Gülden Umutlar Ses Düğmesini Açınız
Sana güller gönderdim Gül bahçelerimden kan rengi Çiçekler gönderdim en sarp dağlarımdan Uykusuz gecelerimle işlenmiş ve büyümüş hasret kokan Gözyaşı damlayan umut yüklü çiçekler Ve sönmeyen kor bir ateş gibi yakıcı sevdan Aslında güllerimi tren raylarına diziyorum
Sen geç kalmış bir ezgimiydin neydin Karlar yağıyor Rüyalarıma özleyişlerime Bir zaman ikimizi alıp götürmeliydi diyorum Yastığımın altında bir hüzün Gönül kapılarımda bir nakış Ve alnımda Bir kader gibi duruyorsun Aslında güllerimi Tren raylarına diziyorum
Şimdi bilmem kaçıncı gece yarısından sonra Yine ismini ciğerlerime çekiyorum Bin yıllarca ötedesin Ulaşılmaz uzaklığın Bütün acılarımı yüklendim Tek başımayım yalnızım Dile gelmez Sevdamın sükutunda dudaklarım Aslında uykusuz gecelerimi Tren raylarına diziyorum
Yine seni yine sensiz yaşıyorum Kar düşmüş bir kış sabahında Suskun bir ceylan duruşun Bakışın acı ve buruk gözlerin sessizce Bir volkan patlayışında infilaksız Ve gülüşün ak bir güvercin ağlayışında duraksız Hasretinin acısı Şuracığımda yüreciğimde bir kurşun Aslında hasretimi Tren raylarına diziyorum
Saklambaç mı severdin çocukluğunda Irak iklimlere mi sevdalandın Yanı başımdasın Yıllarca ötedesin uzaktasın Her gün yollarına düşüyorum Permeperişan Ve deliler gibiyim kederimden Aslında ben umudumu Tren raylarına diziyorum
Birazdan yatağıma uzanacağım Başım resimlerine düşecek gece yarısında Ve her gece yarısında olduğu gibi Parmak uçlarımdan tutuşacağım Ama sensizim sen yoksun Kahredecek beni bu sensiz şehir Kaldırımlar anlamıyor derdimden Bir kurşun gibi delerek geçiyor Sevdan yüreğimden
Sen yanıbaşımdasın Binlerce yıl ötedesin uzaktasın Hala adını ciğerlerime çekiyorum Aslında güllerimi çiçeklerimi Uykusuz gecelerimi Ve hasretimi tren raylarına diziyorum birolbey.bizland.com