ÇOCUKLUK ÇAĞINDA PNÖMONİ Dr. Alper YILMAZ Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi Aile Hekimliği A.D. 16 Eylül 2014

ÇOCUKLUK ÇAĞI TOPLUM KÖKENLİ PNÖMONİ TANI ve TEDAVİ UZLAŞI RAPORU 2009 TÜRK TORAKS DERNEĞİ Pediatrik Akciğer Hastalıkları Çalışma Grubu  Emine KOCABAŞ Deniz DOĞRU ERSÖZ Fazilet KARAKOÇ Gönül TANIR Ali Bülent CENGİZ Deniz GÜR Ayten PAMUKÇU UYAN Nermin GÜLER Mithat HALİLOĞLU Derya ALABAZ 

Giriş – Sorunun Boyutları Dünya genelinde yeni pnömoni tanısı alan tüm olguların %95’inden fazlası gelişmekte olan ülkelerde görülmektedir DSÖ 2005

5 yaş altında, her yıl 10.5 milyon çocuk ölümünün, %19’undan pnömoniler sorumlu DSÖ 2005

Yenidoğan dönemi de eklenecek olursa 5 yaş altı çocuk ölümlerinin %29’ u ya da yaklaşık 3 milyonu pnömoniler nedeniyle gerçekleşmektedir. DSÖ 2005

Endüstrileşmiş ülkelerde pnömoniye bağlı ölümler Nadir (0.1/1000/yıl) Neden genellikle Streptococcus pneumoniae bakteriyemisi/sepsisi Gelişmekte olan ülkelerde mortaliteyi arttıran risk faktörleri Malnutrisyon Sağlık hizmetine ulaşamama

Sorunun Boyutları-Türkiye ‘deki durum 1 yaşından küçük bebek ölümlerinin %48.4’ ünden 1-4 yaş grubu çocuk ölümlerinin %42.1’ inden pnömoniler sorumlu Sağlık Bakanlığı 1998

TKP Raporu 2009 2002 yılında Türk Toraks Derneği tarafından yayınlanan Çocuklarda TKP Tanı ve Tedavi Rehberi 2002 İngiliz Toraks Derneği tarafından yayınlanan Çocukluk Çağı TKP Tedavi Rehberi 2006 Temmuz ayında güncellenerek Cincinnati Çocuk Hastanesi Tıp Merkezi’ nce yayınlanan Çocuklarda TKP Rehberi

Amaç Ülkemizde çocukluk çağında (0-18 yaş) TKP’lerde I. ve II. basamak hekimlik uygulamalarında hekimler arası farklılıkları gidermek Erken tanı, etkin tedavi ve korumanın gerçekleşmesini sağlamak Pnömoniye bağlı morbidite ve mortaliteyi azaltmak

¥ Hedefler Hastalığa zemin hazırlayan risk faktörleri ve yaşa bağlı etkenler konusunda bilgi sahibi olmak, Klinik belirti ve bulguları doğru olarak değerlendirebilmek, Tanısal yöntemleri uygun olarak kullanabilmek, Doğru antibiyotik tedavisini seçebilmek, Uygun olmayan antibiyotik kullanımını önleyebilmek, Hastaneye sevk ve yatış ölçütlerini değerlendirebilmek, Hastalık yükünün azaltılması için koruyucu önlemleri alabilmek

¥ Tanımlar Pnömoni Bronkopnömoni Toplum Kökenli Pnömoni (TKP) Ateş, solunumsal belirtiler ve parankimal tutulumun fizik muayene ve/veya göğüs radyografi bulguları ile tanımlandığı klinik bir tablo Bronkopnömoni Küçük bronşioller ve peribronşial alveollerin akut inflamasyonu Toplum Kökenli Pnömoni (TKP) Önceden sağlıklı olan, yakınmalarının başlangıcından 14 gün öncesine kadar hastanede yatış öyküsü olmayan bir kişide günlük yaşam sırasında ortaya çıkan pnömoni

Alt Solunum Yolları İnfeksiyonlarına Zemin Hazırlayan Risk Faktörleri ¥ Konak faktörleri Yaş (< 1yaş) Düşük doğum ağırlığı ve erken doğum Malnütrisyon Altta yatan hastalık varlığı D vitamini eksikliği

Alt Solunum Yolları İnfeksiyonlarına Zemin Hazırlayan Risk Faktörleri ¥ Sosyal / Çevresel faktörler Anne sütü ile beslenememe, Düşük sosyoekonomik düzey Kalabalık yaşam koşulları (geniş aile, kreş bakımı, vb.), Sağlık hizmetlerine ulaşamama, Anne yaşı ve annenin eğitimi, Başta sigara olmak üzere ev içi ve ev dışı hava kirliliği, Yetersiz bağışıklama, Kış mevsimi

