“ÇOCUK YETİŞTİRMEK”
İÇERİK
Nasıl Bir Çocuk Yetiştirmek İstiyorsunuz?
Çocuk yetiştirme anne karnında başlar ... Bebekken şekillenir ....
GELİŞİM EVRELERİ DOĞUM ÖNCESİ DÖNEM(Ovum-embriyo-fetus) DOĞUM SONRASI DÖNEM Yeni doğan bebek(0-4 hafta) Bebeklik (4hafta-2 yıl) İlk çocukluk (2-6 yıl) Son çocukluk(6-11yıl kız) (6-13 yıl erkek) Ergenlik (11-20 yıl kız) (13-20 yıl erkek)
GELİŞİM VE TEMEL İLKELERİ Fiziksel Gelişim Motor Gelişim Bilişsel Gelişim Dil Gelişimi Sosyal ve Duygusal Gelişim Özbakım Gelişimi
ÖNEMLİ!!!!! BU GELİŞİM AŞAMALARI BİRBİRLERİNE BAĞLI OLARAK SARMAL ŞEKİLDE İLERLER.
0-3 YAŞ ÇOCUKLARIMIZIN KİŞİLİK GELİŞİMİNDE VE EĞİTİMİNDE ÇOK ÖNEMLİDİR.
Yeni doğan bebeğin gelişimi ilk bir yılda çok hızlı olmaktadır Yeni doğan bebeğin gelişimi ilk bir yılda çok hızlı olmaktadır. Bu dönemin en önemli karakteristiği bebeğin yetişkinin yardımı olmadan yaşamını sürdürememesidir. Fiziksel ihtiyaçlarının karşılanması için doğuştan getirdiği bazı reflekslere sahiptirler
Bu dönemde bebeğin, beslenmesi, temizliği, uykusu kadar önemli olan bir husus da bebeğin sevgiyle sevilmesidir. Sevgiden yoksun çocukların * büyümesi, * yürümesi, * konuşması gecikir. * Zeka düzeyinde gerileme olur.
Yaşamın ilk aylarında bebeklerimiz ağladığında hemen karşılık vererek onlarla ilgilenmemiz ve ihtiyacını gidermemiz, ihtiyaçlarına karşı duyarlı olmamız çabuk cevap vermemiz önemlidir. Böylece bebeklerimiz dünyanın güvenli bir yer olduğunu, ihtiyaçlarını gideren kendisiyle ilgilenen birilerinin bulunduğunu anlar. Ayrıca bu ilk iletişimler bebek ile ebeveynleri ile yaşam boyu sürecek kalıcı ve derin bir bağ kurulmasını sağlar.
Bu dönemde çocuğu koruma düşüncesiyle çok müdahale etmek, durdurmak, dokunmasına, becerilerini denemesine fırsat vermemek ve engelleyici olmak hem çocuğun kendine güvenmesine olumsuz etki eder hem de becerileri gelişemez ve bu nedenle de bağımlı hissetme olasılığı artar.
2 yaş civarında çocukların hareketliliklerinde ciddi bir artış gözlenir, bir çok şeyi kendi kendilerine denemek isterler. Bu dönemdeki kontrollü destek çocuğun deneyerek öğrenme deneyimlerini arttıracağı için hem zihinsel gelişim açısından hem de yine özgüven açısından büyük önem taşır. Yine bu dönemde çocuk ev eşyalarını ve çevresindeki objeleri tanıma ihtiyacındadır
Bu dönemde anne-babanın çocukla oynaması sadece çocuğun oyun ihtiyacını karşılamak anlamına gelmez. Aynı zamanda anne-babanın çocukla kurması gereken iletişimi geliştirmek, çocuğu tanımak, duygusal gelişimini takip etmek açısından da önemlidir.
Bu dönemde çocuğun huzurlu ve mutlu olduğunun en önemli göstergesi kendisine yanaşan yetişkinlerle iletişime girmesi ve onlarla tedirgin olmadan oynayabilmesidir. Çocuklar bir şey istediklerini belirtmek için ağlar. Olumsuz tavırlarına ceza verildiğinde veya ağladıkları zaman isteklerine cevap verildiğinde bu ileriki yıllarda da sürecek inatçılık ve tutturmacılık özelliklerini geliştirmelerine neden olabilir.
3 yaş civarındaki çocuklar artık kendi özbakımlarını karşılayabilecek bir çok beceriye sahiptirler(yemek yemek, giyinmek soyunmak, temizlik gibi ). İsteklerini belirtecek ve sosyal ilişki kurabilecek dil gelişimi düzeyine sahiptirler. Kendilerine söylenenleri anlayabilirler. Çocuk sosyal bir grubun parçası olmaya hazır bir yaştadır.
Anneye olan bağımlılığın yerini kendine güven almaya başlar Anneye olan bağımlılığın yerini kendine güven almaya başlar. Çocuk ilk kez anneden kopup uzunca bir süre başka bir sosyal ortamda kalabilecek olgunluğa erişmiştir. Ben yerini,ben ve başkalarına bırakır.
