Sunum yükleniyor. Lütfen bekleyiniz

Sunum yükleniyor. Lütfen bekleyiniz

DOSTLARIMLA SOHBET Mustafa Süreyya Sezgin.

Benzer bir sunumlar


... konulu sunumlar: "DOSTLARIMLA SOHBET Mustafa Süreyya Sezgin."— Sunum transkripti:

1 DOSTLARIMLA SOHBET Mustafa Süreyya Sezgin

2 BİR TUTAM ŞİİR BİR TUTAM YAŞAM
ALTINCI BÖLÜM

3 18 Mayıs 1898 tarihinde İstanbul’da doğan Faruk Nafiz Çamlıbel aşk ve memleket şiirleriyle ünlüdür. 08 Kasım 1973 yılında vefat etmiştir.

4 FİRARİ Faruk Nafiz ÇAMLIBEL 1925
Sana çirkin dediler, düşmanı oldum güzelin; Sana kafir dediler, diş biledim Hakka bile. Topladın saçtığı altınları yüzlerce elin, Kahpelendin de garaz bağladım ahlaka bile. Sana çirkin demedim ben, sana kafir demedim; Bence dinin gibi küfrün de mukaddesti senin. Yaşadın beş sene gönlümde, misafir demedim; Bu firar aklına nerden, ne zaman esti senin ? Zülfünün yay gibi kuvvetli çelik tellerine Takılan gönlüm asırlarca peşinden gidecek, Sen bir ahu gibi dağdan dağa kaçsan da yine Seni aşkım canavarlar gibi takip edecek !.. Faruk Nafiz ÇAMLIBEL 1925

5 KADIN Faruk Nafiz ÇAMLIBEL - 1928 Daha dün seyrederdi eski rüyalarını,
Kalbimin dört duvarı böyle değildi, kadın !.. Bir el o perde perde örümcek ağlarını Sen geleceksin diye oradan sildi kadın !.. Nasıl yalçın kayayı sökerse dalga yardan, Nasıl bir dal kırarsa bir kartal bir çınardan, Kalbim de hız alarak uzun çarpıntılardan Kalbini zorla senden koparabildi kadın !.. Bugün sen bir bakışsın, ben ondan sızan yaşım, Sana bütün ömrümce uyan bir arkadaşım, Yalnız senin önünde herkese asi başım Yere geçercesine yere eğildi kadın !.. Faruk Nafiz ÇAMLIBEL

6 KOŞMA Faruk Nafiz ÇAMLIBEL Kirpiğine sürme çek, Kına yak parmağına;
Bu yıl yaşın girecek, Kız gelinlik çağına... Anlatıyor duruşum, Ben sana vurulmuşum; Ko, düşsün gönül kuşum Saçlarının ağına. Yaş olsam gözden akmam, Göz olsam gayra bakmam, Vatanımsın bırakmam Ellerin kucağına !.. Faruk Nafiz ÇAMLIBEL

7 KISKANÇ Faruk Nafiz ÇAMLIBEL 1927
Sakın bir söz söyleme... Yüzüme bakma sakın !.. Sesini duyan olur, sana göz koyan olur. Düşmanımdır seni kim bulursa cana yakın, Anan bile okşarsa benim bağrım kan olur !... Dilerim Tanrıdan ki, sana açık kucaklar Bir daha kapanmadan kara toprakla dolsun, Kan tükürsün adını candan anan dudaklar, Sana benim gözümle bakan gözler kör olsun !.. Faruk Nafiz ÇAMLIBEL 1927

8 SEN NERDESİN Faruk Nafiz ÇAMLIBEL
Caddeden sokaklara doğru sesler elendi, Pencereler kapandı, kapılar sürmelendi. Bir kömür dumanıyla tütsülendi akşamlar, Gurbete düşmüşlerin başına çöktü damlar... Son yolcunun gömüldü yolda son adımları, Bekçi sert bir vuruşla kırdı kaldırımları. Mezarda ölü gibi yalnız kaldım odamda; Yanan alnım duvarda, sönen gözlerim camda, Yuvamı çiçekledim, sen bir meleksin diye Yollarını bekledim görüneceksin diye. Senin için kandiller tutuştu kendisinden, Resmine sürme çektim kandillerin isinden. Saksıda incilendi yapraklar senin için, Söylendi gelmez diye uzaklar senin için... Saatler saatleri vurdu çelik sesiyle, Saatler son gecenin geçti cenazesiyle, Nihayet ben ağlarken toprağın yüzü güldü, Sokaklardan caddeye doğru sesler döküldü... Faruk Nafiz ÇAMLIBEL

