Çalışmaz da, üretmezse bir arı Bal neye lazım, petek kime gerek... Geçilmezse nehrin coşkun suları Sal neye lazım, kürek kime gerek... Söylediği söz kulağı aşmayan Sessiz sedasız kalbe ulaşmayan Baştan aşağı sevda bulaşmayan Dil neye lazım, dudak kime gerek...
Kıymet bilmeyene gönül verilmez Olur olmaz yerde sırlar serilmez Dallarında kurur, yâre derilmez Gül neye lazım, çiçek kime gerek... Güneşler batınca, karanlık basar Zalimler fermanla sultanlar asar Yetim kalır sazlar, türküler susar Tel neye lazım, eşik kime gerek...
Muhannet uzanan elleri sıkmaz Dönüp de düşenin yüzüne bakmaz Yürüdüğü yönler menzile çıkmaz Yol neye lazım, ayak kime gerek... Eve bir misafir götürmez mi dost Ne varsa önüne getirmez mi dost Karnını doyurup yatırmaz mı dost Çul neye lazım, döşek kime gerek...
Vatan aşkıyla yoğrulmalı evlat Düşmana karşı kuşanmalı pusat Şayet hayırsızsa görmesin hayat Döl neye lazım, çocuk kime gerek... Yalan bu dünya, insanoğlu yalan Var mıdır ölümsüz hayatta kalan Nefse esir, şeytana mağlup olan Kul neye lazım, gerçek kime gerek...
Kime Ne Gerek... Grafik Tasarım : Ayfer Dursun 2008 © Şiir : Ali Yaşar