AZE201 ERKEN ÇOCUKLUKTA ÖZEL EĞİTİM (EÇÖE) Doç. Dr. HATİCE BAKKALOĞLU

DERSİN GEREKLİLİKLERİ Derse devam zorunludur. Her ders yoklama alınacaktır. Her öğrenci okuma listesinde verilen makaleleri, kitapları ve kitap bölümlerini okumak ve sınıfta ilgili tartışmalara katılmakla yükümlüdür. Sınıfta bulunan engelli ya da öğrenme sorunları yaşayan öğrenciler, kendileri için gerekli olan öğretimsel uyarlamaların yapılabilmesi için, ilk dersten sonra öğretim üyesi ile görüşmelidir. Doç. Dr. Hatice BAKKALOĞLU

OKUMA LİSTESİ Bakkaloğlu, H. (2010). Erken çocukluk döneminde gelişimi etkileyen faktörler. H. İ. Diken (Ed.), Erken çocukluk eğitimi kitabı içinde. Ankara: Pegem Yayıncılık. Birkan, B. (2002). Erken özel eğitim hizmetleri. Özel Eğitim Dergisi, 3(2), 99-109. Fazlıoğlu, Y. & Ercan, Z. G. (2010). Erken çocukluk eğitimi programının engelli çocukların gelişimi üzerine etkisinin incelenmesi. edirneyagmurcocuklar.com Gül, S. O. & Diken, İ. H. (2009). Erken çocuklukta özel eğitime ilişkin Türkiye’de gerçekleştirilmiş lisansüstü tez çalışmalarının gözden geçirilmesi. International Journal of Early Childhood Special Education, 1(1), 46-78. Kanık, N. (1993). Özürlü bebeklerin eğitimi ve ailenin katılımı. Özel Eğitim Dergisi, 1(3), 14-17. Kargın, T. (2001). Kırsal bölgede yaşayan işitme engelli çocuklara yönelik geliştirilen bireyselleştirilmiş aile eğitim programının etkililiğinin değerlendirilmesi. Özel Eğitim Dergisi, 3(1), 49-60. Kartal, H. (2008). Çocuk ve aileyi desteklemeye yönelik ev ziyaretlerine dayalı erken müdahale programları ve programların etkileri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 41(1), 1-28. Kerem, E. A. (2010). “Hiçbir çocuk geride kalmasın”: Erken çocukluk eğitiminde Head Start programı . http://www.alternatifegitimdernegi.org.tr/content/view/158/85/ Küçüker, S. (2001). Erken eğitimin gelişimsel geriliği olan çocukların anne-babalarının stres ve depresyon düzeyleri üzerindeki etkisinin incelenmesi. Özel Eğitim Dergisi, 3(1), 1-11. Küçüker, S., Bakkaloğlu, H., & Sucuoğlu, B. (2001). Erken eğitim programına katılan gelişimsel geriliği olan çocuklar ve anne-babalarının etkileşim davranışlarındaki değişimin incelenmesi. Özel Eğitim Dergisi, 3(1), 61-71. Öztürk-Ertem, İ. (2005). İlk üç yaşta gelişimsel sorunları olan çocuklar: Üç sorun ve üç çözüm. Özel Eğitim Dergisi, 6(2), 13-25. Sazak-Pınar, E. (2006). Dünya’da ve Türkiye’de erken çocukluk özel eğitiminin gelişimi ve erken çocukluk özel eğitimi uygulamaları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 7(2), 71–84. Sola, C., & Diken, İ. H. (2008). Gelişimsel gerilik riski altıdaki prematüre ve düşük doğum ağırlıklı çocuğa sahip annelerin gereksinimlerinin belirlenmesi. Özel Eğitim Dergisi, 9(2), 21-36. Sucuoğlu, B., Küçüker, S., Kobal, G., Özenmiş, P., Kaygusuz, Y., & Ceber- Bakkaloğlu, H., (2001). Küçük Adımlar Erken Eğitim Programı. İstanbul: Zihinsel Engellilere Destek Derneği Yayınları. Sucuoğlu, B., Ceber, H., Özenmiş, P. & Kaygusuz, Y. (1998). Küçük Adımlar Erken Eğitim Programı’nın hafif ve ağır derecede gelişimsel geriliği olan bebekler/çocuklar üzerindeki etkisinin incelenmesi. 8. Ulusal Özel Eğitim Kongresi. Edirne: Trakya Üniversitesi. Sucuoğlu, B., Büyüköztürk, Ş., & Bakkaloğlu, H. (2004). Erken eğitim programlarının etkililiğini yordayan faktörlerin belirlenmesi. Özel Eğitimden Yansımalar. Ankara: Kök Yayınevi. Doç. Dr. Hatice BAKKALOĞLU

DERSİN İÇERİĞİ ÜNİTE I: EÇÖE’DE TEMEL KONULAR ÜNİTE II: YASAL DÜZENLEMELER ÜNİTE III: ERKEN ÇOCUKLUKTA GELİŞİMİ ETKİLEYEN FAKTÖRLER ÜNİTE IV: EÇÖE’DE HİZMET VERİLEN GRUPLAR ÜNİTE V: EÇÖE’DE DEĞERLENDİRME ve PLANLAMA ÜNİTE VI: EÇÖE’DE HİZMET SUNMA MODELLERİ ÜNİTE VII: EÇÖE’DE AİLE KATILIMI ve İŞBİRLİĞİ ÜNİTE VIII: TÜRKİYEDE’Kİ EÇÖE UYGULAMALARI ve SONUÇLARI Doç. Dr. Hatice BAKKALOĞLU