9 Faruk Nafiz ÇAMLIBEL ALİ Namluna dayanır, yola dalarsın,
Duruşun, bakışın yaman, be Ali ! Boşuna tetiği ne kurcalarsın ? Var daha ateşe zaman, be Ali ! Yıllanmış bir çınar pusuluk yerin, Nerdeyse gelecek beklediklerin. Var iki atımlık canı kederin, Desene işleri duman be Ali ? Onu sen büyüt de söğüt boyunca Kendini ellere versin o gonca ! Sözüme kanmadın bunu duyunca, Gönlündü gözünü yuman, be Ali ! Geldiler beklenen çiftler ormana, Duruyor iki genç, ne hoş yan yana, Bir kurşun kadına, bir de çobana, Çınlasın yıllarca orman, be Ali ! Görünce uzanmış yar kucağına, Boynunu dolamış zülfü bağına, Kurşunu kahpeye atacağına Kendine çevirdin... Aman, be Ali ! Faruk Nafiz ÇAMLIBEL

10 ÖLÜMÜ HATIRLATAN KADIN
Kayalıklarda gördüm seni,bir sisli günde, Fırtınadan saçların çözülmüş bir demetti. O kayalıklarda ki bir yıl evvel üstünde Çöllerden aşık dönen bir genç intihar etti... Seni her nerde, artık, her ne suretle görsem Bir gölgenin duyarım ruhuma düştüğünü. Ben de o aşık gibi bir kayada ölürsem Rabb'im mukaddes etsin seni gördüğüm günü! Kayalıklarda bir genç öldüğü gün beldenin Halkı seni karanlık rüyalarında görmüş, Ey yadı gönlümüzden çıkmayan afet senin Sevmediklerin değil, sevdiklerin ölürmüş. Bazı ruhum kararır kefenlerden, mezardan; Yok mu,Rabb'im, ölümün bir güzel şekli, derdim. O kayalıklarda ilk seni gördüğüm zaman Hayalimde ölüme en güzel şekli verdim. Başka bir göz yaşını dudaklarınla silsen Ürpererek;Bu,derim, mezardan bir nefestir! Buna kıskançlık deme, bence değil yalnız sen, Seni gören göz bile ne kadar mukaddestir! Kimse karşında belki titremez gönlüm gibi, Bense hala korkarım dizinde ağlamaktan. Teması korku veren tatlı bir ölüm gibi Daha cana yakındır görünüşün uzaktan...  Faruk Nafiz ÇAMLIBEL ghost

11 HAN DUVARLARI Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı. Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar, Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar... Gidiyorum, gurbeti gönlümde duya duya, Ulukışla yolundan Orta Anadolu’ya. İlk sevgiye benzeyen ilk acı, ilk ayrılık !.. Yüreğimin yaktığı ateşle hava ılık, Gök sarı, toprak sarı, çıplak ağaçlar sarı... Arkada zincirlenen yüksek Toros dağları, Önde uzun bir kışın soldurduğu etekler, Sonra dönen, dönerken inleyen tekerlekler... Ellerim takılırken rüzgarların saçına Asıldı arabamız bir dağın yamacına. Her tarafta yükseklik, her tarafta ıssızlık, Yalnız arabacının dudağında bir ıslık !... Bu ıslıkla uzayan, dönen, kıvrılan yollar, Uykuya varmış gibi görünen yılan yollar Başını kaldırarak boşluğu dinliyordu, Gökler bulutlanıyor, rüzgar serinliyordu. Serpilmeye başladı bir yağmur ince ince, Son yokuş noktasından düzlüğe çevrilince Nihayetsiz bir ova ağarttı benzimizi. Yollar bir şerit gibi ufka bağladı bizi.

