Transistörler.

... konulu sunumlar: "Transistörler."— Sunum transkripti:

1 Transistörler

2 Elektronikle ilgili sistemlerin gelişip, üstün seviyeye gelmesi yarı iletken temelli transistörlerin bulunmasından sonra olmuştur. Uygulamada 'e yakın çeşitte transistör vardır. Ayrıca her geçen gün, yeni özelliklere sahip transistörler üretilmektedir. Şekil 4.1'de verilen germanyumdan yapılmış ilk "nokta temaslı transistörler" 1947 yılında yapılmıştır.

3 Germanyum transistörler ısıdan çok etkileniyor, ısı ile "akımları" artıyordu. Elektrotlar arası kapasitelerinin büyük olması ise osilasyonlara (salınımlara) neden oluyordu. Daha sonraki yıllarda silisyumdan transistör yapımı başladı. Silisyum transistörler germanyum transistörlerde ortaya çıkan bir çok sakıncanın ortadan kalkmasını sağladı.

4 İki polarma yüzeyli transistörler teknik anlatımlarda kısaca BJT olarak da adlandırılmaktadır. (BJT: Bipolar Junction Transistör). Transistörlerin ayak adlarının anlamları: Emiter (emitter): Yayıcı. Kollektör (collector): Toplayıcı. Beyz (base): Taban, giriş, kontrol.

5

6 TRANSİSTÖRLERİN GENEL TANIMI
NPN ya da PNP şeklinde dizilmiş üç yarı iletkenin birleşiminden oluşmuştur. Ayakları beyz (B), kolektör (C), emiter (E)'dir. B ucu tetiklendiğinde C-E arasının direnç değeri azalarak akım geçirir. C-E arasından geçen akımın değeri, beyz ucuna uygulanan tetikleme akımının miktarına bağlıdır. NPN ve PNP transistörün çalışma ilkesi ve yapısı birbirine çok benzemesine rağmen, yüksek frekanslı sinyallere karşı tepkisi daha iyi olduğundan NPN tip transistörler devrelerde daha yaygın olarak kullanılmaktadır.

7 Transistörlerin yapısı
a- NPN tipi transistörlerin yapısı Şekil 4.5'de görüldüğü gibi NPN transistör yapılırken iki adet N tipi özelliğe sahip yarı iletken malzemenin arasına ince bir katman halinde P tipi malzemeden beyz tabakası yerleştirilmiştir. Araya yerleştirilen beyz tabakası iki büyük tabaka arasındaki elektron-oyuk geçişini kontrol etme bakımından görev yapmaktadır. Transistörler küçük akımlar aynı biçimde olmak kaydıyla akımı büyütülebileceği gibi, küçük bir akım ile büyük bir alıcının çalışması da sağlanabilir.

8 b- PNP tipi transistörlerin yapısı
Şekil 4.7'de görüldüğü gibi PNP transistör yapılırken iki adet P tipi özelliğe sahip yarı iletken malzemenin arasına ince bir katman halinde N tipi malzemeden beyz tabakası yerleştirilmiştir. Araya yerleştirilen beyz tabakası iki büyük tabaka arasındaki elektron-oyuk geçişini kontrol etme bakımından görev yapmaktadır.

9 Transistörlerin çalışma ilkesi
a- NPN tipi transistörlerin çalışma ilkesi Şekil 4.8'de görüldüğü gibi, UBB kaynağının artı (+) ucu beyz bölgesini pozitif olarak yükler. UCC kaynağının eksi (-) ucu E bölgesindeki elektronları yukarı iter. Sıkışan elektronlar beyz (B) tarafından çekilir. Başka bir deyişle, emiterin "iletim bandı"ndaki elektronlar, E-B gerilim settini aşarak beyz bölgesine girerler. Lakin, B bölgesi çok dar olduğundan, emiterden gelen elektronların % 1-2'lik kısmı B bölgesi tarafından çekilirken, yaklaşık % 98-99'luk kısım C bölgesine geçer. UCC'nin artı (+) ucu C bölgesindeki elektronları kendine çeker. Bu sayede elektron hareketi süreklilik kazanır. UBB'nin verdiği beyz akımı olduğu sürece E’den C'ye elektron akışı sürer. NPN transistörde elektronlar yukarı giderken (şekil 4.9), oyuklar ise aşağı doğru gider (şekil 4.10). Bu nedenle pratik anlatımda, B'ye uygulanan artı (+) sinyal C'den E'ye doğru akım geçirir" denir. Sonuç olarak, emiter akımı, beyz ve kollektör akımlarının toplamına eşittir. IE = IB + IC

10

11 b- PNP tipi transistörlerin çalışma ilkesi
Şekil 4.11'de görüldüğü gibi, UBB kaynağının eksi (-) ucu B bölgesini negatif olarak yükler. UCC kaynağının artı (+) ucu E bölgesindeki artı (+) yüklü oyukları yukarı iter. Sıkışan artı (+) yükler B tarafından çekilir. Lakin B bölgesi çok dar olduğundan, oyuklar C bölgesine geçerler. UCC’nin eksi (-) ucu C bölgesindeki oyukları kendine çektiğinden, oyuk hareketi süreklilik kazanır. UBB akımı olduğu sürece E'den C'ye oyuk akışı sürer. E'den gelen oyukların yaklaşık % 2'lik kısmı UBB tarafından yutulurken, geriye kalan % 98'lik oyuk UCC kaynağının eksi (-) ucuna gider. Dikkat edilirse, oyuklar (artı yükler) E'den C'ye doğru giderken (Şekil 4.13) elektronlar ise C'den E'ye doğru gitmektedir. (Şekil 4.12.) Akımı oyukların taşıdığını kabul ettiğimize göre PNP transistörde akım E'den C'ye doğru olmaktadır. Görüldüğü üzere, NPN ve PNP transistörün çalışma şekli aynıdır. Sadece birinde elektronlar, diğerinde ise oyuklar görev yaparak akım geçişini sağlamaktadır.

12

13 Transistör eklemlerinde oluşan gerilim setleri
Şekil 4.14'de görüldüğü gibi P ve N tipi iki yarı iletken birleştirilince, ilk anda, birleşim bölgesinde bir "elektron-oyuk" hareketi başlar. Yani P tipi maddenin sağ tarafındaki oyuklarla, N tipi maddenin sol tarafındaki elektronlar birbirini çekerek birleşirler. Bunun sonucunda P-N birleşim bölgesinde elektriksel olarak nötr (ne artı ne de eksi yüklü, yani yüksüz) bölge oluşur. İşte bu nötr bölge bir set (engel) gibi davranarak yarı iletken malzemelerin içinde bulunan diğer oyuk ve elektronların birleşmesini engeller.

14 Ancak dışarıdan bir enerji (ışık, ısı, elektrik akımı) uygulanacak olursa P-N birleşiminin nötr bölgesi (gerilim setti) yıkılır. Bu settin aşılması için elektrik akımı uyguladığımızda eğer eleman germanyumdan yapılmışsa gerilim değeri 0,2-0,3 Volt'u aşınca, silisyumdan yapılmışsa 0,6-0,7 Volt'u aşınca akım geçişi başlar.

15 Transistörlerde polarma (E-B-C uçlarına DC uygulama)
Elektronik devrelerde kullanılan transistörler doğru polarize edildiğinde iletime, ters polarize edildiğinde ise kesime giderler. Bu bakımdan NPN ve PNP transistörlerin hangi polarmada çalıştığı iyice öğrenilmelidir. Şekil 4.15'de NPN transistörlerin çalışması için uygulanması gereken DC gerilimlerin yönleri verilmiştir.