Çocukluk çağı TKP’lerinin sık görülen nedenleri Bakteriler S. pneumoniae Haemophilus influenzae Staphylococcus aureus Mycobacterium tuberculosis Morexella catarrhalis Atipik bakteriler M.pneumoniae C. pneumoniae C. trachomatis Viruslar RSV Parainfluenza tip 1, 2 ve 3 Influenza A, B Adenovirus Rinovirus Kızamık virusu

Çocuklarda yaş gruplarına göre sık görülen TKP etkenleri Doğum – 3 hafta Grup B streptokoklar, Gram negatif bakteriler, Listeria monocytogenes, CMV, Herpe simplex virus 3 hafta – 3 ay S.pneumoniae, H.influenzae, C.trachomatis, Bordatella pertussis, Moraxella catarrhalis, S.aureus, Adenovirus, influenza virus, PIV, RSV 3 ay – 5 yaş Viruslar, S.pneumoniae, H.influenzae, C.pneumoniae, M.pneumonia, S.aureus, S.pyogenes, M. Tuberculosis 5 yaş – 10 yaş S. pneumoniae, M.pneumoniae, C.pneumoniae, Viruslar, M.tuberculosis ≥ 10 yaş M.pneumoniae, C.pneumoniae, S. pneumoniae, Viruslar, M.tuberculosis

TANI Öykü ¥ Fizik Muayene Radyoloji Laboratuar

Öykü ÖYKÜ Hastanın yaşı Mevsim ve mevsimsel olarak toplumda dolaşan mikroorganizmalar Ateş ve/veya titreme Hızlı solunum Solunum güçlüğü belirtileri Göğüs ağrısı ve / veya karın ağrısı Öksürük Ek belirtiler; Halsizlik, iştahsızlık, uykuya eğilim, bulantı/kusma, başağrısı, miyalji,burun akıntısı, bulantı, kusma, farenjit, ishal, vb Belirtilerin süresi Daha önceden geçirilmiş benzer tablonun varlığı Beslenme ve sıvı alımı Kreş bakımı, yatılı okul /yurtta konaklama öyküsü Son 3 ayda antibiyotik kullanım öyküsü Aşılanma öyküsü Tüberküloz (TB)’lu kişi ile yakın temas öyküsü sorgulanır

FİZİK MUAYENE Takipne Hipoksemi: Solunum iş yükünün artması: Solunum Güçlüğü Bulguları (Respiratuvar Distress) Takipne Hipoksemi: Süt çocuklarında huzursuzluk, hipokseminin ilk belirtisi olabilir. Hipoksik süt çocukları ve çocuklar siyanotik görünmeyebilir. Solunum iş yükünün artması: (İnterkostal, subkostal veya suprasternal çekilmeler, burun kanadı solunumu, hırıltı)  

Pnömonide Klinik Sınıflandırma Pnömoni Ağır Pnömoni Çok Ağır Pnömoni Bilinç durumu Normal Uykuya eğilim olabilir Letarji / Konfüzyon / Uyaranlara yanıtsızlık   İnleme Yok Olabilir Var Renk Normal Soluk Siyanotik Solunum Hızı Takipneik Takipneik Takipneik-Apneik Çekilmeler Yok Var Var Beslenme Normal Oral alımda azalma Beslenemez Dehidratasyon Yok Olabilir Var (şok bulguları)

Radyolojik Tanımlar Radyolojik Tanımlar ¥ Lober pnömoni . Anatomik olarak bir veya birden fazla akciğer lobunun tutulduğu, radyolojik olarak küçük periferal infiltrasyondan, tutulan lobun tümünün konsolide olmasına kadar olan spektrumu içerir. .

Radyolojik Tanımlar ¥ Yuvarlak “round” pnömoni Alveoller arasında ilişkiyi sağlayan porlar ve kanalların küçük çocuklarda yeteri kadar gelişmemiş olması nedeniyle infeksiyonun sınırlı bir alanda kalması sonucu oluşur. Takipte radyolojik olarak tipik lober pnömoni görünümü ortaya çıkar.

Radyolojik Tanımlar ¥ İnterstisyel pnömoni Etken çoğunlukla viral ajanlar olup radyolojik olarak diffüz retikülonodüler infiltrasyon veya diffüz buzlu cam görünümü ile karakterizedir.

