ESKİLERİ HATIRLATMA
Belki de en başından belliydi kaderimiz
Ve aslında hepsi birbirinin aynıydı
Onlar ne yapsa karizma oldu
Ufak şeylerle mutlu olabildiğimizi göremediler
Görünüşte dır dır eden hep biz idik
Şeytana uyanlarımız da çıktı elbet
Her zaman nazik olmalarına rağmen anlayamadık onları
Ama mutluyuz biz
İçimiz yanınca ağlayabiliyoruz…
Erkek dünyasının savaşlarında en çok yıprananlar olsak da…
Bu görüntülerin nedeni de hiçbir zaman kadınlar olmadı…
Bunları biz öğretmedik onlara…
Biz ağlamak ister miyiz yitik canların ardından…
Bir tas yemeğe bile sevinir hale getirenler kimler sizce…
Dedim ya mutluyuz biz… Niye mi????
Biz bu mucizenin gerçek tanıklarıyız
Toprağa can veren su gibi, dünyaya biz can veriyoruz..
Dünya bizimle renkli…
Aile olmayı seviyoruz…
Keşke şartlar elverse de daha kalabalık aileler kurabilsek…
Yan yana anlamlıyız.. Geride veya ileride olmak değil önemli olan..
Bağımlı bile olsak, özgür ruhluyuz..
Her yaşta öğrenmeye açığız…
Bırakalım erkek gününü,kadın gününü, anneler gününü..
Tüm güzel insanlara kucaklar dolusu sevgilerimle… Her günümüz “insanlık” adına utanç duymadan yaşansın..