Sunum yükleniyor. Lütfen bekleyiniz

Sunum yükleniyor. Lütfen bekleyiniz

Prof. Dr. Alpaslan GÖKÇİMEN

Benzer bir sunumlar


... konulu sunumlar: "Prof. Dr. Alpaslan GÖKÇİMEN"— Sunum transkripti:

1 Prof. Dr. Alpaslan GÖKÇİMEN
Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi Histoloji ve Embriyoloji Anabilim Dalı

2 Gelişimin İkinci Haftası (özet)
Bilaminer (İki Tabakalı) Embriyon Diskinin Gelişimi

3

4

5

6

7

8

9

10

11 Gelişimin Üçüncü Haftası
Trilaminer (Üç Tabakalı) Embriyon Diskinin Gelişimi

12 1- Primitif Çizginin Belirmesi

13 2- Notokord Gelişimi

14 3- Üç Tabakalı Germ Yaprağından Embriyonik Doku ve Organların Gelişimi

15

16 Gastrulasyon Morfogenezin (vücut şeklinin oluşması) başlangıcıdır.

17 Ektodermden Gelişen Yapılar
Epidermis Merkezi ve Periferik Sinir Sistemi Gözün Retina Tabakası

18 Endodermden Gelişen Yapılar
Solunum Yolları ve Sindirim Kanalını Döşeyen Örtü Epiteli Sindirim Kanalına Açılan Bezler Karaciğer ve Pankreasın Bez Yapıları

19

20 Mezenşim Periferik çizginin belirmesinden çok kısa bir süre sonra bu çizginin derinlerindeki hücreler ayrılarak, mezenşim denilen embriyonik gevşek bağ dokusunu oluştururlar.

21 İntraembriyonik Mezoderm
Mezenşimin bir bölümü intraembriyonik mezoderm olarak bilinen tabakayı oluşturur.

22 İntraembriyonik Endoderm
Primitif çizginin epiblast hücrelerinin bazıları hipoblast arasına girerek vitellus kesesinin tavanında intraembriyonik (embriyonik) endodermi oluştururlar.

23 İntraembriyonik Ektoderm
Epiblast tabakasında kalan hücreler intraembriyonik (embriyonik) ektodermi oluştururlar.

24 Primitif Çizginin Akibeti
Dördüncü haftanın ilk dönemlerine kadar aktif olarak mezodermi oluşturmaya devam eder. Primitif çizginin boyutu giderek azalır ve embriyonun sakrokoksigeal bölgesinde önemsiz bir yapı haline gelir. Normal şartlarda primitif çizgi dejeneratif değişikliğe uğrayarak dördüncü hafta sonunda kaybolur.

25 Sakrokoksigeal Teratom
Primitif çizgi kalıntılarının varlığını sürdürmesidir. Sakrokoksigeal teratomlar yenidoğan döneminde en sık rastlanan tümörlerdir.

26

27

28

29

30 Allantois Allantois (sosis) yaklaşık 16. günde vitellus kesesinin kaudal duvarından bağlantı sapına uzanan küçük, sosis şeklinde bir divertikül olarak belirir. Erken dönemde kan yapımını üstlenir ve mesanenin gelişimi ile ilişkilidir. Mesane büyüdükçe urakusu oluşturur. Urakus erişkinde ligamentum umblikalis mediana adını alır. Allantoisin kan damarları umblikal arter ve venleri oluşturur.

31 Notokordun İşlevleri Embriyon için temel bir eksen
Aksiyel iskelet (kafa kemikleri ve kolumna vertebralis) için bir temel İleride omur cisimlerinin oluşacağı yeri belirler.

32 Uyaranlar Birinci uyaranlar: İndüktörler (doku)
İkinci uyaranlar: Evokatörler (organlar) Üçüncü uyaranlar: İndividuatörler (sistemler)

33 Kordoma Notokordun körelmiş artıklarından köken alan kordomaların 1/3 ‘ü kafatası tabanında gelişir ve nazofarenkse doğru genişler. Kordomalar yavaş büyür ve kemiğe infiltre olurlar.

34

35

36 İntraembriyonik sölom lateral mezodermi ikiye ayırır:
Somatik mezoderm: Amniyonu saran eksraembriyonik mezoderm ile devam eder. Splanknik mezoderm: Vitellus kesesini saran ekstraembriyonik mezoderm ile devam eder.

