alicanyasar@gmail.com

Özüm halka mal oldu behey!.. Adım Çanakkale Soyadım Geçilmez… Top atsan yıkılmaz surlarım Demir kapılarım açılmaz… Kınalı kuzular adandı cehdime Kanla ödendi bedelim Kıymetim paha biçilmez… Özüm halka mal oldu behey!.. Ana yurdum Türk toprağı ya bedenim Ne bir gece rahat uyudum Ne de soluk aldı sevenim Saplanmış kurşun mu ararsın döşümde Hançer yarası mı oylum oylum Doğrusu kimseye kalmadı güvenim Dostum bile el oldu behey!..

Git gel evim yol oldu behey!.. Rumeli eteğimden tut Boğazıma kadar düşman Dilleri zehir Kalpleri taş Gözleri kan… Tanımam bilmem hiç birini Hepsi katlime amade Hepsi birbirinden yaban Git gel evim yol oldu behey!.. Nedir bu kin Bu hışım kime Sardılar çevremi topyekûn Vurdular göğsüme pare pare Görür mü gerçeği kör olası dünya İşine gelmeyeni işitir mi sağır sultan Bir Allah’ın kulu da sormadı “Niye?” Gözüm yaşı sel oldu behey!..

Nara’m dağa yel oldu behey!.. Sağımda Seddülbahir ve Ertuğrul tabyaları Sol kolum Kumkale ve Orhaniye Kitabımda korkuya mahal yok Teslimiyet yok işgalci beye Kurşun kurşun üstüne direncim Zafere inancım ölesiye Nara’m dağa yel oldu behey!.. Tutuştu Hamidiye sırtım kor ateş, kor mayın Mecidiye gövdemde ne bir kol Ne bir yaprak kaldı Namazgâh dalımda sormayın Medet sende Seyit’im Beline kuvvet davran hele Nusret’im yetiş kur mayın Köküm yandı kül oldu behey!..

Ağzım açık lal oldu behey!.. Zonkladı Conkbayırı bağrım acıdan Oluk oluk kan boşaldı Arıburnu’m Anafartalar alnımda çakan şimşek Suvla kulağımda çınlayan salâvat-ı şerife Eliyle içti şahadet şerbetini Gelibolu’m Bağım bahçem gül oldu behey!.. Kul bunalmayınca Hızır yetişmez Ümit kesilmezmiş çıkmayan candan Nefesini tutmuş beklerken Anadolu’m Deliduman gürledi gök gözlü kumandan “Size taarruzu değil, ölmeyi emrediyorum!” O nasıl aşk Allah Allah O nice hücum öyle Süngü dipçik göğüs göğüse Ağzım açık lal oldu behey!..

Yörem Türk’e il oldu behey!.. Şahlandı yiğitlerim kelle koltuk Devrin destanını yazdılar bilekleriyle Ahalim ihtiyar genç ve çocuk Kadını erkeğiyle tek bir yumruk Namerdin oyununu bozdular yürekleriyle Yörem Türk’e il oldu behey!.. Gelin endamıyla süzüldü göklere Başımın üstünde nazlı hilâl Her şehir Çanakkale Her Türk Mustafa Kemal Ölmedi ruhum, ölmeyecek de Ömrüm baki yıl oldu behey!..

Adım Çanakkale Soyadım Geçilmez Şiir : Ali Yaşar www.aliyasar.com Grafik Tasarım : Ayfer Dursun / www.ayferdursun.com 2007 ©