YAPI ELEMANLARI YAPININ TANIMI Tüm canlıların beslenme barınma ve diğer doğal gereksinimlerini sağlamak için çeşitli yapı gereç ve yapım teknikleriyle oluşturulan yeryüzü yeraltı ve sualtı tesislerine yapı denir. YAPININ ÖZELLİKLERİ Yapılar kendilerinden istenen hizmetleri karşılamak için şu özellikleri göstermek zorundadırlar: a.) İstenen amaca uygun olmalıdır. b.) Yapı gereçleri yapım tekniklerine ve özelliklerine uygun kullanılmalıdır. c.) Yapılar kendi yükü hareketli yükler yağmur kar rüzgar deprem yangın ve diğer etkilere dayanabilecek sağlamlıkta olmalıdır. d.) Ekonomik olmalıdır.

TEMEL ZEMİNİ Üzerine gelen bina yükünü emniyetle taşıyan zemine "temel zemini" denir. Temel zemini yapının kendi ağırlığı ile sonradan yapıya gelecek yükleri taşıyabilmelidir. Zemin çok değişken özellikler gösterebilir. Bu nedenle temel zemininin önceden çok iyi etüt edilmesi gereklidir.

BAŞLICA ZEMİN ETÜTLERİ (A.) Soruşturma yapmak: Benzer ve çevredeki diğer binalardan sorarak gerekli yöresel bilgiler derlenmelidir. (B.) Muayene çukuru ya da çukurları açmak: Zeminin durumuna göre gevşek zeminlerde şevli veya kademeli kendini tutamayan zeminlerde "İKSA"lı muayene çukurları açılır. Ayrıca numune silindiri ile çukur tabanından numune alınır. Zemine dik olarak sokulan iki ucu açık çelik silindir boru aşağıdaki şekilde görüldüğü gibi daha sonra üst ucu kapatılarak zeminden dik durumda çıkartılır. Kapak Su düzeci Uygulama yönü 0.70 0.50 0.60 Çeşitli muayene çukuru örnekleri Numune silindirleri

(C. ) Sondalama yapmak: Küçük alanlar üzerinde çapı 2–4 cm (C.) Sondalama yapmak: Küçük alanlar üzerinde çapı 2–4 cm. uzunluğu 3–5 m. olan "Deney Mili" ile sondalama yapılır. Mil zemine batırılır her 5 vuruşta bir milin zemine batma miktarları ölçülüp bir grafiğe işlenir. Böylece zeminin dayanımı hakkında ve mil ucuna yapışan zemin parçacıklarına bakılarak tabakalar hakkında fikir edinilir. Daha iyi bir sondalama işlemi de yaklaşık10 m. uzunluğundaki uzatma çubuklarına 2 m.lik sonda ucu takılıp çevirmek suretiyle zemine sokulması şeklinde uygulanan "Sondalama Aleti" kullanılmaktır Çevirme Ağırlık Kolu Kalas Kapak Geniş burguyla açılan delik 100

(D.) Sondaj yapmak: Çok derinlerdeki zemin parçalarını örselemeden çıkartmak ve alt tabakalar hakkında bilgi sahibi olmak için yapılır. Bir sondajı gerçekleştirebilmek için aşağıda şekilleri verilen -Sondaj çubuklar -Sondaj boruları -Sondaj uçları kullanılır Genellikle sondaj döndürerek çakarak ya da delerek uygulanır. (E.) Sondaj Kazığı kullanmak: Şekli aşağıda verilen bu yöntem 10 m. derinliğe kadar zeminden örselenmemiş örnek alma yoluyla yapılan kullanışlı bir uygulamadır. Burada kullanılan sondaj kazığı "Burhard Kazığı" olarak adlandırılan çelikten yapılmış ve iç içe geçme çift borudan oluşan ahşap başlıklı bir borunun şahmerdanla zemine çakılması şeklinde uygulanır. Yukarıda anlatılan yöntemlerden başka daha derin tabakalarda zemin etüt yapmak için "JEOFİZİK" ve "FİZYOLOJİK" yöntemler de kullanılmaktadır.