3-6 YAŞ DÖNEMİ GELİŞİM ÖZELLİKLERİ El becerileri oldukça gelişmiştir 3-6 YAŞ DÖNEMİ GELİŞİM ÖZELLİKLERİ El becerileri oldukça gelişmiştir. Kalem kullanmaya, çizgiler çizmeye başlarlar. Dış dünyaya ve olgulara ilişkin sorular sorarlar , çok meraklıdırlar. Sosyal anlamda çok gelişmiştirler. Başka çocuklarla bir arada olmaktan keyif duyarlar. Benmerkezçilik daha da azalmış olduğu için grup oyunlarında daha az sorun yaşarlar
Özellikle bu dönemde çocuk çevresindeki yetişkinlerin sorun çözme biçimlerini taklit eder. Anne-babaların özellikle bu dönemde çocuğun sosyal yönünü geliştirecek bir tavır içinde olmaları önemlidir. Zihinsel gelişimi için çocukların sorularına uygun ve doğru yanıtlar bulunması, öğrenme isteklerinin kırılmaması açısından önem taşır.
Aile ilk özdeşim modelidir.
Zihinsel gelişimi için çocukların sorularına uygun ve doğru yanıtlar bulunması, öğrenme isteklerinin kırılmaması açısından önem taşır
Ya biz? Biz de değişime uyuyor muyuz? Yoksa hala anamızın babamızın çağından kalma anlayışla mı ana babalık yapıyoruz?
Çabamız ve endişemiz, onları en iyi biçimde yetiştirmek.
Biz onlara, ne veriyoruz?
ÇOCUKLARIMIZ BİZDEN İYİ BİR EĞİTİM BEKLİYOR?ÖYLE DEĞİL Mİ?
ANNE-BABA TUTUMLARI BASKILI VE OTORİTER TUTUM GEVŞEK TUTUM (ÇOCUK MERKEZLİ AİLE) DENGESİZ VE KARARSIZ TUTUM KORUYUCU TUTUM İLGİSİZ VE KAYITSIZ TUTUM GÜVEN VERİCİ,DESTEKLEYİCİ VE HOŞGÖRÜLÜ TUTUM BAKALIM HANGİSİ SİZE DAHA YAKIN???
OTORİTER AİLE YAKLAŞIMI Çocuk her kurala uymak zorunda bırakılır. Evde katı ve sert bir disiplin uygulanır. Ana baba sürekli araştıran , çocuğun her işine karışan bir tavır sergiler. Aile çocuğun her hareketini izler mutlaka onun hareketlerinde kusur bulur, olaya müdahale eder doğrusunu !! çocuğa öğretir. Çocuğun hata yapmasına fırsat verilmez. Kısa vadede bu yöntemle çocuğun bir disiplin altına alındığı görülse de uzun vadede bu yöntem sağlıksız ve zararlıdır.
Çocuk üzerindeki etkisi: Çocuğun kendine olan güveni ortadan kalkar Sessiz, uslu, nazik ve dürüst olabilir ama küskün, silik, çekingen ve kolay etki altında kalan bir yapıya bürünür. Çocuk kolayca ağlar. İsyankar, inatçı, huysuz bir yapıya da bürünebilir ki bu durumda bu tip aileler genelde sorunu çözmek için baskı artırma yoluna giderler. Bu asiliği daha da artırır. Çocuk hırçın ve kindar, arkadaşları ile uyumsuz ve kavgacı olabilir. Hata yapmasına müsaade edilmediği için ileri yaşlarda hayatın sıkıntıları karşısında dayanıksız olabilir.
İLGİSİZ VE KAYITSIZ AİLE YAKLAŞIMI Aile aşırı rahattır, çocuğun dünyasına girmek gibi bir kaygıları yoktur. Çocuğun sorumluklarından kaçma vardır. Ana baba çocuğa örnek bir model olamaz. Genellikle bu aile tipi davranış anne ve babada aynı anda görülmez. Çoğunlukla aile de çalışan fert hangisi ise ilgisiz aile davranışı onda görülür. Çok çocuklu ailelerde rastlanma ihtimali daha fazladır.
Çocuk üzerinde etkisi: Çocuk bencil ve şımarık olur. Bu yüzden arkadaş çevresinde sevilmez. Çocuk evde veya okulda anne babasının dikkatini çekmek için alışılmadık davranışlar sergiler. Ailesi çocuğa model olamadığı için çocuk kendine başka modeller seçer. Gençlik dönemlerinde çocuk vaktinin tümünü arkadaşları ile geçirir. Genç yaşta çocuk zararlı alışkanlıklar edinmeye eğilimi olur
KORUYUCU AİLE YAKLAŞIMI Bu aile tipi baskıcı otoriter aile ile karıştırılabilecek kadar benzer. Aralarındaki temel fark; bu aile tipinde şefkat, koruma güdüsü, disiplinin önünde gelir. Çocuğa gerektiğinden fazla özen ve kontrol gösterilir. Özellikle anneler bu tip bir tavır sergiler. Çocuğun kendi yapacağı ve yapması gereken işler bile koruyucu ebeveyn tarafından yapılır.