Anam da giyerdi baş örtüsünü Ele güne açmak için giymedi Allah’a inandı dini bütündü Amma Hak’tan kaçmak için giymedi Beyaz saçı serin serin tarardı Bilirdi örtünmek neye yarardı Edebiyle siyah poşu sarardı Vaşinkton’a uçmak için giymedi
Anlardı iffeti korumaz örtü İçine yansımış böyle bir dürtü Ne Kur’an ın ne de kafirin şartı Fiyakalar saçmak için giymedi İman örtülmezdi bunu bilirdi Gene de tarladan örtük gelirdi Güzellere bayılırdı ölürdü Gizli gizli göçmek için giymedi
Gençliğinde al yeşildi yazması Bir elinde kürek ile kazması Kötü derdi kapalının azması Hakka paha biçmek için giymedi Adı: “Döndü” idi, ama dönmedi Doksan yıldır ışıkları sönmedi Başında yazmadan hiç utanmadı İstiklalden geçmek için giymedi
Ak sütünü içtim ben o gelinin Ekmeğini yedim çatlak elinin Yakasından tutup dünya dölünün Ahirete geçmek için giymedi Anamdır yazmalı, bugünde dünde Bu kutsal bir yazgıdır, MAHZUNİ sende Cumhuriyet kuran, meclis içinde BİR ŞEYTANI SEÇME İÇİN GİYMEDİ!!!! A şık Mahzuni Şerif ‘98
Aşık Mahzuni‘nin bu eseri, 1998 yılının son baharına aittir. Iki binli yıllara gelindiğinde de Ozanin yanılmadığını görmek üzücü olsa da inkâr götürmez bir gerçektir. Türkiye Cumhuriyeti’ni yok etmek için yakılmış bu fitile karşı aydınlanma meşâlelerini hep birlikte yakalım. İstikbâli bağımlı, toprakları satılmış bir hayal vatanın evlatları, ezilmiş, itilmiş ötekileşmiş, beyleri, “ben bilmem beyim bilir” mantalitesindeki yitik kadınlari olmayalım. Yaptığımız, yapacağımız günahın, sevabın, ibadetin hesabını yalnızca Allah’a vereceğimizi unutmayalım. Kula kul olunmaz!! Maneviyatımız üzerinden rant sağlamak isteyenlere, kafamızın en güzel örtüsünün SAÇLARIMIZ oldugunu gösterelim!! Türkiye LA İ K‘ tir ve LA İ K kalacakt ı r !.