İzlemde Radyolojik Değerlendirme Endikasyonları ¥ Lobar kollaps gelişen çocuklar Yuvarlak pnömoni görüntüsü olan hastalarda olası tümör ayırıcı tanısı için Solunumsal bulguları devam eden hastalar Akut, hastanın tedaviyi takiben asemptomatik hale geldiği, komplikasyon gelişmemiş durumlarda izlemde kontrol akciğer grafisine gerek yoktur!

Laboratuvar İncelemeleri Tanısal araştırmalar hastaneye yatırılan çocuklar için gereklidir Tanısal testler tedavinin başlamasını geciktirmemelidir Hastaneye yatırılan hastalarda pnömoni etkeni olan ajan patojenlerin araştırılması ve tanımlanması; Etkene yönelik tedaviye odaklanmayı, Önemli epidemiyolojik veriler elde etmeyi, Özgül patojenlerle nazokomiyal bulaş riskini azaltarak infeksiyon kontrol önlemlerinin tedaviye eklemlenmesine olanak sağlar  

etiyolojik etkenler belirleniyor Etkenin belirlenmesine yönelik testler Alt solunum yolu enfeksiyonlarında kültür için örnekler Balgam İndüklenmiş balgam Nazofaringeal aspirat Entübe çocuklarda endotrakeal aspirat Bronkoalveolar lavaj sıvısından elde edilebilir. Ancak bu örneklerden elde edilen mikroorganizmalar, nazofaringeal flora ile kolonizasyonu gösterebilir.Bu yöntemlerin birçoğu da her hastada kullanılması gerekli olmayan invazif yöntemlerdir.Tanısal testler tedavinin başlamasını geciktirmemelidir Olguların %24-85’ inde etiyolojik etkenler belirleniyor

Tüberkülin Cilt Testi (TCT) Akut Faz Reaktanları Beyaz küre sayısı (WBC), mutlak nötrofil sayısı, ESH, C-reaktif protein (CRP) ve procalcitonin (PCT) bakteriyel ve viral pnömonileri birbirinden ayırt etmede yeteri kadar özgül değildir ve rutin olarak kullanılmamalıdır Kan Kültürü Ayaktan izlenen hastalarda rutin olarak gerek yoktur. Polikliniklerde ayaktan izlenen çocuklarda kan kültürü pozitifliği oranı %2.7 Hastaneye yatırılan hastalarda kan kültürü pozitifliği oranı % 10-20 parapnömonik effüzyonlu veya ampiyemli hastalarda % 30-40 Tüberkülin Cilt Testi (TCT) Akciğer TB’lu bir olgu ile temas öyküsü olduğunda ve/veya akciğer TB’undan kuşkulanıldığı zaman yapılmalıdır.

Pnömoni Tanısı ile Hastaneye Yatırılan Çocuklarda Yapılacak Araştırma Önerileri ¥ Araştırmalar Kısıtlılıkları Yararları Kan Kültürü < %20 pozitif sonuç Bakteriyel ajanın tipi ve antibiotik duyarlığı tanımlanır Hedefe yönelik antibiotik tedavisi belirlenir Epidemiyolojik sürveyans   ESH, CRP, PCT, BK Bakteriyel viral ayırımında yararsız Testlerin kombinasyonu bakteriyel infeksiyonu kanıtlamada yararlı olabilir Balgamda gram boyama Uygun örnek almak güç Örnek uygun ise bakteriyel infeksiyonu kanıtlamada yararlı olabilir Plevral sıvı aspirat Loküle sıvılarda örnek almak güç Bakteriyel ajanın tipi ve antibiotik duyarlığı tanımlanır İnterkostal drenaj seti yerleştirme gereksinimini sağlar Alt solunum yolu örneklerinden; ·NFA’da viral Ag araştırması Bakteriyel karma infeksiyon dışlanamaz <18 ayda, RSV, Parainfluenza, Influenza, Adenovirus için özgül ·NFA’larda viral kültür Maliyet , karma infeksiyon dışlanamaz Yapılabilir,eğer Ag araştırması negatifse ·NFA’larda PCR Bakteriyel karma infeksiyon dışlanamaz Mycoplasma ve Chlamydia enfeksiyonlarında yararlı   NFA bakteriyel kültür Nazofaringeal kolonizasyon Önerilmez Seroloji Çift serum örneği gerektirir, Akut enfeksiyonda yararlı değil Tedavi kararını etkilemez TCT BCG (+)’lerde yorumu zor TB prevalansının yüksek olduğu ülkelerde ve/veya Temas öyküsü varlığında değerli

AYIRICI TANI Komplikasyon gelişimi Öykü, fizik muayene, radyoloji ve laboratuvar bulguları hastalığı tanımlamada yetersiz kalıyor ise; Komplikasyon gelişimi Eşlik eden durumlar ya da hastalıklar (kistik fibrozis, bağışıklık yetmezliği, tüberküloz, YCA, PSD, vb.) Takipne ve solunum güçlüğü yapan diğer nedenler (bronşiyolit, kalp yetmezliği, sepsis, metabolik asidoz, vb.)  düşünülmelidir

Komplikasyonlar ¥

Parapnömonik plevral effüzyon ,ampiyem .

Pnömatosel ve pnömotoraks : S.aureus’a bağlı pnömonilerde sık

Nekrotizan pnömoni S. pneumonia, S. aureus, GAS, M. pneumoniae, C Nekrotizan pnömoni S.pneumonia, S.aureus, GAS, M.pneumoniae, C.pneumoniae, Adenovirüs

Sol üst lob Post Enfeksiyöz Bronşiektazi .

Bronşiolitis Obliterans

Tedavi Etken mikroorganizmanın temizlenmesi Oksijenasyonun sağlanması Vital fonksiyonların desteklenmesi Klinik hastalığın iyileştirilmesi

Çocuklarda TKP Tedavisinde Kullanılacak Antibakteriyel İlaçların İdeal Özellikleri ¥ Antibakteriyel spektrum Sıklıkla rastlanan solunum yolu patojenlerini etkilemeli S.pneumonia, H. influenza, Moraxella catarrhalis, S pyogenes M.pneumonia ve C.pneumonia gibi atipik patojenler Kuşkulanılan mikroorganizmaya karşı en etkin ve en dar spektrumlu antibiyotik olmalı   Güvenlik ve Tolerans İyi güvenlik / tolerabilite profili olmalı Hasta uyumu açısından tadı iyi olmalı Farmakokinetik/Farmakodinamik özellikler Gıdalarla ilişkisiz olarak alınabilmeli Uyum açısından günde tek doz alınabilmeli Direnç gelişme riski düşük olmalı Bakterisidal özelliğe sahip olmalı Doku penetrasyonu iyi olmalı

Toplum Kökenli Pnömoni Tedavisinde Kullanılan Antibakteriyel İlaçların Üstünlükleri Ve Kısıtlılıkları ¥ Antibakteriyel Grup Üstünlüğü Kısıtlılıkları -laktamlar Toksisitesi düşük Atipik patojenleri kapsamazlar Doz ayarlaması kolay S.pneumoniae’ nın penisilin direnci Direnç gelişimi riski düşük sefalosporin aktivitesini etkiler Tedavi başarısızlığı riski düşük   Makrolidler Atipik patojenleri etkiler Direnç gelişim riski yüksek Günde tek doz kullanılan ajanlar Makrolid-dirençli S.pneumoniae’ya mevcut H.influenzae’ ya etkinliği az Direnç tedavi başarısızlığına yol açar Florokinolonlar S.pneumonia’ya karşı etkin Güvenilirlik ve toleransları kuşkulu Atipik patojenleri de kapsarlar Tedavi sırasında direnç gelişimi riski mevcut, Aynı sınıf içinde çapraz-direnç gelişim riski yüksek

S. Pneumoniae, yenidoğan dönemi dışında çocuklarda en sık görülen bakteriyel pnömoni etkenidir. Çocukluk çağı pnömonilerinin en az % 20 - 37’ sinden sorumludur. En sık okul öncesi dönemdeki çocuklarda kış sonu ve ilkbaharın başlangıcında görülür.

Pnömokokkal pnömonilerin tedavisinde penisilinler, ampirik tedavide ilk seçilecek ilaçlardır. Standart doz amoksisilin (15 mg/kg/doz – günde 3 kez) birçok pnömokok pnömonisini tedavi edilebilir. Türkiye’de, 2001-2004 yılları arasında, 10 yaşından küçük çocuklarda izole edilen invazif S.pneumonia suşlarında Orta derecede penisilin direnci % 31 Yüksek derecede direnç %8 oranında saptanmıştır Yüksek doz amoksisilin (30 mg/kg/doz – günde 3 kez), ancak yüksek derecede penisilin direnci düşünüldüğünde (MIC ≥ 4.0 µg/ml) verilmelidir. Penisiline allerjisi olan çocuklarda bir makrolid veya sefalosporin kullanılabilir

Penisilin dirençli S.pneumoniae infeksiyonu gelişimi için risk faktörleri 2 yaşından küçük olma Son 3 ay içinde β-laktam (penisilin, sefalosporin,karbapenem,) ve makrolid grubu antibiotik kullanma Aynı ilaçla tekrarlanan tedavi (en belirgin faktör) Eşlik eden hastalıklar Bağışıklık sistemini baskılayan hastalık Bağışıklık sistemini baskılayan ilaç kullanımı Kreş veya yuvada temas

AYAKTAN TEDAVI HASTANEDE TEDAVİ Yaş Pnömoni Ağır pnömoni *Çok ağır pnömoni 0-2 ay Hastaneye yatır Ampisilin IV + Aminoglikozit § Ampisilin IV + Sefotaksim ± Aminoglikozit 3hafta-3ay ** (C.trachomatis için) Sefotaksim/Seftriakson § Sefotaksim/Seftriakson Oral makrolid (azitromisin, ± Makrolid (C.trachomatis için) ± Makrolid (C.trachomatis için) klaritromisin, eritromisin) Solunum güçlüğü olan 0-2 ay infantlar daima hastaneye yatırılmalı ve aksi ispat edilene kadar bakteriyel pnömoni olarak kabul edilmelidirler. Yaşamın ilk 3 haftasında pnömoni nadir olmakla birlikte, saptandığında perinatal olarak kazanılmış mikroorganizmalar düşünülmelidir. Tedavide, septik özellikler göz önünde tutularak sefotaksimle birlikte veya sefotaksim olmaksızın ampisilin ve bir aminoglikozid (gentamisin) ile hemen tedaviye başlanmalıdır * Hasta toksik görünümde ve sepsis bulguları varsa ve/veya plevral ampiyem, pnömatosel veya piyopnömotoraks varsa ** Hasta afebril, hipoksemi ve toksisite bulguları yok, ancak boğulur tarzda öksürüğü varsa § Yoğun bakımda izlenen çok ağır olgularda, S.pneumonia suşlarında betalaktam direncine veya MRSA’ya bağlı tedavi yetersizliğinde vankomisin veya linezolid ekle

Afebril, nontoksik infantlarda Chlamydia trachomatis’e bağlı pnömoni düşünülüyorsa bu hastalarda, yakın izlemle oral makrolitlerle (eritromisin, klaritromisin, azitromisin) ayaktan tedavi önerilmektedir. Hastane tedavisi gerektiren hipoksik ve toksik görünümlü infantlarda III. kuşak sefalosporinlerle birlikte intravenöz eritromisin/klaritromisin seçilmelidir. Bordatella pertussis yaşamın ilk 3 haftasında ciddi pnömonilere neden olabilir. Bu mikroorganizma da tüm makrolidlere hassastır. Tedavi AYAKTAN TEDAVI HASTANEDE TEDAVİ ± Aminoglikozit 3hafta- 3ay ** (C.trachomatis için) Sefotaksim/Seftriakson § Sefotaksim/Seftriakson Oral makrolid (azitromisin, ± Makrolid (C.trachomatis için) ± Makrolid (C.trachomatis klaritromisin, eritromisin)

amoksisilin- klavulonat/ AYAKTAN TEDAVI HASTANEDE TEDAVİ Yaş Pnömoni Ağır pnömoni *Çok ağır pnömoni 3ay-5yaş ***Amoksisilin veya ***Penisilin G/ Sefotaksim/Seftriakson # Penisilin Ampisilin-sulbaktam/ amoksisilin- klavulonat/ Sefuroksim # > 5 yaş ***Penisilin /Amoksisilin Penisilin G/Ampisilin § Sefotaksim/Seftriakson ± ve/veya Makrolid ve/veya Makrolid Makrolid Hastanede tedavisi gereken ağır pnömonili olgularda, -laktam - -laktamaz inhibitörü kombinasyonları (ampisilin-sulbaktam) ya da II. kuşak sefalosporinler kullanılabilir. Hastada sepsis bulguları varsa ve/veya komplike plevral effüzyon (plevral ampiyem), pnömotosel ve piyo-pnömotoraks varlığı söz konusu ise III. kuşak sefalosporinler (sefotaksim veya seftriakson), etken olabilecek her üç patojeni de kapsayan (S.aureus, S. pneumoniae ve H.influenzae) en uygun seçenektir. *** Olası etken S.pneumoniae ise, akciğer grafisinde lober konsolidasyon saptanmışsa § Yoğun bakımda izlenen çok ağır olgularda, S.pneumonia suşlarında betalaktam direncine veya MRSA’ya bağlı tedavi yetersizliğinde vankomisin veya linezolid ekle # Tedaviye yanıt iyi değilse makrolid ekle

amoksisilin- klavulonat/ Ayaktan tedavide S.pneumonia en sık görülen etken olması nedeniyle, akciğer grafisinde lober infiltrasyonun bulunduğu olgularda, penisilin ya da amoksisilin tedavide ilk seçilecek antibiotik olmalıdır. Sepsis bulguları ya da akciğer grafisinde effüzyonlu veya effüzyonsuz lober infiltrasyon yoksa, tedavide makrolidler de ilk seçilecek ilaç olabilirler. Hastanede ve yoğun bakım koşullarında izlenen ağır ve çok ağır pnömonili olgularda stafilokok pnömonisi olasılığı da dikkate alınarak III. kuşak sefalosporinler tedavide yer almalıdır. Atipik pnömoni etkenleri de bu yaş grubunda çok ağır klinik tablolara yol açabileceğinden tedaviye eklenebilir. Tedavi AYAKTAN TEDAVI HASTANEDE TEDAVİ Yaş Pnömoni Ağır pnömoni *Çok ağır pnömoni 3ay-5yaş ***Amoksisilin veya ***Penisilin G/ Sefotaksim/Seftriakson # Penisilin Ampisilin-sulbaktam/ amoksisilin- klavulonat/ Sefuroksim # > 5 yaş ***Penisilin/Amoksisilin Penisilin G/Ampisilin § Sefotaksim/Seftriakson ± ve/veya Makrolid ve/veya Makrolid Makrolid

Tüm yaş gruplarında Hastane koşullarında tedavi edilen, S.pneumoniae, S.pyogenes, S.aureus’un etken olduğu nekrotizan formlar ile ciddi parapnömonik effüzyona bağlı komplike TKP olgularında tedaviye klindamisin eklenebilir Çok ağır kliniğe sahip, yoğun bakım ünitelerinde izlenen, beta laktam grubu antibiotiklere dirençli S.pneumoniae ve metisilin dirençli S.aureus (MRSA)’a bağlı olarak tedavi yanıtsızlığı gelişen olgularda, tedaviye vankomisin ya da linezolid eklenmelidir

Gentamisin 3-7.5 mg/kg/gün, 3 dozda, iv, im Amikasin 15-22.5 mg/kg/gün, 3 dozda, iv,im Amoksisilin 25-50 mg/kg/gün, 3 dozda, p.o. (penisiline dirençli pnömokok riski düşükse) 90 mg/kg/gün, 3 dozda, p.o. (penisiline dirençli pnömokok riski yüksekse) Amoksisilin-klavulanik asit 45 mg/kg/gün, 2-3 dozda, po (amoksisilin) Ampisilin 100-400 mg/kg/gün, 4 dozda, iv Ampisilin-sulbaktam 100-400 mg/kg/gün, 4 dozda, iv (ampisilin) 25-50 mg/kg/gün, 2 dozda, po (ampisilin) Klindamisin 15-40 mg/kg/gün, 3-4 dozda, iv 10-20 mg/kg/gün, 3-4 dozda, po Makrolid grubu Azitromisin Eritromisin Klaritromisin 10 mg/kg/ (1. gün), tek dozda, po; 5 mg/kg/gün, 4 gün, tek dozda, po 30-50 mg/kg/gün, 2-4 dozda, po 15-20 mg/kg/gün, 2 dozda, po, iv Penisilin G 250 000-400 000 IU/kg/gün, 6-8 dozda, iv Penisilin prokain 25 000-50 000 Ü/kg/gün, 1-2 dozda, im Penisilin V 25 000- 50 000 Ü /kg/gün, 3-4 dozda, po (25-50 mg /kg/gün) Sefotaksim 150-200mg/kg/gün, 3-4 dozda, iv Seftriakson 80-100 mg/kg/gün,1-2 dozda, iv Sefuroksim 100-150 mg/kg/gün, 3 dozda, iv Sefuroksim aksetil 20-30 mg/kg/gün, 2 dozda, po Vankomisin 40-60 mg/kg/gün, 4 dozda, iv Teikoplanin 6-10 mg/kg/gün, 1 dozda, iv Linezolid 30 mg/kg/gün, 3 dozda, po, iv, <12 yaş 20 mg/kg/gün, 2 dozda, po, iv, adölesanlarda, max.doz 1200mg Doxycycline 4mg/gün, 2 dozda,max:200 mg Levofloxacin 5-10mg/kg/gün,tekdoz, max:500mg

Tedavi süresi Tedavinin süresi konusunda randomize kontrollü çalışmalar yoktur Komplike olmayan pnömonilerde 7-10 gün veya ateş düştükten sonra en az 5 gün Stafilokok pnömonileri klinik yanıta göre 14- 21 gün M. pneumoniae ve C. pneumoniae ile infekte çocuklar eritromisin ya da klaritromisin ile 10-14 gün Alternatif olarak azitromisin 3-5 gün Etkenin saptanamadığı ağır pnömonilerle, gram negatif basiller ile gelişen pnömonilerde 10-21 gün

