NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ YICM 102 TEMEL TASARIM TEMEL TASARIMDA 3. BOYUT NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ © Sanat Tasarım Fakültesi stf.nisantasi.edu.tr

TEMEL TASARIM İLKELERİ TEMEL TASARIM 3. BOYUT PRENSİPLERİ İç yönü dışındaki bir yönde uzanan bir düzlem hacim olur. Kavramsal olarak, bir birim üç boyuta sahiptir: uzunluk, genişlik ve derinlik. Tüm hacimler analiz edilebilir ve aşağıdaki maddelerden oluştuğu söylenebilir: Birden fazla düzlemin bir araya geldiği noktalar veya köşeler İki düzlemin buluştuğu çizgiler veya kenarlar Bir hacmin sınırlarını tanımlayan yüzeyler veya düzlemler NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ ©

TEMEL TASARIM İLKELERİ TEMEL TASARIM 3. BOYUT PRENSİPLERİ Form, bir hacmin birincil belirleyici özelliğidir. Hacim sınırlarını tanımlayan düzlemlerin şekilleri ve karşılıklı ilişkileri ile kurulmuştur. Mimari tasarım sözlüğündeki üç boyutlu unsur olarak, bir hacim, katı bir boşluk olabilir veya düzlemlerle çevrilmiş olabilir. NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ ©

TEMEL TASARIM İLKELERİ TEMEL TASARIM 3. BOYUT PRENSİPLERİ Üç Boyutlu Form Yaratma Yöntemleri Üç boyutlu formlar oluşturmak için dört temel yöntem şunlardır: çıkarma Hareket ettirme ekleme Yerine koyma/ geçme NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ ©

TEMEL TASARIM İLKELERİ TEMEL TASARIM 3. BOYUT PRENSİPLERİ 3 Boyut içinde çıkarmalı dönüşüm NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ ©

TEMEL TASARIM İLKELERİ TEMEL TASARIM 3. BOYUT PRENSİPLERİ GESTALT: BÜTÜNLÜK Gestalt algı kuramı, BÜTÜNÜN PARÇADAN önemli olduğunu söyler. . BİRLEŞTİRİLMİŞ TASARIM, PAROLİT veya KÜTLE olabilir. NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ ©

TEMEL TASARIM İLKELERİ TEMEL TASARIM 3. BOYUT PRENSİPLERİ Gestalt, ŞEKİL / ZEMİN ilişkisi anlamına gelmektedir. GESTALT, DENEYİMLERİN PARÇALARDAN BÜYÜK OLDUĞUNU SÖYLER. AHENK, PARÇALARIN DÜZENİNE VE ONLAR ARASINDAKİ İLİŞKİYE BAĞLIDIR, SADECE TOPLAM DENEYİM OLARAK TANINMIŞTIR. NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ ©

TEMEL TASARIM İLKELERİ TEMEL TASARIM 3. BOYUT PRENSİPLERİ 3 BOYUTLU IZGARA/ AĞ SİSTEMİ BÜTÜNCÜL BİR GÜÇTÜR. SEAGRAM BİNASI, BÜTÜNLÜĞÜN PEK ÇOK UNSUR İLE SAĞLANDIĞI BİR ÖRNEKTİR. 3 BOYUTLU MATRİSİ OLAN BİR YAPIDIR. BİR MONOLİTTİR. DİĞER BÜYÜK BİNALARDAN AYRIK DURUR. BÜTÜNCÜL BİR RENGİ VARDIR. NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ ©

TEMEL TASARIM İLKELERİ KAYNAKÇA Arnheim, R., 2009. The Dynamics of Architectural Form. Berkeley: University of California Press. Ching, F., 2002. Architecture: Form, Space and Order. New York: Van Nostrand Reinhold, 1996. Ching, F., 2009. Architectural Graphics. John Wiley & Sons: NY. Bowers, J., 1999. Introduction to Two-dimensional Design: Understanding Form and Function, New York: John Wiley & Sons. Gelenter, M., 1995. Sources of Architectural Form. London: Manchester University Press. Hasol, D., 2010. Mimarlık ve Yapı Sözüğü. İstanbul: Yapı Endüstri Merkezi (YEM) Yayınevi. Itten, J., 1975. Design and Form, John Wiley & Sons; Revised edition. Itten, J., 1970.The Elements of Color; A Treatise on the Color System of Johannes Itten. New York: Van Nostrand Reinhold Co. Lauer, David A., 2011. Design Basics, Wadsworth Publishing, Boston, USA. Rasmussen, Elier S., 1993. Experiencing Architecture. Cambridge: The MIT Press. Sözen, M. & Uğur Tanyeli, 1996. Sanat Sözlüğü. İstanbul: Remzi Kitabevi. Yee, R., 2012. Architectural Drawing: A Visual Compendium of Types and Methods, 4th Edition. New York: John Wiley & Sons. Zell, M. The Architectural Drawing Course, 2009. Thames & Hudson. Zevi, Bruno, 1993. Architecture as Space. NY: DeCapo Press. NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ ©