Dört yanımız trahomlu gözler heyulası Domuz bağı Cereyanlı tel Filistin askısı İleri geri tutar yanı yok Üstümüz çapraz ateş Altımız mayın tarlası... Kükremiş aslan sesi duyulan feryat Kan bulaşığı ağızlarda ölü etimiz Ayaklar altında Çamurlar içinde çiğnendi Ebeveynlerimizin bile görmediği mürüvvetimiz... Soslu sözlerin aslı astarı yok Kökler saksıda Dallar el uşağı Fikirler sığ Fiiller banal Sohbetler belden aşağı …
Kör kalem murdar yazı Şer kurşun hoyrat sızı Öbek öbek taladılar gülistan obamızı... Şaşaalı vaatler şırıngayla zehir Meymenetsiz yüzlerde cüzam salgını Fitne fesat koynumuzda yatılı misafir... Suyumuzu bulandırdılar Ekmeğimizi dolandırdılar Yetmedi İstila ettiler topraklarımızı Yerimizi çahşattılar... Yaktılar harmanlarımızı Yıktılar haymalarımızı Barışın ve özgürlüğün gönderine Hışımla çekilen haset Gark olmuş yarınların resmidir Kürediler hülyalarımızı …
Unutma ki; Bu özümüze saldırıdır Bu türkülerimize düşen tetik Halaylarımıza atılan molotof kokteyli Yavrularımızın gırtlağında sustalı Nasırlı ayağımıza batan iğde Şalvarımızın peyiğinde karaçalı Bu dilimize vurulan gemdir... Sis bulutu içinde Ağrı Dağı’nın silueti Çıldırmış tanrıları Nemrut’un Fırat’ın deli cesareti Su altında Hasankeyf Kıtlık kıran Harran Mecalsiz Munzur Bu Çukurova’nın felaketi Hayra yorulmayan kemdir …
Namusumuza ana avrat küfür Boğazımızda haram lokma Kabahatinden büyük özür Alnımızda kara damga Bu canların cebelleştiği mahşeri cemdir... Bu kınından çıkan kılıç Alnı beşik eşkine kısrak İnceldiği yerden kopan ip Kemiğe dayanan yağlı bıçak Bu Dervişin sabra doyduğu demdir …
Bunlar gâvur garazlı İt irsi, hınzır marazlı Şah damarı çatlamış arsızlar… Bunlar melun cevazlı Cazgır avazlı, pisboğazlı Rızkımızı çalan hırsızlar bunlar... Bunlar ayrık otu Barut tozu, kibrit suyu İsa'nın asıldığı çarmıh Yusuf'un atıldığı dipsiz kuyu Bunlar Deccal, Yezit, Firavun Merhameti merhum kanun Mazluma kan kusturan soysuzlar bunlar... Elleri cebimizde soyguncular Nefesleri ensemizde hortumcular Bunlar çıyan çerisi Sırtlan sürüsü Kan emici vampirler Et obur akbabalar Leş yiyen kargalar bunlar …
Düşün hele Kambur sırtlarımızda çatılan keyfi âlem Eteklerimizde tutuşan çağ yangınları Mahpus damlarında atılan arpa boyu voltalar Ve kılı kırk yaran umut acı çığlığımız… Düşün bir Garnitür sofralarda karın ağrısı paylaşım Boşa çalan kaşıkların kahır yüzü Sabır şöleni şükürler gök gürültüsü Yani açlığımız... Demem o ki; Tanı bunları, iyi belle... Kuşluk vakti gözlerine bürünen karanlık Çorak iklimlerin kısır bulutları Kır zincirlerini esaretin emzirdiğin güneşlerle Yık içindeki haksızlığa susan dilsiz putları Üstüne biçilmiş pejmürde kaftanı yırt... Sana reva görülen bu hayat Bu rezil yaşantı hak ettiğin değerin değil Yalnızlık Allah'a mahsus Hainlik kötünün harcı Ezginlik kaderin değil...
He benim canım Ciğerimin köşesi Yoluna gurbanım… İtaat, canhıraş ölüm Sükût, zulüm silsilesi... Uyan söğüt gölgesi uykulardan Sırtını sevdalara yasla Ve sarıl sadık sevdiğine... Karşında ihanetin semiz gövdesi Ve kulak tırmalayan kışkırtıcı sesi Oturttur taşı gediğine... Kör şeytanın kör gözüne sokarcasına parmağını Çal kaleme Vur mızraba Bas tetiğe Dağıt dış mihrakları Tak etti canımıza De yeter yaptıkları...
Sen anasın leey!.. Kürt kızı, Türkmen özü, Alevi yüzü… Sen babasın loo!.. Laz oğlu, Çerkez soylu, Afşar boylu… Kanmayasın ha yalanlara Sakın ola aldanmayasın Aslın TÜRK Alayın ANADOLU… Aynı ağaç, ayrı dal Kök bütün, farklı dil Biz biriz Beraberiz Ne sen bana yabancı Ne ben sana el...
Öyle ya Daha dün Rusya’da soğuktan kırılmadık mı? Çanakkale’de omuz omuza kahpece vurulmadık mı? Giden gelmedi Yemen’e Kore’de kabrimiz belli değil Yavru Vatan Kıbrıs’ta yekvücut dirilmedik mi? Peki, Şimdi ne değişti can? Yenimiz mi, yerimiz mi? Etimiz mi, derimiz mi? Yoksa toprağa akan Kanımız mı, terimiz mi?...
Sen yiğitsin Sözünün erince mert Perçinli öfkence sertsin Sen sınır boylarında uç beyi Kılıcı keskin süvari Yüreği bıçkın fedai Sen kudurmuş dalgalara kürek çeken leventsin… Susma!.. Haykır!.. Bitsin artık yüzüstü sürünüş Başlasın şanlı direniş Bendini çiğneyen sel gibi akarcasına Küfrün bağrına hançeri sokarcasına Ülkemin makûs talihini yıkarcasına Durma!.. Bastır!.. Ürkme çakal seslerinden Dik başını, sık dişini Yumruğunu kaldır… Bilinsin ki Ağaçlar budanmakla kurumaz Vuruldukça püskürecek filizleri TÜRK ANADOLU’nun Körpe şıvgınlar boy verecek Ağaracak şafak Çatlayacak tohum Yarılacak meme Mayası sağlam soy verecek...
DE YETER ARTIK Grafik Tasarım : Ayfer Dursun / © Şiir : Ali Yaşar