16 a- NPN ve PNP transistörlerin doğru polarize edilmesi
Transistörün beyz ucuna akım uygulanmadığında C-E arasından akım geçişi olmaz. Yani eleman kesimde (cut-off) kalır. Transistör germanyumdan yapılmışsa, B ucuna uygulanan gerilim, UBB = 0,2-0,3 Volt'u aşınca, silisyumdan yapılmışsa, UBB = 0,6-0,7 Volt'u aşınca C ve E arası iletken olur. NPN tipi transistörlerin B ucuna şaseye göre artı (+) uygulandığında iletimin olabilmesi için C’ye artı (+) ve E’ye eksi (-) uygulanır. (şekil 4.16) PNP transistörlerde B ucuna eksi (-) uygulanınca E'den C'ye akım geçişi olur. Bu sırada E'ye artı (+) ve C'ye (-) verilir.(şekil 4.17) Sonuç olarak, transistörleri aktif yükseltme elemanı olarak kullanabilmek için B-E birleşimi doğru polarize edilirken, B-C eklemi ters polarize edilir. şekil 4.16 ve 4.17'ye bakınız.

17

18 b- NPN ve PNP transistörlerin ters polarize edilmesi
Transistörlerin beyz-emiter (B-E) uçları doğru, beyz kollektör (B-C) uçları ters polarize edilirse eleman çalışır. Şekil 4.18-a ve b'de görüldüğü gibi B-E uçları ve B-C uçları yanlış polarize edilirse eleman çalışmaz. Hatta elemanda bozulma bile olabilir.

19 B-E arası ters polarize edilirse, beyz-emiter geçiş eklemi Şekil 4
B-E arası ters polarize edilirse, beyz-emiter geçiş eklemi Şekil 4.19'de görüldüğü gibi genişler ve "set gerilimi" büyür. Akım geçişi olmaz. B-C uçları ters polarize değilde doğru polarize edilirse transistör yine çalışmaz.

20 Transistörlerin Sağlamlık Testi
a- Ohmmetre ile sağlamlık testi Sağlamlık testinde alınması gereken değerleri kolayca anımsayabilmek için NPN ve PNP transistörü birbirine ters seri bağlı iki diyota benzetebiliriz. Bu benzetimden yola çıkarak ohmmetre ile yapılacak "6" ölçümde aşağıda verilen değerler alınmalıdır.

21

22 b- Polarma gerilimine bakarak sağlamlık testi
Dijital multimetrelerin (avometre) komütatörü "diyot" sembolünün bulunduğu yere getirilir. Yapılan ölçümlerde silisyum transistörlerin B-E ve B-C eklemleri üzerinde düşen gerilimler bir yönde yaklaşık mVolt olarak okunur, diğer yönde hiçbir değer okunamazsa eleman sağlam demektir. Ayrıca, ölçüm sırasında B-E eşik geriliminin B-C geriliminden biraz büyük olduğu görülür. Bu özellik sayesinde E ve C uçlarını kolayca belirleyebiliriz.

23 Transistörlerin E-C-B uçlarının bulunması
1- Metal gövdeli transistörlerde ayakların bulunuşu Dış gövdesi metal olan transistörlerin kollektör ucu gövdeye bağlıdır. Ölçü aletinin bir ucu gövdeye değdirilip diğer uç üç ayağa rastgele değdirilerek ölçümler yapılır. Her iki yönlü ölçümde de 0 (sıfır) ohm'luk direncin okunduğu uç kollektör olarak saptanır. Daha sonra üç ayak kendi arasında ölçülür. Her iki yönlü olarak yapılan ölçümlerde çok yüksek direnç (50 KW KW ) gösteren uçlar bulunduğunda kollektör belirlenmiş olduğuna göre diğer uç emiterdir. Geride kalan üçüncü uç ise beyzdir.

24 2- Kataloglara bakarak ayakların bulunuşu
Transistör kataloglarında her modelin ayaklarının diziliş şekli vardır. Katalog kullanılarak yapılan uç belirleme hem çok pratik hem de sağlıklıdır. Pratik uygulamalarda kullanılan transistör sayısı onbinlerce olmasına rağmen, radyo, tv, video gibi yaygın olan cihazlarda kullanılan transistör sayısı bir kaç yüzü geçmemektedir.

