SENİ BEKLERİM… Turgay Fişekçi
Pazar günleri beklerim seni Öğleye dek uyumuşsundur Ayçiçeği gözlerini açtığında belki görmek ister beni
Pazartesileri seni beklerim belki işe gitmemişsindir canın bir film izlemek ister çayı demler beklerim
Salıları seni beklerim sanayide çalışan çocukların hafta sonunu beklemesi gibi
Çarşambaları seni beklerim büyük bir kentin yirmi dört saat açık gözleri gibi
Perşembeleri seni beklerim bir annenin evlat yolu gözleyen gözleri olur gözlerim
Cumaları yorulmuşsundur belki beni görmek seni rahatlatır
Cumartesileri beklerim seni çocuklar beklerken öğretmenliğini
Sabahları seni beklerim elinde iki simitle kahvaltıya gelişini
Akşamları seni beklerim günün yanaklarından boynuna inişini
Geceyarıları seni beklerim yolda kaldım,gel beni al deyişini
Karlı günlerde beklerim ayaklarını ısıtan bakışlarımla botlarının bağlarını uzun uzun çözüşünü izlemeyi
Yağmurlu günlerde saçlarından ışık damlalarının süzülüşünü
Güneşli günlerde meyvaların olgunlaşma sabrıyla beklerim
Hindistan’dan gelen uçaklarda beklerim seni Amerika’dan gelenlerde İskelelerde seni beklerim Dolmuş duraklarında seni
Ebrularında yayılırken hayatın sonsuz damarları Küçük bir leke olabileyim diye günlerinde Sonlanmaz bir bekleyişle, İlk beklediğim gün gibi Hiç beklememişim gibi BEKLERİM SENİ.
MİNE IŞIK 25/05/2006