VELİLERE SEMİNER

ÇOCUKLARDA TEMİZLİK ALIŞKANLIKLARI Belli aralıklarla çocuğa banyo yaptırılmalı, Kendi yemeğini yiyecek bir duruma geldiği zaman, yemekten önce ve sonra ellerini yıkaması sağlanmalı, Giysileri gerekli durumlarda değiştirilmeli ve temizlikle ilgili diğer temel alışkanlıkları kazanması sağlanmalıdır.

Temizlik alışkanlığı gelişen bir çocuk düzenli olur, temizliğe önem vermeyen çocuk, düzenli de olamaz. Tırnakları uzayınca kesmesi gerektiği çocuklara kavratılmalı. Toplu mekanlar da yaşamın getirdiği bazı sorunları engellemek için ( bit, koku) temizliğin önemi vurgulanmalı

Diş temizliği de oldukça önemlidir Diş temizliği de oldukça önemlidir. Diş fırçalama alışkanlığı edinebilmesi için, çocuğa iki yaşından itibaren sadece fırçayla dişlerini fırçalaması öğretilmeli, 3–4 yaşından itibaren de çok az miktarda macunla dişlerini fırçalaması sağlanmalıdır. Temizlik alışkanlığı, bireyin hem beden sağlığı hem de sosyal hayata uyumu için gereklidir. Temizliğe dikkat etmeyen kişi, hem çok sık hastalanır hem de yaşadığı sosyal çevre tarafından dışlanır.

Çocuğa verilmesi gereken öncelikli temizlik alışanlığı, kişisel bakımla ilgili olmalı; Yani el-yüz, baş, vücut ve giysi temizliği. Sabah uyanır uyanmaz elini-yüzünü yıkamalı, yemeklerden önce ve sonra ellerini yıkamalı, tuvalet temizliğini yapmalı, tuvaletten sonra ellerini bol su ve sabunla yıkamalı, kirlenen giysilerini değiştirmelidir

Çocuk, verilen işi istenilen düzeyde bağımsız yapıncaya kadar anne çocukla birlikte yapmalıdır. Örneğin yatağı toplarken, sofrayı kaldırırken, banyoyu temizlerken anne çocuğa yardım etmelidir. Bu tür işlerde çocuk annesiyle birlikte çalışırsa, işi daha çabuk öğrenir ve alışkanlık haline getirir. Çocuğa temizlik alışkanlığı kazandırmak için öncelikle onlara örnek olmalıyız. Yani bunu kendimiz uygulamalıyız.

AİLENİN TEMEL İŞLEVLERİ 1. Çocuğun ihtiyaçlarının karşılanması 2.Güven ortamı 3.Yakınlık ve dayanışma 4.Sorumluluk duygusu 5.Zorluklarla mücadele ederek onların üstesinden gelme 6.Mutluluk ve kendini gerçekleştirme ortamı 7.Sağlıklı manevi temellerinin atılması 8. Değerli olma

AİLE TUTUMLARI Çocuğun anne-babadan aldığı iki şey vardır: Sevgi ve Eğitim

Aşırı sevgi tutumunda: Aile çocuğu sevgiye boğucu, onu çok koruyucu ve aşırı kollayıcıdır. Bunun sonucu olarak çocukta bağımlılık ve güvensizlik gelişir. Çocuk karşılaştığı her olayda anne-babasına yaslanır, onlara güvenir fakat kendisine güvensizdir. Sevgi yetersizliği veya yokluğu Sonucu ise, çocukta kendine ve çevreye karşı güvensizlik ve olumsuz duygular gelişir.

Sıkı eğitim: Çocuğa olur olmaz yasaklar koyma ve yaşanmaz kurallar ile çocuğu yetiştirmedir. Gevşek eğitimde: Çocuğun olumsuz davranışları aşırı hoşgörü ile karşılanır

Anne babanın kendi ruh durumları, çocuğun yapısı ve çevre koşulları nedeniyle çocuklarına karşı tutarsız davranmaları Olumsuz yönlerine odaklaşma Çocuğa küsme Korkutma, utandırma, gururunu kırma Dayak

Disiplin Tutarlılık ve esneklik gibi temel ilkeleri içermelidir. Araştırmalarda disiplin yöntemi olarak ödüllendirmenin ceza vermekten daha etkili olduğu saptanmıştır.