12 Gurbet beni muttasıl çekiyordu kendine,
Yol, hep yol, daima yol... Bitmiyor düzlük yine. Ne civarda bir köy var, ne bir evin hayali, Sonun ademdir diyor insana yolun hali. Ara sıra geçiyor bir atlı, iki yayan, Bozuk düzen taşların üstünde tıkırdayan Tekerlekler yollara bir şeyler anlatıyor, Uzun yollar bu sesten silkinerek yatıyor... Kendimi kaptırarak tekerleğin sesine Uzanmışım, kalmışım yaylının şiltesine. Bir sarsıntı... Uyandım uzun süren uykudan, Geçiyordu araba yola benzer bir sudan. Karşıda hisar gibi Niğde yükseliyordu, Sağ taraftan çıngırak sesleri geliyordu ; Ağır ağır önümden geçti deve kervanı, Bir kenarda göründü beldenin viran hanı. Alaca bir karanlık sarmadayken her yeri Atlarımız çözüldü, girdik handan içeri. Bir deva bulmak için bağrındaki yaraya Toplanmıştı garipler şimdi kervansaraya. Bir noktada birleşmiş vatanın dört bucağı, Gurbet çeken gönüller kuşatmıştı ocağı. Bir parıltı gördü mü gözler hemen dalıyor, Göğüsler çekilerek nefesler daralıyor, Şişesi is bağlamış bir lambanın ışığı, Her yüze çiziyordu bir hüzün kırışığı.

13 On yıl var ayrıyım Kınadağı’ndan Baba ocağından yar kucağından
Gitgide birer ayet gibi derinleştiler Yüzlerdeki çizgiler, gözlerdeki çizgiler... Yatağımın yanında esmer bir duvar vardı, Üstünde yazılarla hatlar karışmışlardı; Fani bir iz bırakmış burda yatmışsa kimler, Aygın baygın maniler, açık saçık resimler... Uykuya varmak için bu hazin günde, erken, Kapanmayan gözlerim duvarlarda gezerken Birdenbire kıpkızıl birkaç satırla yandı, Bu dört mısra değildi, sanki dört damla kandı. Ben garip çizgilerle uğraşırken başbaşa Rastlamıştım duvarda bir şair arkadaşa; On yıl var ayrıyım Kınadağı’ndan Baba ocağından yar kucağından Bir çiçek dermeden sevgi bağından Huduttan hududa atılmışım ben Altında da bir tarih ; Sekiz Mart otuz yedi... Gözüm imza yerinde başka bir ad görmedi. Artık bahtın açıktır, uzun etme, arkadaş !.. Ne hudut kaldı bugün, ne askerlik, ne savaş; Araya gitti diye içlenme baharına, Huduttan götürdüğün şan yetişir yarına !.. Ertesi gün başladı gün doğmadan yolculuk, Soğuk bir Mart sabahı... Buz tutuyor her soluk.

14 Ufku tutuşturmadan fecrin ilk alevleri
Arkamızda kalıyor şehrin kenar evleri. Bulutların ardında gün yanmadan sönüyor, Höyükler bir dağ gibi uzaktan görünüyor... Yanımızdan geçiyor ağır ağır kervanlar, Bir derebeyi gibi kurulmuş eski hanlar. Biz bu sonsuz yollarda varıyoruz, gitgide, İki dağ ortasında boğulan bir geçide. Sıkı bir poyraz beni titretirken içimden Geçidi atlayınca şaşırdım sevincimden; Ardımda kalan yerler anlaşırken baharla, Önümdeki arazi örtülü şimdi karla. Bu geçit sanki yazdan kışı ayırıyordu, Burada son fırtına son dalı kırıyordu. Yaylımız tüketirken yolları aynı hızda, Savrulmaya başladı karlar etrafımızda. Karlar etrafı beyaz bir karanlığa gömdü, Kar değil, gökyüzünden yağan beyaz ölümdü... Gönlümde can verirken köye varmak emeli, Arabacı haykırdı ; “ İşte Araplı Beli !.. “ Tanrı yardımcı olsun gayrı yolda kalana, Biz menzile vararak atları çektik hana. Bizden evvel buraya inen üç dört arkadaş Kurmuştular tutuşan ocağa karşı bağdaş.