25 3- Parmak yöntemiyle ayakların bulunuşu
Bu yöntem kataloglarda özelliği verilmemiş olan transistörlerin uçlarının bulunmasında kullanılır. a- Transistör NPN ise parmak yöntemiyle ayakların bulunuşu: Önce büyük W - büyük W gösteren uçlar bulunur. Bunlar C ve E, diğer uç ise B'dir. Bundan sonra ohmmetrenin propları (siyah ve kırmızı) rastgele E ve C oldukları bilinen uçlara değdirilir. Baş parmak siyah proba değdirilerek, işaret parmağı ile B ucuna tetikleme uygulanır. Bu durumda aletin gösterdiği direnç çok azalıyorsa baş parmağın ve siyah probun temas halinde olduğu transistör ayağı C'dir. b- Transistör PNP ise parmak yöntemiyle ayakların bulunuşu: Yukarıdaki işlemin benzeri yol izlenir. Farklı olan şudur: Bu kez baş parmak kırmızı proba temas eder. işaret parmağıyla yapılan tetiklemede ohmmetre düşük direnç göstermeye başladığında baş parmağın ve kırmızı probun temas halinde olduğu transistör ayağı E'dir.

26 4- Gövde üzerindeki işaretlere bakarak ayakların bulunuşu
Metal gövdeli bazı transistörlerde emiter ucu tırnak olan yere yakın olan ayaktır. Bunun karşısı kollektör, ortadaki ise beyzdir. Eski tip transistörlerin gövdesinde ise küçük bir "kırmızı benek" bulunur. Bu benek C'yi gösterir. C'nin karşısındaki uç emiter, ortadaki uç ise beyzdir.

27 5- Dijital multimetre kullanılarak ayakların bulunuşu
Ölçme komütatöründe diyot sembolü olan avometreyle işlem yaplır. Proplarla B-E ve B-C arası gerilim ölçümleri yapılır. B-E arası gerilim, B-C arası gerilim değerinden biraz büyük çıkacağından E ve C uçları saptanabilir.

28 Transistörlerde kazanç
A. β (beta) akım kazancı Transistörler, B ucuna uygulanan akıma (tetikleme sinyali) göre C-E arasından daha büyük bir akım geçirir. İşte bu durum kazanç olarak adlandırılır. Başka bir deyişle, kollektör akımının beyz akımına oranı β olarak ifade edilir. Transistörlerin β akım kazancı kabaca arasında değişir. Beta akım kazancı kataloglarda ℎ 𝐹𝐸 olarak da adlandırılır 𝛽= Çıkış devresi akım değişmeleri Giriş devresi akım değişmeleri 𝛽= 𝐼 𝐶 𝐼 𝐵 Birimi yoktur. Basitçe açıklarsak B ucuna 1 mA uygulandığında C-E arasından 250 mA geçirebilen transistörün kazancı 250 olmaktadır.

29 Örnek: 𝐼 𝐵 = 3 mA 𝐼 𝐶 = 900 mA. Çözüm: 𝛽= 𝐼 𝐶 𝐼 𝐵 = 300 Örnek: Kollektör akımı 𝐼 𝐶 = 10 mA, Beyz akımı 𝐼 𝐵 = 80 µA (0,08 mA) olan transistörün beta akım kazancını bulunuz. Çözüm: 𝛽= 𝐼 𝐶 𝐼 𝐵 = 125

30 Örnek: Beta (β) akım kazancı 100, beyz akımı 50 mA olan transistörün kollektör akımını bulunuz.
Çözüm: 𝐼 𝐶 = β * 𝐼 𝐵 = 100 * 50 = 5000 mA = 5 A.

31 B. α (alfa) akım kazancı Kollektör akımının emiter akımına oranıdır. Emiter ucundan hem beyz akımı, hem de kollektör akımı geçtiğinden bu akım kollektör akımından biraz büyüktür. Denklemi: 𝛼= 𝐼 𝐶 𝐼 𝐸 'dir. Birimi yoktur. Beyzi şaseye bağlı tip transistörlü yükselteçlerde α akım kazancı 0,85-0,998 arasındadır.

