Paris ve sen Yağmur yağıyor Bu sonbahar Eskiden olduğu gibi Seni düşünüyorum Ya sen ? Beni hatırlıyor musun ? Hiç sanmıyorum Paris'in sokaklarında dolaşıyorum Seni düşüncelerimde yaşatmak için Paris sokakları Sessiz ve soğuk Senin gibi Beni anlıyor musun ? Hiç sanmıyorum... Yazan : Simber Sarıoğlu 10A Okuyan : Lila Bilgen

Yokluğunda Kayboldum... Yokluğunda kayboldum, Seni aramalardayken, Gözlerinde kayboldum. Yoksun, artık yoksun. Yalnızım, yapayalnızım. Kimsesiz Ve sen gittiğinden beri göz yaşlarım kesintisiz... Yokluğun yol gösteriyor bana. Sakin gecelerde yürümeyi özlüyorum; Şarkı söyleyen kuşları izlemeyi, Ormanın sessizliğini dinlemeyi. Gittiğinden beri değil geceler sakin Ötmüyor ya kuşlar eskisi gibi, değil orman artık sessiz. Karanlık bir hayatın içindeyim artık, Parıldamayan güneşin ışığında. Dünyam aydınlık değil Yalnızım koca dağlar gibi  Yalnız  ve de  yetimler gibi. Yapraklar her yeri sardı artık. Kuşlar da zaten sustu. Varlığına götür beni Aşkı bulalım Böylece devam ederim yaşamaya kaldığı yerden... Yazan : Erdem Ergül 10C Okuyan : Şevval Oksay

Gri Hayatlar Bu Mösyö Brehmanların hikayesidir Tüm gün hareket edip bir yere ulaşamayanlardır onlar. Ve bu hayatlar Mösyö Brehmanlarındır Ve kendi hayatlarında figüranlardır ancak Gece gündüz çalışıp gündüz çalışıp endişe ve kaygıdan baksa bir şey elde edemeyenlerdir yarınların korkusudur akıllarında olan yarınların korkusu benzemez başka korkuya Aç bedenlerinden başka kaybedecek hiçbir şeyi olmayanların Tek korkusudur Hayat farklıdır onlar için Hayat gridir. Yazan ve okuyan : EREN KUCUKCANKURT 10 D

TAKSİM’ DE BİR AKŞAMÜSTÜ Çok iyi arkadaştı İkisi küçücükken. Her şey başka güzeldi, Gülücükler sonsuzken. On altıya bastılar, Farklı bir his tattılar. Müthişti her akşamüstü, Taksim’ de güvercinleri beslerken! Yirmi beşe bastılar, Aile dedi “hayır” bu aşka. Ama kaçınılmaz ve itirazsızdı. İstanbul onlara mırıldanmıştı aşkı. Kırk yaşına bastılar, Aşkları aynıydı hala ! Her an düşünürken Birbirlerini aşkın vatanında. . Altmış beşe bastılar, Bu Pazar İstanbul boğucuydu. Yağmur henüz başlamıştı. Bu akşamüstü farklıydı: Yaşlı adam yalnızdı güvercinleri beslerken! Yazan : Zeynep Demirkan 10G Okuyan : İrem Kalaycıoğlu

Biz birlikteyken Bir sonbahar sabahıydı Birlikte mutluyduk Çocuklar gibiydik Geçen günlere hayran olan Sen benim yanımdaydın Sıcaklığını hissediyordum Saçların dans ettiğinde Esen rüzgarla Seni izlerdim Soluksuz kalana dek Ve ellerim okşardı Kızıl yanaklarını Hala hatırlıyorum Beni bir tutsak gibi Tutan gözlerini Onları tekrar görmeye ihtiyacım var Koyu mavi bir deniz görürdüm Bir okyanus kadar derin Özellikle de bakışların Benimkilerle buluştuğunda Yazan : Eren Çelebi 10H Okuyan : Oğulcan Çaloğlu

İSTANBUL'DA KIŞ Soğukla beraber biraz üzgün Güvercinlerle beraber biraz da yalnız Rüzgar bizimle fısıldayarak konuşur Yapılarıyla beraber Muhteşem bir siluet İstanbul'da kış Güneş bulutların arkasına saklanmış Sis büyük bir sessizlikle gelmiş Güvercinler kaldırımları istila etmiş İnsan kalbi bizi ısıtıyor İstanbullular otobüse biniyor Karlar ağlayarak düşüyor Güvercinler çığlık atarak uçuyor Bulutlar ve sis İnsanlar ve güvercinler hepsi arkadaş Çatılarda biriken karlar Bize hafızalarımızda birikmiş olan anılarımızı hatırlatır Yazan ve okuyan : Sena Bulut 10E