15 Gönlümü çekse de yarin hayali Aşmaya kudretim yetmez cibali
Çıtırdayan çalılar dört cana can katıyor, Kimi haydut, kimi kurt masalı anlatıyor... Gözlerime çökerken ağır uyku sisleri Çiçekliyor duvarı ocağın akisleri. Bu akisle duvarda çizgiler beliriyor, Kalbime ateş gibi şu satırlar giriyor; Gönlümü çekse de yarin hayali Aşmaya kudretim yetmez cibali Yolcuyum bir kuru yaprak misali Rüzgarın önüne katılmışım ben Sabahleyin gökyüzü parlak, ufuk açıktı, Güneşli bir havada yaylımız yola çıktı... Bu gurbetten gurbete giden yolun üstünde Ben üç mevsim değişmiş görüyordum üç günde. Uzun bir yolculuktan sonra İncesu’daydık, Bir handa, yorgun argın, tatlı uykudaydık. Gün doğarken bir ölüm rüyasıyla uyandım, Baş ucumda gördüğüm şu satırlarla yandım !.. Garibim namıma Kerem diyorlar Aslımı el almış harem diyorlar Hastayım derdime verem diyorlar Maraşlı Şeyhoğlu Satılmış’ım ben

16 Faruk Nafiz ÇAMLIBEL Bir kitabe kokusu duyuluyor yazında,
Korkarım, yaya kaldın bu gurbet çıkmazında. Ey Maraşlı Şeyhoğlu, evliyalar adağı !.. Bahtına lanet olsun aşmadınsa bu dağı. Az değildir, varmadan senin gibi yurduna, Post verenler yabanın hayduduna kurduna !.. Arabamız tutarken Erciyeş’in yolunu; “ Hancı, dedim, bildin mi Maraşlı Şeyhoğlu’nu ? “ Gözleri uzun uzun burkulu kaldı bende, Dedi; “ Hana sağ indi, ölü çıktı geçende !.. “ Yaşaran gözlerimde her şey artık değişti, Bizim garip Şeyhoğlu buradan geçmemişti... Gönlümü Maraşlı’nın yaktı kara haberi. Aradan yıllar geçti, işte o günden beri Ne zaman yolda bir hana rastlasam irkilirim. Çünkü sizde gizlenen dertleri ben bilirim. Ey köyleri hududa bağlayan yaslı yollar, Dönmeyen yolculara ağlayan yaslı yollar !.. Ey garip çizgilerle dolu han duvarları, Ey hanların gönlümü sızlatan duvarları... Faruk Nafiz ÇAMLIBEL

17 Türk asker şairlerimizden “ Kışlada Bahar” dizelerinin yazarı Bekir Sıtkı Erdoğan da “Hancı” diye bir şiir yazmış ve Raşit Akçura adında bir şairimiz de “Hancıdan Yolcuya” cevap göndermiş. Bu arada Bekir Sıtkı Erdoğan’ın “ Marya” adlı şiirini de unutmamak lazım.

18 BİRİNCİ GECE ( HANCI ) Bekir Sıtkı ERDOĞAN
Gurbetten gelmişim, yorgunum hancı Şuraya bir yatak ser yavaş yavaş Aman, karanlığı görmesin gözüm ! Beyaz perdeleri ger yavaş yavaş. Sıla burcu burcu ile ocağım Çoluk çocuk hasretinde kucağım... Sana her şeyimi anlatacağım Otur baş ucuma sor yavaş yavaş. Güç bela bir bilet aldım gişeden Yolculuk başladı Haydarpaşa’dan ! Hancı N’olur elindeki şişeden Birkaç yudum daha ver yavaş yavaş. Ben o gece hem ağladım, hem içtim İki gün diyardan diyara uçtum Kayseri yolundan Niğde’yi geçtim Uzaktan göründü Bor yavaş yavaş. Garibim, her taraf bana yabancı Dertliyim, çekinme doldur be hancı ! İlk önce kımıldar hafif bir sancı, Ayrılık sonradan kor yavaş yavaş. Bende bir resmi var yarısı yırtık On yıldır evimin kapısı örtük Garip, bir de sarhoş oldu mu artık Bütün sırlarını der yavaş yavaş. İşte hancı ben her zaman böyleyim Öteyi ne sor, ne ben söyleyeyim Kaldır artık boş kadehi neyleyim. Şu bizim hesabı gör yavaş yavaş. Bekir Sıtkı ERDOĞAN

