YAŞ OTUZBEŞ
Yaş otuz beş. Yolun yarısı eder. Dante gibi ortasındayız ömrün Yaş otuz beş! Yolun yarısı eder. Dante gibi ortasındayız ömrün. Delikanlı çağımızdaki cevher, Yalvarmak, yakarmak nafile bugün, Gözünün yaşına bakmadan gider. Şakaklarıma kar mı yağdı ne? Benim mi Allahım bu çizgili yüz? Ya gözler altındaki mor halkalar? Neden böyle düşman görünüyorsunuz; Yıllar yılı dost bildiğim aynalar? Zamanla nasıl değişiyor insan! Hangi resmime baksam ben değilim: Nerde o günler, o şevk, o heyecan? Bu güler yüzlü adam ben değilim Yalandır kaygısız olduğum yalan. Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız; Hatırası bile yabancı gelir. Hayata beraber başladığımız Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir; Gittikçe artıyor yalnızlığımız Gökyüzünün başka rengi de varmış! Geç farkettim taşın sert olduğunu. Su insanı boğar, ateş yakarmış! Her doğan günün bir dert olduğunu, İnsan bu yaşa gelince anlarmış. Ayva sarı nar kırmızı sonbahar! Her yıl biraz daha benimsediğim. Ne dönüp duruyor havada kuşlar? Nerden çıktı bu cenaze? Ölen kim? Bu kaçıncı bahçe gördüm tarumar. N'eylesin ölüm herkesin başında. Uyudun uyanamadın olacak Kim bilir nerde, nasıl, kaç yaşında? Bir namazlık saltanatın olacak. Taht misali o musalla taşında. Cahit SıtkıTarancı 1910-1956
GEL GÖR Kİ 29.Mayıs.1976 Milliyet Gazetesi Günün Şiiri İLKAN SAN
Yaş 35 yolun yarısı değil O senin zamanındaydı Tarancı
Yollarımızı,yaşlarımızı şaşırdık
Ne doğduğu belli güneşin,ne de batışı Ar damarı çatladı,değişti kalp atışı
Yitirdik neyimiz varsa güzelden yana Bozuk para gibi harcıyoruz birbirimizi
Doğru olanı terk ettik,yanlışa saptık Kardeş kanına buladık elimizi
Kimse kurtaramaz Tarancı,kimse bizi…
Zamansız yağıyor şakaklara kar Mor halkalar koyu,çizgiler derin
İçimizde özlemi güzel günlerin
Sana dost olan aynalar bize yabancı Genç ile ihtiyar farksız şimdi Tarancı
Sular daha çabuk boğmakta insanları
Gökyüzündeki renkler daha başkalaştı
Ateş daha da çok yakıyor benliğimizi
Dert üstüne dert ,acı üstüne acı
Kıyamet kopacak, kopmalıdır da Tarancı
Mevsimler değişti bir bir
Ne kışın kış olduğu belli, ne yazın yaz
Cenazeler,tarumar olmuş bahçeler O kadar çoğaldı ki Tarancı
Üzüntüler bir anlık gözyaşları yalancı
Senin dediğin taht misali o musalla taşına Konmaya değmez oldu insanlar
İstemez bundan böyle bu toprak bizi
Elimiz harama, dilimiz yalana alıştı
İnsanlıktan ırak kıldık kendimizi
Diğer byEFSaNE PPS Sunum dosyaları için TIKLAYIN m.kemal 2 0 0 3 Kimse kurtaramaz Tarancı,kimse bizi… Diğer byEFSaNE PPS Sunum dosyaları için TIKLAYIN