İSRAF VE İKTİSAT.

... konulu sunumlar: "İSRAF VE İKTİSAT."— Sunum transkripti:

1 İSRAF VE İKTİSAT

2 İSRAF Gereksiz yere para, zaman, emek vb.ni harcama, savurganlık (TDK), ihtiyaçtan fazlasını tüketmek.

3 İSRAF İsraf, yemede, içmede, giymede, sözde haddi aşmak; akıl fikir, zekâ ve zamanı lüzumsuz şeylerle meşgul etmektir. 

4 İKTİSAT Para veya herhangi bir şeyi dikkatli kullanma, idare, idareli tüketme, tutumlu ve tasarruflu olma gibi manaları vardır.

5 ‘…yiyin, için, fakat isrâf etmeyin! Çünkü O, isrâf edenleri sevmez.’
(Arâf suresi 31. ayet)

6 PEYGAMBER EFENDİMİZ ŞÖYLE BUYURMUŞTUR:
"Canının çektiği ve arzu ettiğin her şeyi yemen, şüphesiz israftır!" (İbn-i Mâce, Et‘ime, 51)  "Kıyamette herkes, şu dört şeyden soruluncaya kadar yerinden ayrılamaz:  1- Ömrünü nerede tükettin?  2- Gençliğini nerede geçirdin?  3- Malını nerede kazandın, nereye harcadın?  4- İlmin ile ne amel ettin?" (Tirmizi)

7 BEŞ ŞEYİN KIYMETİ  Beş şeyden önce beş şeyin kıymetini bil!  1- İhtiyarlıktan önce gençliğin, 2- Hastalıktan önce sağlığın, 3- Meşguliyetten önce boş vaktin. 

8 4- Fakirlikten önce zenginliğin,  5- Ölmeden önce hayatın kıymetini bil! 
(Hadis-i Şerif, Ebu Nuaym)

9 "Nehir kenarında bile abdest alıyor olsanız, suyu israf etmeyiniz.''
(Hadis-i Şerif, İbn Mace, Tahare 48)

10 İktisat, 1- Şükürdür. 2-Nimetlerde Allah’a karşı hürmettir. 3-Berekete sebeptir. 4-Bedene sıhhat veren bir diyettir. 5-Dilencilik zilletinden kurtarır. 6-Nimet içindeki lezzeti hissettirir.

11

12 (Afyonkarahisar Belediyesi haberidir.)

13 GÜNDE YAKLAŞIK 5 MİLYON ADET EKMEK ÇÖPE ATILIYOR
Uzmanların araştırmalarına göre Türkiye’de bilinçsiz tüketim nedeniyle her gün yaklaşık 5 milyon ekmek çöpe atılıyor. Yıllık ekonomik boyutu yaklaşık 1,8 milyar TL’ye karşılık gelen bu rakamla, 100 yataklı 63 hastane, 16 derslikli 394 okul, 300 öğrenci kapasiteli 217 yurt yapılabiliyor. Millet olarak bu meseleye yani ekmek israfına karşı çok duyarlı olmalıyız. (

14

15 İsraf sefâhetin, sefâhet sefâletin kapısıdır.

16 İktisâdın, sebeb-i izzet ve kemâl olduğuna delâlet eden bir vâkıa:
ihtiyar fakir bir adam, dikenli çalı ve gevenleri beline yüklemiş; cesedine batıyor ve kanatıyor. Hâtem ona demiş: “Hâtem-i Tâî, hediyelerle beraber mühim bir ziyafet veriyor. Sen de oraya git; beş kuruşluk bu çalı yüküne bedel, beş yüz kuruş alırsın.” O iktisatlı ihtiyar demiş ki: “Ben, bu dikenli yükümü izzetimle çekerim, kaldırırım. Hâtem-i Tâî’nin minnetini almam.” Sonra, Hâtem-i Tâî’den sormuşlar: “Sen kendinden daha civanmert, daha aziz, kimi buldun?” O demiş: “İşte o çölde rast geldiğim o iktisatlı ihtiyarı, benden daha aziz, daha yüksek, daha civanmert gördüm.”