlenme olgularının bir kısmında ölüm veya kalıcı nörolojik hasar gelişebilir. Yaşayan hastaların yaklaşık yarısında organik beyin sendromu veya psikiyatrik sekeller görülebilmektedir.

Tablo 1. Karbonmonoksit zehirlenmesinde klinik belirti ve bulgular. Ajitasyon Akciğer ödemi Amnezi Apraksi/agnozi Baş ağrısı Baş dönmesi Bulantı Çarpıntı Denge bozukluğu Depresyon Efor dispnesi Emosyonel bozukluk Göğüs ağrısı Görme bozukluğu Grip benzeri semp. Hafıza bozukluğu Halsizlik Halüsinasyonlar Hipertansiyon Hipertermi Hipotansiyon İnkontinans İshal Karın ağrısı Kiraz kırmızısı deri Kognitif bozukluk Koma Konfüzyon Kusma Letarji Nörolojik semp. Papil stazı Retinal kanama Solukluk Takipne Taşikardi

COHb düzeyleri %50’yi geçerse inme ve koma, %60’ı geçerse kalp-akciğer sorunları ve ölüm oluşabilmektedir. Klinik tablo ile COHb düzeyleri arasında paralellik olmayabileceği akılda tutulmalıdır.

Kronik dönemde olgular asemptomatik olsa bile; Hastaların yaklaşık %10’unda çeşitli derecelerde nöropsikiyatrik bozukluk görülmektedir. Parkinsonizm, apraksi, görme bozuklukları, amnezi, entelektüel fonksiyonlarda bozulma, kişilik bozuklukları ve psikoz gelişebilmektedir. Kronik dönemde olgular asemptomatik olsa bile; Serebral ve serebellar atrofi Bazal ganglion ve beyaz cevher tutulumu

TANI En önemli tanı aracı hastanın öyküsüdür. Şüpheli olgularda tanı klinik bulgular ve COHb düzeylerinin ölçülmesi ile desteklenebilir. Geç olgularda COHb düzeyleri düşük bulunabilir.

TEDAVİ Hasta karbonmonoksit içeren ortamdan uzaklaştırılmalıdır. Tedavinin temelini oksijen desteği, ventilatör desteği ve antiaritmik tedavi oluşturur. Genel kabul %100 oksijen verilmesi şeklindedir. Karbon monoksit zehirlenmelerinin tedavisinde tartışmalı bir nokta hiperbarik oksijen (HBO) tedavisidir.

KOMPLİKASYONLAR Aritmiler Miyokard infarktüsü Akciğer ödemi ARSDS Akut böbrek yetmezliği Rabdomiyoliz ve kas nekrozu Gastrointestinal sistem kanamaları, Kan tablosu bozuklukları, Deri döküntüleri, Metabolik ve nöropsikiatrik bozukluklar.

PROGNOZ Ağır zehirlenme olgularının yaklaşık %30’unun fatal sonuçlandığı ileri sürülmektedir. Kardiyak arrest, koma, metabolik asidoz, yüksek COHb düzeyleri, ileri yaş, komorbid durumun varlığı, nörolojik sekellerin ortaya çıkmış olması mortalite ve morbidite açısından risk faktörü oluşturmaktadır. Literatürde gecikmiş nörolojik sekellerin, maruz kalan hastaların %3-47’sinde ortaya çıkabildiği ileri sürülmektedir. Bilgisayarlı tomografi ve MRG ile belirlenebilen nörolojik sekeller gelişebilmektedir.

KAYNAKLAR 1. Varon J, Marik PE. Carbon monoxide poisoning. The Internet Journal of Emergency and Intensive Care Medicine 1997; Vol 1 N2: http://www.ispub. com/journals/IJEICM/Vol1N2/CO.htm 2. Piantadosi CA. Carbon monoxide poisoning. Undersea Hyperb Med 2004;31:167-77. 3. Tomaszewski C. Carbon monoxide poisoning. Early awareness and intervention can save lives. Postgrad Med 1999;105:43-8. 4. Kekec Z, Gunay N, Sozuer EM, Guven M, Sungur M. An analysis of 682 adult poisonings in Central Anatolia of Turkey. Vet Hum Toxicol 2004;46:335-6. 5. Guven M, Sungur M, Tanrıverdi F, Eser B, Kekeç Z. Evaluation of the patients with acute intoxication. Turk J Med Sci 2002;32:169-72.