19 HANCI’DAN YOLCU’YA Elbette yorulur gurbet gezenler
“ Bekir Sıtkı Erdoğan’a “ Elbette yorulur gurbet gezenler Serdim yatağını gir yavaş yavaş Gerecek perde yok pencerelere Arkanı o yana ver yavaş yavaş Sılana kavuş da ocağın yansın, Çoluk çocuk etrafını dolansın, Söyle de derdini gönlüm inansın, Sırrını ortaya ser yavaş yavaş.

20 Raşit AKÇURA Uzak yoldan geldin belli trenle,
Al şu kadehi derdin frenle Benim de derdimi sonra sen dinle, Hangimiz dertlidir gör yavaş yavaş Bir resmi var dedin, o da yok bende Güllerim solmuştur taze gülşende Yeter ötesini söyleme sen de, Soluk yaprakların der yavaş yavaş Garipler gurbette hicranı içer, Ne gurbeti sever, ne de vazgeçer, Bir gün olur elbet sılaya göçer, Geç Niğde’den Bor’a var yavaş yavaş. Raşit AKÇURA

21 MARYA Sustu “ An Other Life “ gazinosu Sustu şarkılar,
Paletimde renk sustu, fırçamda şekil Ve bu gece ilk defa şimal körfezinde Sustu Paramosun mazgallarından Şehre panfur panfur dökülen arya !.. Artık ne tayfalar mevcut ne komondos barı Ne o kar tenli, kızıl saçlı kanarya !.. Bu medar iklimin tenha gecesinde Sardı bambu kamışlarını pişman bir sükut Sardı bir sızı, hani birden bire etrafımızı Sapsarı bir şüphe sarar ya !.. İşte öylesine berbat bir hal var Hiç bir şey düşünmek istemiyorum Hiç bir şey !.. ghost

22 Ama dördüncü tarassut kulesinde Şüpheli bir sinyal var
Ska – lar – ya !.. Hayır, hayır yalan bütün bunlar, Ben artık ne kadere inanıyorum, ne fala Yalan söylüyor o falcı kadın, o hintli Parya !.. Ben yalnız sana inanıyorum Yalnız sana Marya !.. İnan, sen gideli ne varsa hepsi yalan Ve hepsi omzumun üstünde ağır bir yük Ve hepsi angarya !.. Biliyorum bir sabah Güneşle beraber, Biliyorum, bir vapur demirleyecek bu nankör limana Paul’un ebedi matemine rağmen Virgini olabilir bu vapurda. Ama sen yoksun. Sözünü ne çabuk unuttun Marya !.. Bahara geleceğim diyordun hani Hadi gel, ne bekliyorsun İşte, mevsim bahar ya !.. ghost

23 Fırçam neden böyle titriyor, bilir misin ?
Ve neden bütün resimlerimde fon sarı ? Anlıyorsun değil mi yavrum ? Bütün kağıtlara sinmiş Bu tropikal zehir, Bu müzmin malarya !.. Sensiz nasıl da boş iskele Sensiz nasıl da tenha şehir, Müfreze nöbetçilerinin önünde Korudan yıldızları çalmışlar bir bir... Yine birkaç aracı, birkaç palikarya !.. Ama kim düşünür yıldızları ? Yüzbaşı Arnol’ü vurmuş yerliler, Matem içinde tekmil batarya !.. ghost

24 Bu insanlar, bu yıldızlar, bu gök, bu yer
Birer birer kaybolmaya mahkum birer birer. Belki bu sapsarı hasret içinde Ben bile, hatta sen bile Nasıl, ağlıyor musun Marya ? Sil gözlerini, haydi sil yavrum, Bizim yokluğumuzdan ne çıkar ? Aşkımız var ya !.. Bekir Sıtkı ERDOĞAN ghost

