ANNE BABA TUTUMLARI YALAN

YARATICILIK Yeni bir şeyler yaratma,ortaya koyma sürecidir. Yaratıcılık bireyin ulaşmayı amaçladığı bir istasyon değil sürekli yolculuk etmesi olarak düşünülebilir. Yaratıcı süreç araştırmayı,keşfetmeyi ve bireysel incelemeyi gerektirir.

Yaratıcı insan meraklıdır.Sürekli araştırır,soru sorar,kurcalar. Yaratıcı insan özgün ürünler vermelidir. Yaratıcılık her bireyde varolan ve insan yaşamının her alanında gerekebilecek bir yetidir. Yaratıcılık geliştirilebilir ve engellenebilir.

OKUL BAŞARISIZLIĞI

Okul başarısızlığı öğrencinin okuldaki başarısının gerçek yeteneğinin altında olmasıdır. Okul yıllarının ilk dönemlerinde fark edilen başarısızlık ilköğretim süresince düzeltilmezse çocuğun tüm okul yaşamını etkileyebilir. Okul başarısızlığını üç faktör etkiler Ev ve aile ortamı Bireysel özellikler Okul ve öğretmen

Aileler çocuklarının başarılı olması için şu noktalara dikkat etmelidirler: Evde huzurlu ve mutlu bir ortam yaratılmalıdır Çalışmak için ortam hazırlanmalıdır. Anne-baba teşvik edici olmalıdır. Çocuktan beklentiler gerçekçi olmalıdır. Ev ödevinin önemi bilinmelidir. Öğretmenlerle sık sık konuşulmalıdır. Çocuklarını başarılarını överken gerçekçi olunmalıdır .

ANNE-BABA TUTUMLARI

AŞIRI BASKICI ve OTORİTER TUTUM Çocuğun kendine olan güvenini ortadan kaldıran ve onun kişiliğini hiçe sayan bir tutumdur. Bu aile modelinde; Çocuğa söz hakkı tanınmaz. Kararları büyükler verir. Çocuk bu karar ve kurallara uymak zorundadır.Bu yüzden çocuğun karar alma becerisi gelişemez.

Uygulanan kuralların mantıklı bir açıklaması yoktur veya olsa da çocuğa açıklanmaz. Kurala uymayanlar cezalandırılmalıdır görüşü hakimdir. Çocuk hangi davranışı yaptığında ceza göreceğini bilemez. Yanlış yapma korkusu yüzünden sürekli tedirgin ve kaygılıdır. Sık sık ağlama nöbetleri görülür. Eleştiri ve aşağılama çok sık görülür. Sürekli çocukların yanlışları vurgulanır.olumlu hareketleri görmezden gelinir.

Çocuğun kendine güven duygusu oluşmaz. Yaratıcılık engellenir. Kişilik gelişimi ; Hata yapanlar mutlaka cezalandırılmalıdır görüşünü benimserler. Rutin ve sınırları belli olan iş ve meslekleri seçerler. En küçük bir hatada bile hoşgörüleri olmayabilir.

Okul yaşamlarında fazla başarılı olamazlar. Anne-babalarının (veya bir otoritenin)olmadığı ortamlarda kendilerini boşlukta hissederler ve bir otorite bulma arayışı içine girerler. Bu durumda kendilerinin buldukları otorite her zaman olumlu kişi yada kişiler olmayabilir. Arkadaş gruplarında lider olamazlar ve olmak da istemezler.Aksine bir liderin denetiminde daha mutlu olurlar.

Karar verme becerileri gelişmediği için kriz durumlarıyla mücadelede yetersizdirler.Başkalarının aldığı karaları uygulamayı tercih ederler. Hayatları boyunca pasif ve edilgen bir kişilik sergilerler.

İLGİSİZ ve DUYARSIZ TUTUM Bu tutumda yetişen çocuklar yaratıcı olamazlar. İlgi ve sevgi açlığı yaşarlar. Sık sık suça eğilim gösterirler. İnsanlarla sağlıklı iletişim kuramazlar. Okul ortamında ve oyun gruplarında açlığını çektiği ilgiyi ve önemsenmeyi arkadaşlarından beklerler. Okulda başarı sağlayamayabilirler.

Çevresindeki insanlar tarafından aşırı önemsenmek isterler. Dikkat çekme eğilimleri vardır. İlgi odağı olmak isterler.Gerekirse bunu karşılamak için yasa dışı yollara başvurabilirler. Genellikle kendinden küçük çocuklarla arkadaşlık kurma eğilimleri vardır.

DENGESİZ VE KARARSIZ TUTUM Çocuk eğitiminde tutarsızlık çok yönlüdür. Anne-babanın içinde bulunduğu duruma göre çocuğa farklı şekillerde davranması Anne-baba arasındaki tutarsız eğitim görüşleri Anne yada babanın birinin kendi şahıslarında yaşanan tutarsızlık Kardeşlere farklı davranılmasında kaynaklana tutarsızlık Çocuğa verilen eğitim türünde oluşan tutarsızlık

Kişilik gelişimi Çocuk hangi davranışın nerde ve ne zaman yapılmayacağını kestiremez.Ayrıca yaptığı davranışın doğru olup olmamasından daha çok “Ne zaman yaparsam cezadan kurtulabilirim “ düşüncesiyle ilgilenir. Dengesiz ve tutarsız anne-baba tutumu çocuğun kişilik gelişimini baltalar.