ÇOCUCUKLARDA OKUL BAŞARISIZLIĞI

OKUL BAŞARISIZLIĞI; Çocuğun var olan potansiyelini tam olarak kullanmayarak ders ve diğer faaliyetlerde yeteneğinin altında başarı göstermesi olarak tanımlanabilir.

Çocukların okul başarısını etkileyen temel faktörler şunlardır: 1)Bireysel Sebepler 2) Aileye Bağlı Sebepler 3)Okula Bağlı Sebepler

BİREYSEL SEBEPLER Çocuğunuzun yaşına göre gelişimini tamamlamadan okula başlaması. Çocukların ders çalışma konusunda zamanı iyi kullanmaları. Kendilerine amaç ve hedef belirlememeleri. Motivasyon eksikliği ve ders çalışırken konsantre olamamaları. Özgüven eksiliği. Derslere karşı önyargılı olmaları. Arkadaş ilişkileri. Düzenli uyumama, dengeli beslenmeme. Görme ve işitme gibi fiziksel rahatsızlıklar

AİLEYE BAĞLI SEBEPLER Anne babanın çocuktan kendi kabiliyeti üzerinde başarı beklemesi ve bu konuda çocuğa baskı kurması. Anne baba arasındaki geçimsizlik ve iletişimsizlik problemlerinin çocuğa yansıtılması. Çocuğun başarıları ile arkadaş ve kardeşlerinin arasındaki başarının kıyaslanması.

Anne babanın çocuğuna zamanı kullanma konusunda örnek olmaması. Aile bireylerinden birinin sürekli hasta olması. Ailedeki sosyoekonomik durumun düşük olması ve çocukların dışarıda çalışmak zorunda kalması.

BAŞARISIZ OLAN ÇOCUKLARDA ŞUNLAR GÖRÜLÜR. Sınıfta ya bir köşeye çekilip sessiz bir şekilde dururlar ya da çok yaramazlık yaparlar, sürekli arkadaşlarıyla kavga ederler. Ev ödevleri konusunda duyarsız ve dikkatsizlerdir. Genelde ödevleri kendileri yapmaz. Arkadaşlarından hazır alırlar. Sınıfta derse katılmaz ve ilgisizlerdir. Derse yoğunlaşamazlar, kendi dünyasındadırlar. Sürekli dersten kopuk hayaller kurarlar.

Öncelikle çocuğunuzun okuldaki başarısızlığının altında yatan temel etkenleri araştırın ve çocuğunuzla birlikte ortak çözümler bulun. Anne baba olarak çocuğunuzun kapasitesinin farkında olmalısınız ve bu kapasitesini zorlayıcı beklentiler içinde olmamalısınız ya da ‘Nasıl olsa bu işi halleder.’ düşüncesiyle serbest de bırakmayınız. Çocuğunuzu ilgileri ve yetenekleri doğrultusunda yönlendirin. Ona bu konularda destek olun. Sorumluluk bilinci kazanmasını sağlayın

Çocuğunuzun başarılı davranışlarını ödüllendirin. Çocuğunuza ders çalışacak imkanlar sunun ve çalışmalarını takip edin. Çocuğunuzun günlük faaliyetlerini (ders çalışma, televizyon izleme, oyun oynama) düzenli bir şekilde yapması için birlikte ortak bir çalışma planı hazırlayarak zamanı iyi kullanmasını sağlayabilirsiniz.

Çocuğunuzun uyku saatlerini düzenleyin ve gereken uykusunu günlük olarak düzenli bir şekilde almasını sağlayın. Düzenli yemek yeme ve beslenme alışkanlığına dikkat etmelisiniz. Anne babalar sınıf ve ders öğretmenleri ile iletişim kurarak çocuğunun ders durumlarını takip etmeli, çocuğun başarısı için öğretmeni ile birlikte ortak kararlar almalı ve hareket etmelidir.

GELDİĞİNİZ İÇİN TEŞEKKÜRLER