ZEMİNİN TAŞIMA GÜCÜNÜN BELİRLENMESİ Bina yükleri altında zemin tabakalarının sıkışması sonucu "Tasman" dediğimiz bir miktar oturma olur. Tasman 10 - 20 mm. den fazla olursa yapı tehlikeye girebilir ve önce çatlamalar sonra küçük çarpılmalar kopmalar ve giderek çökmeler meydana gelir. Zemin danelerinin durumu bozulmadan birim alana gelen yükü taşıyabilmesine "Taşıma Gücü" zeminin emniyetle taşıyabileceği yükün hesaplanması için yapılan ön araştırma ve hesaplamalara da "ZEMİN YÜKLEME DENEYİ" diyoruz. Bu deneyler iki şekilde uygulanmaktadır. (A.) Statik Yükleme Deneyleri (B.) Dinamik Yükleme Deneyleri Dinamik yükleme deneyleri zemine çeşitli frekansta titreşimler vererek yapılan ve çok ender kullanılan yöntemler olduğundan burada söz konusu edilmeyecek yalnızca statik yükleme deneylerinden olan "Tabla Deneyi" den bahsedilecektir. Ayrıca; -Basınçlı hava ya da suyla yapılan -Lorenz sistemiyle yapılan -Kökler yöntemiyle yapılan statik yükleme deneyleri de mevcuttur.

TABLA DENEYİ Zeminin emniyetle taşıyabileceği yükün hesaplanması ve taşıma gücünün bulunması için yapılan bu deneyin kesit şekli, grafiği ve bir sayısal örneği konunun sonunda verilmiştir. Deneyde aşağıdaki sıra izlenir: 1.) Bina temelleri dışında ve yaklaşık 100x100 cm boyutlarında temel seviyesinde bir deney çukuru açılır. 2.) Tabanı 20x20 cm kare kesitli ya da kesit alanı 500 cm2 ve çapı 25.23 cm olan dairesel kesitli tabla dikmesi şekilde de görüldüğü gibi dikey olarak çukur taban ortasına yerleştirilir. Dikmenin üst ucunda yükleme tablası, ortalarında tablayı sabit tutacak tabla kılavuzları ve tespit çıtaları bulunmaktadır. Dikme üzerine düşey, milimetrik "çökme tespit cetveli" monte edilir. Tabla ve dikmenin toplam ağırlığı tabana 0.5 kg /cm2 den fazla basınç yapmamalıdır. 3.) Apsisinde zaman (saat) ve basınç (kg/cm2), ordinatında çökme (mm) ölçülendirmeleri bulunan bir "Tabla Deney Grafiği" çizilir (bkz. şekil). 4.) Deney tablası üzerine her biri 50 kg.lık (örneğin çimento torbaları), zeminde 0.5 kg /cm2 lik basınç oluşturacak şekilde yükler konulur. Dört adet çimento torbası 400 cm2 lik dikme taban kesiti için istenen gerilmeyi vermektedir. 5.) 24 saat sonra çökme miktarı mm olarak cetvelden okunur ve basınç değeriyle birlikte grafikte ilgili bölgelere işaretlenir. Her 24 saatte bir yük 0.5 kg/cm2 artırılarak işleme devam edilir ve grafiğe işaretlenir. Zaman ve basınç değerleri, düşey çökmeler ise yatay çizgilerle çizilerek birleştirilir ve grafik tamamlanır.. 6 -a.) Grafikte oluşan eğride bir kırılma olmamış fakat 24 saatte 10 mm veya daha fazla bir çökme meydana gelmişse, 6 -b.) Son 24 saatte 10 mm den fazla çökme olmamış fakat eğri bir noktada kırılmışsa deney durdurulur. 7.) Son basınç değerinden bir önceki basınç miktarı zeminin taşıma gücünü verir. Örneğin grafikte bu değer 5 kg/cm2 dir. Zeminin emniyetle taşıyabileceği yükün bulunabilmesi için bu basınç değeri genellikle 2-3, bazı özel durumlarda da 4-10 gibi bir "Emniyet Katsayısı"na bölünür.