37 SOMATOPLEVRA SPLANKNOPLEVRA
Somatoplevra: Somatik mezoderm ile bunun üzerindeki embriyonik ektoderm. (Vücut duvarını) Splanknoplevra: Splanknik mezoderm ile bunun altındaki embriyonik endoderm. (Embriyonik barsak duvarını)

38

39 Nöral Krista Hücreleri
Spinal sinirlerin dorsal kök gangliyonları V., VII., IX. ve X kafa çiftlerinin duyu gangliyonları Serebrospinal sinirler Sempatik gangliyonlar Schwann hücreleri Böbrek üstü bezi medullası Brankiyal arkuslardan köken alan kas ve kıkırdak yapıları Melanositler Odontoblastlar Meningsler Paragangliyonlar Parasempatik gangliyonlar

40

41 KVS: Kalp-Damar Sistemi
Üçüncü haftanın başında vitellus kesesinin ekstraembriyonik mezoderminde Bağlantı sapında Koryonda anjiyogenez(kan damarlarının yapımı) başlar

42 Embriyonik Kan Damarları
Yaklaşık iki gün sonra gelişmeye başlar

43 İkinci Haftanın Sonunda Embriyonik Beslenme
Anne kanından besin maddelerinin ekstraembriyonik sölom ve vitellus kesesinden diffüzyonu ile sağlanır.

44 Üçüncü Hafta İçinde: Primordiyal uteroplasental dolaşım gelişir.

45 Anjiyogenez ve Hematogenez
Üçüncü haftada embriyoda ve ektraembriyonik membranlarda anjiyogenez: Mezenşimal hücreler (anjiyoblastlar) kan adaları ouşturmak üzere toplanırlar Anjiyoblastlar yassılaşarak endotelyal hücreleri oluşturur Kan adaları içindeki boşlukların etrafında endoteli oluşturacak şekilde yerleşirler Bu endotel ile döşeli olan boşluklar kısa sürede birleşerek endotelyal kanal ağını oluşturur

46 Kan Hücreleri Üçüncü haftanın sonunda vitellus kesesi ve allantoisduvarında oluşmakta olan damarların endotelyal hücrelerinden (hemositoblast) gelişir. Embriyoda kan yapımı beşinci haftaya kadar başlamaz. İlk olarak embriyonik mezenşimin çeşitli yerlerinde, başlıca karaciğer daha sonra dalak, kemik iliği ve lenf nodlarında kan yapımı görülür.

47

48

49 Koryon Villuslarının İleri Gelişimi
Primer koryon villusları: İkinci haftanın sonunda dallanmaya başlarlar. Sekonder koryon villusları: Üçüncü haftanın başında mezenşim, primer villusların içine doğru büyür ve ortada gevşek bir mezenşimal doku oluşturur. Tersiyer koryon villusları: Villuslar içindeki bazı mezenşimal hücreler daha sonra kapillerlere ve kanhücrelerine farklanır.Villuslarda kan hücreleri görülmeye başlar.

50 Üçüncü haftanın sonunda
Embriyo kanı koryon villuslarındaki kapillerler içinde yavaşça akmaya başlar. İntervillöz boşluklardaki anne kanından oksijen ve besin maddeleri villusların duvarından diffüzyonla embriyo kanına geçer. Karbondioksit ve artık ürünler fetal kapillerlerden difüzyonla villus duvarını geçerek anne kanına karışır.

51 Sitotrofoblastik Kabuk
Koryon villuslarının sitotrofoblast hücreleriçoğalır ve sinsityotrofoblastların içine doğru genişleyerek bu kabuğu oluştuurur. Bu kabuk aracılığı ile maternal dokuya bağlanan villuslara kök (bağlı) villus denir. Bağlı villusların kenarından çıkan villuslara dallanan (terminal) villus denir.

52 Dallanan Villus Embriyo ile anne kanı arasındaki madde değişiminin çoğu bu villusların duvarında gerçekleşir. Dallanan villuslar intervillöz boşluklardaki sürekli değişen anne kanı ile yıkanırlar.

53

54


"Prof. Dr. Alpaslan GÖKÇİMEN" indir ppt

Benzer bir sunumlar


Google Reklamları