Çocuklarda TKP’de Ardışık Antibiyotik Tedavisi iv/oral aynı antibiyotikle Sefuroksim / Sefuroksim aksetil Klaritromisin / Klaritromisin Penisilin / Penisilin V Ampisilin- sulbaktam / Ampisilin- sulbaktam Amoksisilin klavulonat / Amoksisilin klavulonat iv/oral farklı antibiyotikler Sefotaksim / Sefuroksim aksetil veya Amoksisilin klavulonat Seftriakson / Sefuroksim aksetil veya Amoksisilin klavulonat Penisilin -Ampisilin-sulbaktam /Amoksisilin-Amoksisilin klavulonat

Tedavi Etken mikroorganizmanın temizlenmesi Oksijenasyonun sağlanması Vital fonksiyonların desteklenmesi Klinik hastalığın iyileştirilmesi

¥ Destek Tedavisi Oksijen Tedavisi Hipoksemik çocuklarda mortalite riski yüksek Oksijen gereksinimini değerlendirmede transkütanöz nabız oksimetresi kullanılır Hastanın dolaşım bozukluğu varsa, transkütanöz nabız oksimetresi doğru sonuç vermeyebileceğinden arteriyel kan gazı alınması uygundur Oda havasında transkütanöz nabız oksimetresinde O2 saturasyonu ≤%92 ise oksijen tedavisi uygulanır

Destek Tedavisi Santral siyanoz varlığı Alt göğüs duvarında çekilmeler Transkutanöz nabız oksimetresinin bulunmadığı koşullarda oksijen tedavisi Santral siyanoz varlığı Alt göğüs duvarında çekilmeler Hırıltı Huzursuzluk Sıvı ve besin alamama Solunum hızı >70/dk ise uygulanmalıdır

¥ Analjezikler ve Antipiretikler Ağrı, pnömonilerde plevra (plevral effüzyon) ya da üst solunum yollarının tutulumu ile birlikte ortaya çıkar. Ağrı ya da rahatsızlık duygusu, metabolik hızı ve O2 gereksinimini arttırması nedeniyle, solunumsal fonksiyonları ciddi oranda kötüleştireceğinden tedavi edilmelidir En sık parasetamol ( 15 mg/kg/doz, 4-6 saattte bir) kullanılır. Aspirin ağrı tedavisinde Reye Sendromu ile ilişkisi nedeniyle kullanılmaz.

X ¥ TKP Tedavisine Katkısı Olmayan Durumlar Göğüs fizyoterapisi Mukolitik ajanlar Nebülize bronkodilatatörler Oral ya da inhale steroid desteği

Toplum Kökenli Pnömonilerde Genel Korunma Stratejileri Eğitim Anne sütünün önemi Sağlıklı beslenme Vitamin ve mineral desteği Hijyen, aşılamanın önemi ve uygulanması Sigara içiminin engellenmesi Hastalığın tanınması ve izlemi konusunda eğitim Beslenme Uygun beslenme ve gelişmenin dikkatli bir biçimde izlenmesi malnutrisyonu önleyerek pnömoni gelişimine zemin hazırlayan en önemli risk faktörünün ortadan kaldırılmasını sağlar

Toplum Kökenli Pnömonilerde Genel Korunma Stratejileri Anne sütü Anne sütü ile beslenmenin, küçük bebeklerde pnömoni insidansını %32 oranında azalttığı gösterilmiştir. Yaşamın ilk 6 ayında anne sütü ile beslenme desteklenmeli Ülkemizde yaşamın ilk 3 ayında sadece anne sütü ile beslenme oranı %16 Çinko Malnutrisyonlu çocuklar rutin bakımın bir parçası olarak eser element desteği almalıdırlar. Bu durumda, süt çocuklarına günde 10 mg, daha büyük çocuklara günde 20 mg profaktik Zn desteğinin sağlanması pnömoni insidansını azaltır

Toplum Kökenli Pnömonilerde Genel Korunma Stratejileri El yıkama: Özellikle solunum yolu enfeksiyonu olan kişilerle temas sonrası mutlaka uygulanmalıdır Kalabalık yaşam koşullarının düzeltilmesi Sigara dumanına (pasif içicilik) ve ev içi hava kirliliğine maruziyetin önlenmesi: Aile üyeleri ve bakıcılar, sigara ve pasif sigara içiciliğin zararları konusunda eğitilmeli Çocukların bulunduğu hiçbir ortamda sigara içmemeli Sigara içen aile üyeleri sigara bıraktırma programlarına alınmalı Çocuklar ev içi hava kirliliği oluşturan duman ve yemek buharlarına maruziyetten korunmalı