Belirli ağırlıklar ZAMAN (saat) BASINÇ (kg/cm2) (50 kg.lık çimento Yükleme tablası 264 216 168 120 72 24 0.5 1.5 2.5 3.5 4.5 5.5 torbaları) Diyagonal bağlantı payandaları 5 Sabitleme Kazıkları Tabla Kılavuzları 10 Çökme Tespit cetveli ve çıtası 15 Tabla Dikmesi 20 25 Örnek tabla dikme kesitleri 20x20 cmKARE; R=25.23 cm. DAİRE 30 ZAMAN – ÇÖKME BASINÇ – ÇÖKME ÇÖKME (mm)

YAPI PLANININ ZEMİNE UYGULANMASI (APLİKASYONU) Projesi tamamlanmış, zemin etüdleri yapılmış, zemin taşıma gücü ve temel tipi belirlenmiş bir yapının arazi üzerinde yerinin tespit edilmesi ve yerleştirilmesine "zemine uygulanması" ya da "aplikasyonu" denir. Zemine uygulanacak yapı için, öncelikle bulunduğu bölgenin temizliği ve tasfiyesi gereklidir. Daha sonra yapı alanının üstünde bulunan bitkisel toprak tabakasını kaldırmak amacıyla genellikle greyderlerle "STRİP KAZISI" denilen 20 - 30 cm.lik. bir sıyırma tabakası kazısı yapılır. Bundan sonra da arsanın imar durumuna göre düzenlenmiş Vaziyet Planından alınan ölçülere, kot ve sabit röperlere göre yapının cadde veya sokak çizgisi ile subasman kotu esas alınarak kadastro görevlileri tarafından "Yapı Hattı" ve "Köşeleri" kazıklarla zemine tespit edilir.

Aplikasyon Vaziyet Planı ve Pisagor Üçgeni 7.00 5.00 12.00 3.00 C K b=3 a=5 SOKAK 8.00 A B c=4 Yapı Hattı a2 = b2 + c2 52 = 32 + 42 5.00 25 = 9 + 16 25 = 25 Aplikasyon Vaziyet Planı ve Pisagor Üçgeni

İP İSKELESİ KULLANIMI Şekil II.2: BİNA APLİKASYONUNDA TELÖRE A Telöre B Kazık C 1 Sürekli Düşey Sömel Aks 2 Yatay Aks 2 Komşu Bina Sömel Kolon 3 3 A B C Şekil II.2: BİNA APLİKASYONUNDA TELÖRE

KAZI İŞLERİ (Hafriyat) Temel zemini üzerinde kalan toprağın ya da zemin fazlasının kazılarak alınması işlemine KAZI ya da HAFRİYAT denir. Yapı eğimli bir arazi üzerinde inşa edilecekse önce tesviye kazısı daha sonra da bodrum ve temel-sömel kazısı yapılır. Eğimli arazide kademeli olarak ve çeşitli kotlarda yapılan tesviye kazılarına "TERASMAN" denir. Yapı tesviye kotu üzerinde kalan kazı işine doğrudan doğruya "Kazı" ya da "Hafriyat" altındaki kazılarda doldurulması gereken kısımlara da "Dolgu" ya da "imla" denilmektedir (Şekil III.1). Kazı yapılan zemin cinslerinin ve sınıflandırılmasının arazi üzerinde belirlenmesine "Klas Tespiti" denir. Zemin klası % olarak tespit edilir ve kullanılır.

Yarmadan dolguya zemin nakil Kazı (hafriyat) Yarmadan dolguya zemin nakil Dolgu (imla) İstinat duvarı Bir Yol Kazısı Enkesiti

TAHKİMAT İŞLERİ Kazı sırasında ya da sonradan temel çukuru yanlarındaki malzemelerin kayarak temel zemini veya çukuruna inşaat alanına dolmasını önlemek için kazı yan yüzleri çeşitli şekillerde kaplanır. Bu işleme "Tahkimat", "Tahkim" denir

İKSA. Yeraltı suyu bulunmayan kuru zeminlerde ya da kendini tutamayan gevşek zeminlerde kaymayı önlemek için yapılan işleme "iksa" denilmektedir. iksa yapımında çeşitli boyutlarda ahşap kereste kullanılır bunlar: -Kazık. Kare kesitli olanlar 8x8, 16x16 cm., dairesel kesitli olanlar Ø 10-15 cm. arasındadır -Kalas. 3-5 cm. kalınlığında 15-30 cm. genişliğinde ve 2.00-6.00 m. boyunda elemanlardır. -Destek Dikmesi. 8x8 ile 24x24 cm. enkesitinde ve 2.00- 6.00 m. boyunda elemanlardır. -Payanda ve Yastık. 12x12 ile 30x30 cm. kare enkesitli veya Ø 15-30 cm. dairesel kesitli 2.00-6.00 m. boyunda elemanlardır. -Destek Kirişi. 8x8 ile 12x30 cm. enkesitli 2.00-6.00 m. boyunda elemanlardır. -Destek Gergisi. Aynen Destek Dikmesi elemanlarından yapılabilirler

Basit Kanallarda İksa Şekilleri aşağıda verilen bu iksa türü genellikle derinliği ve akıcılığı az olan ve düşey olarak 1.00-2.00 m. aralıklarla kalasların çukur yanlarına desteklerle sıkıştırılması yoluyla uygulanan boru, kanalizasyon ve tesisat kanalları için uygulanır. Seyrek ve sık kalas aralıklı basit kanal iksası olmak üzere iki tipi mevcuttur

Dar Yapı Çukurunda İksa. Şekilleri aşağıda verilen bu tip iksa sürekli temel çukurları, su kanalı, boru ve tesisat işlerinde uygulanır. Başlıca 4 tipi mevcuttur (Şekil IV.2). a. Aralıklı Yatay İksa: 30 cm. aralıklarla çukur kenarlarına karşılıklı ve yatay olarak yerleştirilen kalaslar yaklaşık 1.00 m. aralıkla düşey ve karşılıklı destek dikmeleri gerilerek kamalarla sağlamlaştırılır. b. Aralıklı Düşey İksa: Yukarıdakinin benzeri bir iksalama şekli olup burada fark kalasların zemine düşey olarak yaslanmasındadır. c. Aralıksız Yatay iksa: Daha derin ve zemini gevşek yapı çukurlarında uygulanan iksa şekli olup burada yatay kalaslar aralıksız konulmaktadır. d. Aralıksız Düşey iksa: Aralıksız yatay iksadaki gibi uygulanır farkı 2.00 m.den daha derin kazıda zemin üst kotundan en çok 2.00 m. aşağıda iskele kurulması ve kazılan toprağın yukarıya kademeli olarak atılması ve kalasların yanyana düşey konulmasıdır

Geniş Yapı Çukurunda İksa. Bodrum ve geniş yapı çukurlarında uygulanan ve çukur kenarlarından 1.50-2.00 m. dıştan çakılan kısa kazıklara 5x8 ya da 6x10 cm. enkesitli lata tahtaları tel bulon ve çektirme gibi madeni araçlarla tutturulmak suretiyle oluşturulan iksa sistemidir. Dikmeler yatayla 30-60 lik açı yapan payandalarla desteklenir ve tabana kazıklarla raptedilir .

PALPLANŞLAR Çok akıcı ve yeraltı su seviyesi yüksek zeminleri desteklemek için uygulanan tahkimatlardır. Malzemelerine göre 3 guruba ayrılırlar. Ahşap Palplanşlar: Aralıksız düşey iksadaki gibi uygulanan ve kalaslardan perde şeklinde oluşturulan takviyeli sistemdir.

Çelik Palplanşlar Daha büyük ve seri tahkim işlerinde ve birden fazla kullanımı sağlamak üzere şekilleri aşağıda verilen geçmeli ve çelik profil kesitli değişik form ve ölçülerde palplanş sistemidir.

Betonarme Palplanşlar Çok derin ve büyük tahkim işlerinde uygulanan 10-25 cm. kalınlığında 30-60 cm. genişliğinde ve 12.00 m. ye kadar uzunlukta yapılabilen yaklaşık 400 dozlu betonarme palplanş sistemidir. Kazık palplanşlar şekilde de görüldüğü gibi üst uçlarından çelik başlık ve alt uçlarından çelik çarıkla takviye edilirler.