32 Örnek: 𝐼 𝐵 = 1 mA, 𝐼 𝐶 = 100 mA, 𝐼 𝐸 = ?, a = ?
Çözüm: 𝐼 𝐸 = 𝐼 𝐵 + 𝐼 𝐶 = 101 mA 𝛼= 𝐼 𝐶 𝐼 𝐸 = =0,99 Örnek: Silisyumdan yapılmış transistörün 𝐼 𝐶 akımı 1 mA, 𝐼 𝐵 akımı 20 µA'dir. β, 𝐼 𝐸 ve α'yı bulunuz. Çözüm: 𝛽= 𝐼 𝐶 𝐼 𝐵 = 1 0,02 = 𝐼 𝐸 = 𝐼 𝐵 + 𝐼 𝐶 = 0, = 1,02 mA. 𝛼= 𝐼 𝐶 𝐼 𝐸 = 1 1,02 =0,98

33 Transistör kazançlarının birbirine dönüştürülmesi: Yükselteç hesaplamalarında kazanç değerinin birisi hesaplandıktan sonra diğer sonuçlar yanda verilen denklemlerle kolayca bulunabilir. Denklemler tamamen birbirinden türetilmektedir. 𝛼= 𝛽 𝛽+1 𝛽= 𝛼 1 − 𝛼

34 Örnek: Silisyumdan yapılmış transistörün beta akım kazancı 50, emiter akımı 3 mA'dir. Kollektör akımını bulunuz. Çözüm: 𝛼= 𝛽 𝛽+1 = = 0,98. 𝛼= 𝐼 𝐶 𝐼 𝐸 denkleminden, 𝐼 𝐶 çekilerek 𝐼 𝐶 = α * 𝐼 𝐸 = 0,98 .3 = 2,94 mA olarak bulunur.

35 Örnek: Alfa (α) akım kazancı 0,95 olan bir transistörün beta (β) akım kazancını bulunuz.
Çözüm: 𝛽= 𝛼 1 − 𝛼 = 0,95 1 −0,95 =19

36 Transistörlerin beta akım kazancının belirlenmesi
1- Devre kurarak kazanç belirleme: şekil 4.29'da verilen devrede IB ve IC akımları hassas (kaliteli) ampermetreyle ölçülür ve beta akım kazancını bulmada kullanılan denklem ile kazanç belirlenir.

37 2- Ölçü aletiyle kazanç belirleme: Çok fonksiyonlu ölçü aletlerinde (multimetre) transistör kazancını ölçme soketleri (yuva, pin) vardır. Transistör ayakları bu soketlere doğru olarak yerleştirilir. Aletin komütatörü hfe konumuna alınır ve kazanç belirlenir.

38 TRANSİSTÖRLERLE YÜKSELTEÇ YAPIMI
Transistörlerde beyzden akım geçmezken kollektör akımı da sıfır (0) değerindedir. Beyz akımı arttıkça kollektörden emitere doğru geçen akım da yükselmeye başlar. Bu olaya "akım yükseltme katsayısı“ denir. Yüzey temaslı (bipolar) transistörlerde beyz için çok küçük de olsa bir akım gereklidir. Yani bu tipler akım kontrollüdür.

39

40 A- 1. Bölge karakteristiği (çıkış karakteristiği)
Kollektör akımı ve kollektör-emiter gerilim ilişkisini, yani, UCE çıkış geriliminin değişimine göre, IC çıkış akımındaki değişimi gösterir.

41

42 B- 2. Bölge karakteristiği
Kollektör akımıyla beyz akımının ilişkisini, yani, IB giriş akımındaki değişime göre, IC çıkış akımındaki değişimi gösterir.

43 C- 3. Bölge karakteristiği (giriş karakteristiği)
Beyz-emiter gerilimi, beyz akımı ilişkisini, yani, UBE giriş gerilimindeki değişime göre, IB giriş akımındaki değişimi gösterir.

44 D- 4. Bölge karekteristiği
UBE giriş gerilimindeki değişime göre, UCE çıkış gerilimindeki değişimi gösteren karakteristiktir.