25 13 Nisan 1914 tarihinde Beykoz’da doğan Orhan Veli Kanık 17 Kasım tarihinde beyin kanamasından öldü. Öldüğü zaman 1.82 boyunda ve 67 kg ağırlığındaydı yılları arasında Ankara’da Cumhurbaşkanlığı Armoni Orkestrası Şefliği yapmıştı. Orhan Veli’ye göre şiir ; bir dil ve anlam sanatıdır. Ancak şiirin düşünceyle bağdaşmayacağını düşünür. “Şiirdeki anlam, resimdeki renk, müzikteki ses gibi bir şeydir .” demiştir.

26 İSTANBULU DİNLİYORUM İstanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı;
Önce hafiften bir rüzgar esiyor, Yavaş yavaş sallanıyor Yapraklar ağaçlarda; Uzaklarda, çok uzaklarda, Sucuların hiç durmayan çıngırakları; Kuşlar geçiyor derken; Yükseklerden, sürü sürü, çığlık çığlık Ağlar çekiliyor dalyanlarda Bir kadının suya değiyor ayakları;

27 İstanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı;
Serin serin kapalı çarşı, Cıvıl cıvıl Mahmutpaşa, Güvercin dolu avlular, Çekiç sesleri geliyor doklardan, Güzelim bahar rüzgarında ter kokuları Başında eski alemlerin sarhoşluğu, Loş kayıkhaneleri ile bir yalı; Dinmiş lodosların uğultusu içinde

28 Orhan VELİ İstanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı;
Bir yosma geçiyor kaldırımdan Küfürler, şarkılar, türküler, laf atmalar, Bir şey düşüyor elinden yere; Bir gül olmalı, Bir kuş çırpınıyor eteklerinde; Alnın sıcak mı değil mi biliyorum Dudakların ıslak mı değil mi bilmiyorum. Beyaz bir ay doğuyor fıstıkların arkasından Kalbinin vuruşundan anlıyorum; İstanbul’u dinliyorum. Orhan VELİ

29 SİZİN İÇİN Orhan Veli KANIK Sizin için, insan kardeşlerim,
Her şey sizin için, Gece de sizin için, gündüz de; Gündüz gün ışığı, gece ay ışığı; Ay ışığında yapraklar; Yapraklarda merak; Yapraklarda akıl; Gün ışığında binbir yeşil; Sarılar da sizin için, pembeler de; Tenin avuca değişi; Sıcaklığı, Yumuşaklığı; Yatıştaki rahatlık; Merhabalar sizin için; Sizin için limanda sallanan direkler; Günlerin isimleri, Ayların isimleri, Kayıkların boyaları sizin için; Sizin için postacının ayağı, Testicinin eli; Alınlardan akan ter, Cephelerde harcanan kurşun; Sizin için mezarlar, mezar taşları, Hapishaneler, kelepçeler, idam cezaları; Sizin için; Her şey sizin için. Orhan Veli KANIK

30 ANLATAMIYORUM Ağlasam sesimi duyar mısınız, Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz, Göz yaşlarıma, ellerinizle? Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel, Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu Bu derde düşmeden önce. Bir yer var, biliyorum; Her şeyi söylemek mümkün; Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum; Anlatamıyorum. Orhan Veli KANIK

31 AYRILIŞ Bakakalırım giden geminin ardından;
Atamam kendimi denize, dünya güzel; Serde erkeklik var, ağlayamam. Orhan Veli KANIK

32 SEVDAYA MI TUTULDUM ? Benim de mi düşüncelerim olacaktı,
Ben de mi böyle uykusuz kalacaktım. Sessiz, sedasız mı olacaktım böyle ? Çok sevdiğim salatayı bile Aramaz mı olacaktım ? Ben böyle mi olacaktım ? Orhan Veli KANIK

33 Altıncı Bölümün Sonu


"DOSTLARIMLA SOHBET Mustafa Süreyya Sezgin." indir ppt

Benzer bir sunumlar


Google Reklamları