Mevlâna Celâleddin-i Rûmî Kardeşim sen düşünceden ibaretsin, Geriye kalan et ve kemiksin, Gül düşünür gülistan olursun, Diken düşünür dikenlik olursun, “Ölümümden sonra mezarımı yerde aramayınız Bizim mezarımız âriflerin gönüllerindedir.”

Mevlana’nın Hayatı Yaşamını “Hamdım, piştim, yandım” sözleriyle özetlemiştir. 17 Aralık 1273’te vefat etti. Mevlana,ölüm gününe “Şeb-i Arus” demiştir. Şeb-i Arus, düğün günü demektir. Mevlana artık hakikat alemindedir, sevdiğine kavuşmuştur. Alaeddin Keykubat babasını Konya’ya davet etti. 3 Mayıs 1228’de Konya’ya göçtüler. Babası 12 Ocak 1231’de vefat etti. Mevlana babasının varisi oldu. İplikçi Medresesi’nde vaazlar verdi. Şems Tebrizi ile dostluk kurdu. 30 Eylül 1207’de Belh şehrinde doğdu. Babasının adı Bahaeddin Veled’dir. Moğol istilasıyla Belh’ten ayrıldılar. Babasıyla hacca gitmiştir. Hacdan sonra Karaman’a yerleştiler. Karaman’da Gevher Hatun ile evlendi.

Dinle neyden kim hikâyet etmede Ayrılıklardan şikâyet etmede

hamdım piştim yandım

Dikenden gül bitiren, kışı da bahar haline döndürür. Selviyi hür bir halde yücelten, kederi de sevinç haline sokabilir.

Altın ne oluyor, can ne oluyor, inci, mercan da nedir bir sevgiye harcanmadıktan, bir sevgiliye feda edilmedikten sonra.

  Olduğum gibi kim görebilir beni,   Ne rengim var benim ne nişanım   Benim de bildiğim sırlar var diyeceksin   Ama   Hem o sırlarım ben   Hem o sırları saklayanım   Bu gönül ne vakit durulacak, bilmem.   Ama şu anda hiç kımıldamadan duran da benim   Yürüyüp giden de ben   Ben bir denizim   Kendi varlığı içinde taşan   Uçsuz bucaksız   Alabildiğine geniş     Kıyısız, hür bir deniz.   İki dünya da yok oldu gitti benden ,   Artık ne bu dünyadan sorsunlar beni   Ne o dünyadan

SEMA AMES

MEVLANA CELALEDDİN-İ RUMİ Herkes ayrılıktan bahsetti, bense vuslattan…

MEVLANA CELALEDDİN-İ RUMİ Kainatın seyri aşk sarhoşluğuyla Allah’ı arama seferberliğidir

MEVLANA CELALEDDİN-İ RUMİ 30 Eylül 1207 Belh Bahaettin Veled Mümine Hatun Seyyid Burhanettin Şemsi Tebrizi

Gel, gel, ne olursan ol yine gel, ister kafir, ister mecusi, ister puta tapan ol yine gel, bizim dergahımız, ümitsizlik dergahı değildir, yüz kere tövbeni bozmuş olsan da yine gel...

Bu canım var oldukça ben Kur’an’a tutsağım Muhammed Mustafa’nın yolundaki toprağım Benden başkaca bir söz nakledenler olursa Hem onu söyleyenden hem o sözden

Ey Tanrı kitabının nüshası insanoğlu Ey Tanrı kitabının nüshası insanoğlu! Sen, kainatı yaratan Hakk'ın güzelliğinin bir aynasısın! Her şey sensin. Alemde ne varsa, senden dışarıda değil. Her ne ararsan,

Sen cansın Sen bir ekmeksin Aradığın ancak “sen”sin

madensin ekmeksin Neyi arıyorsan, sen osun!

O canı ara! O mücevherin madenini ara! Aradığını, kendinde ara!

Sevgide güneş gibi ol Dostluk ve kardeşlikte akarsu gibi ol Hataları örtmede gece gibi ol Tevazuda toprak gibi ol Öfkede ölü gibi ol Her ne olursan ol YA OLDUĞUN GİBİ GÖRÜN YA GÖRÜNDÜĞÜN GİBİ OL

Batmayı gördün ya, doğmayı da seyret. Güneşe ve aya batmadan ne ziyan geliyor ki? Sana batmak görünür, ama o, doğmaktır. Mezar hapis gibi görünür ama o, canın kurtuluşudur. Hangi tohum yere ekildi de bitmedi? Ne diye insan tohumunda şüpheye düşüyorsun?

Ey ölümden korkup kaçan can, işin aslını sözün doğrusunu istersen, sen ölümden korkmuyorsun kendinden korkuyorsun.

Aşka uçarsan kanadın yanar Aşka uçmazsan kanat neye yarar

Gönlüne belalar geldikçe gülerek karşıla. Korkma! Şükrü ve sabrı öğreniyorsun, rıza makamı yakın sana…

Sopayla kilime vuranın gayesi, kilimi dövmek değil, tozu almaktır. Allah sana sıkıntı vermekle tozunu, kirini alır. Niye kederlenirsin?

Anladım ki susmak bir cüsse işi. Derin denizlerin işi. Sığ suları hafif rüzgarlar bile coşturabiliyor. Derin denizleri ise ancak derin sevdalar. Anladım ki derin ve esrarengiz olan her şey susuyor. Anladım ki susan her şey derin ve heybetli…

Şu toprağa sevgiden başka bir tohum ekmeyiz Şu tertemiz tarlaya başka bir tohum ekmeyiz biz... Yoksulluğu anladık da sevmek neden kıt kanaat; Yoksa yürekler mi yoksul kimler biçmiş Aşk'a fiyat..

Mevlâna Celâleddin-i Rûmî Sevgide güneş gibi ol Dostluk ve kardeşlikte akarsu gibi ol Hataları örtmede gece gibi ol Tevazuda toprak gibi ol Öfkede ölü gibi ol Her ne olursan ol YA OLDUĞUN GİBİ GÖRÜN YA GÖRÜNDÜĞÜN GİBİ OL

Mevlâna Celâleddin-i Rûmî İki parmağının ucunu gözüne koy. Bir şey görebiliyor musun dünyadan? Sen göremiyorsun diye bu alem yok değildir Mevlâna Celâleddin-i Rûmî