ADIN VE HAYALİN Bir adın bir de hayalin kalmış meğer aklımda Sen gideli hep ağlar oldum pencerenin başında, Hani seninle bu pencereden kar yağışını seyretmiştik, Kışın taa ortasında Gömdüm diyorum sana olan sevgimi İşte, işte o yağan karla toprağa. Bir gece içkinin tesirinden olsa gerek Yemin ediyordum içki kadehlerine bakarak Dönmem diyordum ne anılara, ne de gerçek yıllara Oysa yaşayıp da unutmak yalanmış seni bu dünyada Çünkü ben unuttum deyip, ağlayıp hıçkırsam da karşında Bir adın bir de hayalin varmış meğer aklımda. Bilmem hatırlarmısın ilk buluştuğumuz yeri Hani vitrine bakarak yürüdüğümüz o caddeyi Oturup çay bahçesinde içtiğimiz, Remzi Dayı’nın çayını Ben unutmadım be esmerim, ben unutmadım