BATARDOLAR Irmak, göl, deniz v.b. su kenarlarında yeraltı su seviyesinin altında kazı yapabilmek için uygulanan tahkimat işine "Batardo" denir. Bunlar da malzemelerine göre 4 guruba ayrılırlar. Ahşap Batardolar. Derinliği 2.00 m.ye kadar olan yerlerde, şekilde görüldüğü gibi, ahşap palplanşın meyilli olarak uygulanmasına benzer tarzdadır. Su yüksekliği daha fazla olursa "Sandık Batardo"lar uygulanır. Her iki şekilde de batardonun suyla temas eden yüzeyine kil, silisli kil, veya lem gibi malzemeler doldurulur (Şekil IV.7). a. Tek Hücreli Sandık Batardoda 1.00-2.00 m. aralıklarla yapılan ahşap perdeler arasına kil malzeme su geçirmemesi için. doldurulur. b. Kademeli ya da Çift Hücreli Sandık Batardoda da 1.00-2.00 m. geriye bir perde daha yapılarak arasına moloz taş malzeme doldurulur

Toprak Batardolar Suyun önüne bir sedde oluşturacak şekilde kil malzemeler tabakalar halinde serilir ve tokmakla sıkıştırılır.

Beton ve Betonarme Batardolar Çelik Batardolar Şekilde de görüldüğü gibi yüksek su seviyelerinde ve aynen ahşap batardolara benzer şekilde "I ve U" çelik profil destek dikmeleriyle takviyeli olarak inşa edilen batardolardır. Beton ve Betonarme Batardolar Zemine kazık çakılamayacak ve kayalık yerlerde ve sabit kalması istenen batardolar için uygulanır. Yalnız beton ya da içi donatılı betondan yapılan bu tip batardoların üst uçları en yüksek su seviyesinden en az 50 cm. yukarıya kadar yapılmalıdır.

TEMELLER Yapının ağırlığı ve faydalı yüklerini zemine aktaran yapı elemanlarına "TEMEL" denilmektedir. Temelin oturacağı doğal zemine ise "TEMEL YATAĞİ" denir. Yapının stabilizesi açısından hem temelin yeterli boyutta ve sağlam malzemeden yapılması hem de zemin etüdünün çok iyi yapılmış olması büyük önem arz etmektedir. Temel tabanının sağlam zemine oturtulması gereklidir. Aksi halde dengesiz oturmalardan dolayı yapıda çatlama çökme ve yıkılmalar olabilir. Ayni şekilde yapının oturacağı zemin de farklı özellikler gösteriyor ya da zemin etütlerinde eğik tabakalaşmaya sahip olduğu ortaya çıkıyorsa temel boyutlandırılması ve temele tipi bu durum göz önüne alınarak seçilmelidir. Ayrıca temele eğik yük gelmesi önlenmeli yük bileşenleri düşey olmalıdır. Yapıdaki farklı oturma tasman ve çökmeleri önlemeyi teminen belirli uzaklıklarda bina bölünür ve aralıklı yapılır. Buna "DİLATASYON DERZİ" diyoruz.

İyi bir temel dizaynında göz önünde bulundurulması gereken hususlar şöyle sıralanabilir: -Temel tabanı sağlam zemine oturmalıdır -Temel tabanı don seviyesi altında olmalıdır -Temeldeki düşey çökmeler oturmalar. 1.00-3.00 cm.den fazla olmamalıdır -Temele yatay ya da eğik yüklerin gelmesi önlenmeli ve temel tabanına gelen yükler üniform yayılmalıdır -Zemin tabakalarının birbirleri üzerinden kaymasına yol açan eğik tabakalaşma ve zeminde homojen olmayan yapı üzerine bina inşa edilmemelidir.

BAŞLICA TEMEL TÜRLERİ: Taş, ahşap, beton, betonarme ve çelik gibi malzemelerden yapılan temeller esas olarak iki guruba ayrılmaktadır. 1.) Yüzeysel Temeller. 2.) Derin Temeller. Bunlardan YÜZEYSEL TEMELLER adından da anlaşılacağı gibi mümkün olduğu kadar toprak yüzeyine yakın yapılan, ancak yine de don seviyesi altında inşa edilmesi gereken temel türleridir. Özellikle sağlam zeminlerde uygulanır. Yapı duvarları ya da kolonlardan gelen yapı yüklerini daha geniş bir alana yaymak üzere yapılan temel elemanlarına "SÖMEL" denir (Şekil V.3, 4). Bina yükleri temel tabanına taş sömellerde 600 lik betonarme sömellerde ise 450 lik bir açıyla yayılır. Bu bilgilerle taş sömelde sömel yüksekliği (h) bulunmak istenilirse:

600 450 a) Betonarme Sömel b) Taş Sömel e d e 600 h a 1/1 1/1 2/1 2/1 Betonarme sömelde Taş Sömelde Pah eğimleri Pah eğimleri (a) düz prizmatik (b) kademeli (c) pahlı Tekil Sömel Planda Görünüşleri

TEKİL SÖMEL BOYUTLANDIRILMASI: Tabanı kare olan tekil bir sömel için aşağıdaki bilgiler verilmektedir. Örnek-1) P : Sömele gelen yük (kg); [Ör: 25000 kg olsun] S : Sömel taban alanı (cm2) [aranan bu değerdir ?] σzem : Zeminin her cm2 sinin emniyetle taşıyabileceği yük [ 3 kg/cm2 olsun] a : Sömelin kenar uzunluğu [ cm] Bulunur. a

Örnek – 2) Akstan aksa açıklıkları, x ekseni yönünde 5 Örnek – 2) Akstan aksa açıklıkları, x ekseni yönünde 5.50 m, y ekseni yönünde 4.75 m olan (aplikasyon planıyla aşağıdaki şekilde verilmiş) yapının 12 kolonuna, dolayısıyla bunların bağlandığı sömellere her katından 220 şer ton yük gelmektedir. Üç normal kata sahip olan binada, aşağıda verilen bilgileri kullanarak betonarme sömel boyutlandırması yapınız ve temel şekillerine karar veriniz. Sömellerin öncelikle kare, bunun mümkün olmadığı durumlarda dikdörtgen olabileceği göz önünde bulundurulacaktır. Çözümden sonra temel planını düzgün ve ölçülendirilmiş olarak çiziniz.

475 475 550 550 550

Verilenler: Zemin emniyet gerilmesi σzem = 1.90 kg/cm2 *. Sömellerin en dış kenarları aks noktalarından en fazla 100 cm dışarıda olabilir. Çözüm: *. Bir normal katın ağırlığı 220 ton; 3 kat için: 3 x 220 = 660 ton (Toplam bina yükü) Toplam 34 yük aktarım vektörü mevcuttur (her bir kirişten kolona bağlanan ve sömele yük ileten). Bu vektörlerin her birine gelen birim yük: 660 / 34 = 19.4 ton σzem = 0.0019 ton/cm2 = 19 ton/m2 Temel Planı: Ölçüler (cm) *. S1 köşe sömellerine gelen toplam yük: 2 x 19.4 = 38.8 ton (P1) *. S2 ve S3 orta sömellerine gelen toplam yük: 3 x 19.4 = 58.2 ton (P2 , P3) *. S4 merkez sömellerine gelen toplam yük: 4 x 19.4 = 77.6 ton (P4) *. Kare sömel boyutlandırmalarında S = a*a = P / σzem olduğundan,

S1 → ; 1.43 / 2 < 1.00 m olduğundan boyut kenar aksı geçmez. S2, S3 → ; 1.75 / 2 < 1.00 m olduğundan boyut kenar aksı geçmez. S4 → ; merkez sömeller için boyut sınırlaması yoktur.

ÖRNEK PROBLEM : 3 y 4.00 5.Kat 5.Kat 4.Kat 4.Kat 3.Kat 3.Kat 2.Kat x KAT DURUMU 3.50 3.70 3.70 3.50 TEMEL PLANI 5.Kat 4.Kat 3.Kat 2.Kat 1.Kat Zemin Kat Bodrum K. 5.Kat 4.Kat 3.Kat 2.Kat 1.Kat Zemin Kat Bodrum K.

ÖRNEK PROBLEM : 3 Yukarıda Temel Planı ve Kat Durumu şematik olarak verilen yapının her bir katının ağırlığını 120 ton olarak alıp bu yüklerin kirişler aracılığıyla kolonlara ve buradan da tekil sömellere iletildiğini göz önünde bulundurarak 1.00 kg/cm2 zemin emniyet gerilmesi altında bu sömelleri boyutlandırınız. Tesisat montajı ve altyapı gerekleri bakımından sömel boyutlarının (x) yönünde 150 cm.den daha fazla boyutta yapılamaması ve mümkün olduğunca tekil sömel inşa edilmesi gerekmektedir. Sonuçta bulduğunuz sömel boyutlarını (gerektiğinde tekil olmayıp birleşik, sürekli v.b. olabilir) ölçülendirilmiş şematik bir kalıp planı üzerinde çizerek gösteriniz.