Özgül Korunma Stratejileri Rutin bağışıklama Ülkemizde pnömoni gelişimini önlemek amacıyla BCG, kızamık, boğmaca, suçiçeği aşısı, Hib konjuge aşısı ile rutin olarak tüm çocuklara uygulanmalıdır Özgül bağışıklama Pnömokok aşıları İnfluenza aşısı 

Pnömokok Aşıları Polisakkarit pnömokok aşısı (PPV23) (Pneumo23®) Pnömokokların 23 serotipinin saflaştırılmış kapsüler polisakkarid antijenlerini içerir. Bu kapsüler antijenler, çocuklarda bakteriyemi ve menenjit olgularının hemen hemen %100’ünü yapan serotipleri kapsar. Ancak polisakkarit antijenler 2 yaş altındaki çocuklarda immünojen değildir. Aşı invazif pnömokok enfeksiyonları açısından yüksek riskli 2 yaş ve üzerindeki çocuklara, intramüsküler (im) olarak uygulanır. İnvazif pnömokok infeksiyonları açısından yüksek riskli çocuklara ilk doz PPV23’den 3-5 yıl sonra 2.doz PPV23 uygulanır.

Pnömokok Aşıları Heptavalan konjuge pnömokok aşısı (PCV7) (Prevenar®) Heptavalan konjuge pnömokok aşısı, pnömokokların 7 serotipinin (4, 6B, 9V, 14, 18C, 19F, 23F) saflaştırılmış kapsül polisakkaridini içerir. Yaşamın 2. ayındaki bebeklerde PCV7, koruyucu antikor yanıtını yeterli düzeyde indükler. Heptavalen konjuge pnömokok aşısı 5 yaşından küçük çocuklarda pnömoni dahil invazif pnömokok hastalığını %85 oranında azaltmaktadır

İNFLUENZA AŞISI

İnfluenza infeksiyonu açısından yüksek riskli çocuklar ve ergenler Aşının her yıl mutlaka yapılması gereken yüksek riskli kişiler ve hastalar 6-23 aylık bebekler Hemodinamik açıdan önemli kronik kardiak ve pulmoner hastalığı (bronkopulmoner displazi, kistik fibrozis, astım) olan çocuklar Diabet, böbrek hastalığı, bağışıklık yetmezliği, bağışıklığı baskılayıcı hastalıklar, bağışıklığı baskılayan ilaç kullanımı, orak hücreli anemi, hemoglobinopatiler gibi kronik hastalığı olan çocuklar Uzun süre salisilat tedavisi gerektiren hastalığı olanlar (romatoid artrit , Kawasaki hastalığı, vb.) Solunum fonksiyonunu bozan veya aspirasyon riskini artıran hastalıklar (mental retardasyon, spinal kord travmaları, konvülsiyona yol açan hastalıklar, diğer nöromüsküler hastalıklar) Özel bakımevlerinde barınan ve kreş bakımı alanlar

İnfluenza Aşısı İçin Yaşa Göre Önerilen Aşı Dozları ve Aşı Takvimi Yaş Doz (ml) Doz sayısı Uygulama yolu 6-35 ay 0.25 1-2 İM 3-8 yaş 0.5 1-2 İM ≥ 9 yaş 0.5 1 İM İM: intramüsküler * < 9 yaş ve daha önce influenza aşısı uygulanmamış çocuklarda, ilk aşılama, en az bir ay ara ile 2 dozda uygulanmalıdır. * ≥ 9 yaş kişilere daha önceki aşı durumlarına bakılmaksızın tek doz influenza aşısı önerilir * Çocuklarda inaktive trivalan split-virus aşıları önerilir

SUÇİÇEĞİ AŞISI Suçiçeğine bağlı gelişen pnömonilerin ve diğer komplikasyonların önlenmesi amacı ile; 1 - 13 yaşındaki çocuklara tek doz Daha önce aşılanmamış ve suçiçeği geçirdiğine dair güvenilir bir öyküsü olmayan 13 yaş ve üzerindeki kişilere 2 doz (en az 4 hafta ara ile) SC. ya da İM. olarak uygulanır

Hedefler Hastalığa zemin hazırlayan risk faktörleri ve yaşa bağlı etkenler konusunda bilgi sahibi olmak, Klinik belirti ve bulguları doğru olarak değerlendirebilmek, Tanısal yöntemleri uygun olarak kullanabilmek, Doğru antibiyotik tedavisini seçebilmek, Uygun olmayan antibiyotik kullanımını önleyebilmek, Hastaneye sevk ve yatış ölçütlerini değerlendirebilmek, Hastalık yükünün azaltılması için koruyucu önlemleri alabilmek

Teşekkürler