AŞIRI HOŞGÖRÜLÜ TUTUM Bu aile ortamında; Kurallar yoktur. Çocuklarda aşırı şımarık davranışlar görülür. Çocukların her istedikleri yapılır. Çocuklar ailenin merkezi durumundadır. Dengesiz ve ne istediğini bilmeyen çocuklara sıklıkla rastlanır.

Çocuklar nerede,ne zaman ve nasıl davranacaklarını öğrenemezler. Kuralsız bir aile ortamında yetiştikleri için sağlıklı iletişim kuramazlar. Çevresindeki insanlardan da aileden gördükleri hoşgörüyü beklerler. Arkadaşları tarafından dışlanırlar. İş yaşamının gerektirdiği kuralları ve disiplini uygulamakta zorlanırlar. Sürekli ilgi odağı olma istekleri vardır.

AŞIRI KORUYUCU TUTUM Bu tutumda yetişen çocuklar; Çevrelerinde sürekli kendilerini koruyacak birilerini ararlar. Yapmaları gereken görevleri başkalarının yapmalarını beklerler. Sık sık oyun gruplarından dışlanırlar. Deneme-yanılma yoluyla kazanılan becerileri kazanamazlar.

Yaratıcılıkları gelişmez. Okulda başarısız olurlar. Çocuğunuzun küçük yaşlardan itibaren kendi yapabileceği işleri başkalarının yapmalarına izin vermeyin ve sizlerde yapmayın.

DEMOKRATİK TUTUM Özellikleri: Ailede uyulması gereken kurallar önceden belirlenmiş ve sınırları çizilmiştir. Çocuk hangi davranışı yaptığında ödül,hangi davranışı yaptığında ceza alacağını bilir. Aile üyeleri birbirine saygı ve sevgi gösterir.

Çocuklara anne-babanın bir uzantısı olarak değil,evde yaşayan ve anne-baba ile eşit haklara sahip bireyler olarak bakılır. Çocuğa güven duyulur ve desteklenir. Çocuğun yeni bir şeyler denemesine ve yaratıcılığının gelişmesine destek verilir. Karalar tüm aile üyelerinin katılımı ile alınır.

Bu aile ortamında yetişen çocuklar; Yaratıcıdırlar Dengeli ve uyumludurlar Karar alma becerileri gelişmiştir. Seçenekli düşünmeyi bilirler,yeni durumlara uymada zorluk yaşamazlar. Kendilerine güvenirler. Başkalarının özgürlüklerine saygılıdırlar,kendi özgürlüklerinin sınırlarını bilirler.

Kendi haklarını korurlar,başkalarının haklarına saygı gösterirler. Arkadaş gruplarına rahatlıkla uyum sağlarlar. Bir gruba dahil olmada ,grup içinde aldıkları görev ve sorumlulukları yerine getirmede zorlanmazlar. Çevrelerindeki akran ve yetişkinlerle sağlıklı iletişim kurarlar. Okul başarıları yüksektir.

YALAN Doğru olmayan bir şeyin doğru olmadığının bilinerek söylenmesidir.

Yalan çeşitleri: Sözde Yalanlar: Küçük çocuklarda(genelde 3-4 yaş) görülür. Çocuk anlattığı olay yada kişilere ince ayrıntılar katarak bunları süsler. Alışkanlık Haline Gelen Yalan: Bu tür yalan, birtakım bencilce sonuçları elde etmek amacıyla bilerek ve isteyerek başkalarını aldatmaktır. Patolojik Yalan: Duygulanım bozukluğunun bir belirtisi olarak görülür. Çocuk inanılmak için yalan söyler ve bu amaçla önlemler alır.

? ÇOCUK NEDEN YALAN SÖYLER Sözde yalan söyleme Diğer çocukları taklit Yetişkinleri taklit. Sürekli eleştirilmek. Suçu çocuğa baskıyla kabul ettirmek Şiddetten kaçmak ? ÇOCUK NEDEN YALAN SÖYLER

Çocuğun Yalan Söylediğini Nereden Anlarız? Ellerle yapılan jestler azalır. Elin yüze götürülmesi ve yüz çevresine değdirilmesinde artış gözlenir. Konuşurken beden hareketlerinde artış olur. El sallama hareketi artar Yüz ifadesi büyük çoğunlukla normale yakındır.

? YALAN SÖYLEYEN ÇOCUĞA NASIL YAKLAŞILMALI Çocuğun sözde yalanları ahlaki bir hata olarak görülmemelidir. Anne babalar çocuğa iyi birer örnek olmalıdır. Çocuğun arkadaşlarının kimler olduğuna dikkat edilmelidir. Çocuğun yalan söylediği tespit edildiğinde “neden yalan” sorusuna cevap aranmalıdır. Çocuğa dürüstlüğün önemi anlatılmalıdır. ? YALAN SÖYLEYEN ÇOCUĞA NASIL YAKLAŞILMALI

TEŞEKKÜRLER