Çözüm: *. Binanın toplam ağırlığı: 7 x 120 = 840 ton, σzem=1.00 kg/cm2 , Toplam yük vektörü:42 adet *. Her yük vektörüne düşen yük: 840/42 = 20 ton *. S1 (çift vektörlü) sömelde; P1 = 2 x 20 = 40 ton = 40000 kg; A1≤ P1 / σzem = 40000 / 1.00 = 40000 cm2 *. S2 (üç vektörlü) sömelde; P2 = 3 x 20 = 60 ton = 60000 kg; A2≤ P2 / σzem = 60000 / 1.00 = 60000 cm2 *. A1 = 4 m2 = a1. b1; a1≤ 1.50 m, b1 = 4.00 / 1.50 = 2.67 ≈ b1 = 2.70 m *. A2 = 6 m2 = a2. b2; a2≤ 1.50 m, b1 = 6.00 / 1.50 = 4.00 → b2 = 4.00 m

y Tekil Tekil Tekil Tekil 270 65 Tekil Tekil 400 İkili İkili İkili 65 1470 Birleşik Birleşik Birleşik Tekil Tekil 130 x Tekil Tekil Tekil 150 200 150 220 150 220 150 200 150 TEMEL KALIP PLANI Ölçek: 1/200 Ölçüler (cm)

SÜREKLİ (Mütemadi) SÖMEL BOYUTLANDIRILMASI: Sürekli sömellerin taban genişlikleri hesaplanırken temelin birim (1 mt.lik) uzunluğu göz önüne alınır. Hesaplanan toplam yapı yükü (P), toplam sömel uzunluğuna bölünerek 1.00 mt. boya gelen (b) ortalama yük bulunmaktadır. Böylece, tekil sömel hesabına benzer işlemlerle yalnız temel taban genişliği (a) bulunur. ÖRNEK: Örneğin: P=16000 Kg, σzem=2 Kg/cm2 ise a=? P b =100cm a

Zemin emniyet gerilmesinin çok düşük olduğu ya da dolgu zeminlerde uygulanan temel türü "Radye-Jeneral" diğer bir ifadeyle "Radye Temel" dir. Yapıda projelendirilen kolonların sıklığı veya temel duvarlarının birbirlerine yakınlığı da bu temel türünü gerektirebilir. Şekillerde de görülebileceği üzere radye-jeneral zemini tamamen örten ve ters yerleştirilmiş bir plak döşeme. şeklinde çalışır. Başlıca yapım şekilleri: Düz plak temel Kirişli plak temel Ters kirişli plak temel Mantar plak temel Ters kemer temel Rijit temeldir. Rijit temel perde kolon kiriş ve döşemelerin bir bütün olarak yapıldığı temel türüdür

DERİN TEMELLER : Sağlam zeminin çok derinlerde olması durumunda uygulanırlar ve üç şekilde projelendirilirler. 2.1.Ayak temeller 2.2.Kazık temeller 2.3.Kesonlar AYAK TEMELLER : Tekil temellere benzer şekilde ve betonarmeden inşa edilirler. Planda duvar ya da kolon birleşim yerlerinin altlarına yapılan ayaklar zemine oturan kısımlarında kare şeklinde genişletilir.

KAZIK TEMELLER : Yapı yükünün derinlerdeki sağlam zemin tabakasına birtakım kazıkların uç ya da yanal sürtünme kuvvetleriyle aktarılması prensibine göre çalışırlar. Aşağıda ayrıntıları ve şekilleri verilen bu temel türü üç guruba ayrılmaktadır (Şekil V.7, 8, 9). Uç kazıkları: yükün tamamını ve bir kısmını sağlam zemine dayandıkları uç kısımlarıyla taşırlar. Sürtünme kazıkları ya da yüzen kazıklar: yükün tümünü kazığın çevrelediği zemin yüzeyinin sürtünmesiyle taşırlar. Kombine kazıklar ya da "kısmen uç-kısmen sürtünme" kazıkları: Bunlar yüklerini hem uç hem de sürtünme kuvvetiyle taşıyan kazık türleridir.

KESONLAR: Sağlam zeminin derinde olması ve daha geniş, dayanıklı temel yapılması gereken durumlarda keson temeller kullanılır.