Sunuyu indir
Sunum yükleniyor. Lütfen bekleyiniz
1
IP PAKETİ
2
IP Paketi ● IP protokolü akış şeklinde çalışır. ● İletim katmanı mesajları alır 64K'lık datagramlara ayırır. ● Her datagram ağ üzerinden karşı tarafa gönderilir. ● Alıcı tarafta datagramlar birleştirilerek veri elde edilir.
3
IP Paketi ● Bir IP paketi temel olarak iki bileşen içerir: – Veri – Başlık ● Başlık bilgisi biri seçimlik olmak üzere toplam 13 bölümden oluşur. ● Sabit kısımlar 20 byte'lık alan kaplarken, seçimlik bölüm değişken miktarda alan kaplar.
4
IP Başlığı
5
Version ● Herhangi bir IP başlığının ilk dört bit'i protokol sürümüne ayrılmıştır. Teorik olarak 0 ile 15 arasında bir protokol numarası mümkündür: ● 4: halen IPv4 için kullanılmaktadır ● 5: Stream Protocol için saklanmaktadır (STP, RFC 1819 / Internet Stream Protocol Version 2) (aslında asla genel kullanıma açılmamıştır). ● Sıradaki kullanılmayan sayı 6 olduğundan IPv6 doğmuştur! ● RFC 790
6
Internet Header Length (IHL) ● IPv4 başlık uzunluğu sabit olmadığından 4 bitlik bir alan başlığın uzunluğuna ayrılmıştır. ● Bu alan için en küçük değer 5'tir (RFC 791). – 5×32 = 160 bits ● En büyük değer ise 15'tir. – 15×32 = 480 bits
7
Type of Service (TOS) ● İstemcinin hangi tip servis istediğini belirtmesine imkan tanır. ● bits 0–2: Precedence (111 - Network Control, 110 - Internetwork Control, 101 - CRITIC/ECP, 100 - Flash Override, 011 - Flash, 010 - Immediate, 001 - Priority, 000 - Routine) ● bit 3: 0 = Normal Delay, 1 = Low Delay ● bit 4: 0 = Normal Throughput, 1 = High Throughput ● bit 5: 0 = Normal Reliability, 1 = High Reliability ● bits 6–7: Gelecekte kullanılmak üzere ayırılmıştır
8
Total Length ● Bu 16-bitlik alan başlığın verinin toplam datagram boyutunu belirtir. ● En az 20 bytes (20-byte header + 0 bytes data) ve en çok 65,535 – (16-bit)
9
Identification ● IP datagramlarının parçalarını (fragments) tek bir şekilde belirlemek için kullanılır. ● Bir datagramın bütün parçaları aynı identification değerine sahiptirler.
10
Flags ● İlk bit kullanılmıyor ● İkinci bit DF (Don't Fragment) anlamı taşır. Ağ geçitlerine paketin ulaştığı yerde birleştirilemeyeceği için parçalanmaması gerektiğini anlatır. ● Eğer datagram ağdan geçemeyecek kadar büyükse ya başka rotayı takip eder ya da gözardı edilir.
11
Flags ● Üçüncü bit MF (More Fragment) ● Son fragment hariç tüm parçalar bu biti içermelidir. ● Total Length alanıyla birlikte ikinci bir kontrol alanı olarak kullanılır.
12
Fragment Offset ● 13 bit uzunluğundadır. ● Bir fragment'in orijinal parçalanmamış IP datagramının göreceli olarak neresinde bulunduğunu belirtir. ● İlk fragment için değer 0 dır. ● Bu alan en çok (213 – 1) × 8 = 65,528 değerini alabilir. Yani bir datagram en fazla 8192 fragment'e ayrılabilir.
13
Time To Live (TTL) ● Bu 8-bitlik alan datagramları ağ içerisinde döngülere girmekten korur. ● Birimi saniye cinsindendir. Yaklaşık değerler yuvarlanır. ● Paketin geçtiği her switch veya router TTL değerini bir azaltır. ● TTL sıfır olduğunda yönlendirilmez.
14
Protocol ● 1: Internet Control Message Protocol (ICMP) ● 2: Internet Group Management Protocol (IGMP) ● 6: Transmission Control Protocol (TCP) ● 17: User Datagram Protocol (UDP) ● 89: Open Shortest Path First (OSPF) ● 132: Stream Control Transmission Protocol (SCTP)
15
Header Checksum ● Sadece başlığın checksum'ını içerir. ● Paketler yönlendiricilerden geçerken değiştirildiklerinden bu alan da değişir. ● Yöntem için: RFC 791
16
Source address & Destination address ● Paketi gönderenin/alacak olanın IP adresi ● Örneğin: 10.9.8.7 yerine 00001010000010010000100000000111 ● NAT benzeri teknolojiler yüzünden paketi gerçekte gönderenin adresi olmayabilir.
17
Options
18
Ödev ● Derste adı geçen kavramlardan birini wikipedia'da ayrıntılı bir madde olarak yazmak. ● http://tr.wikipedia.org http://tr.wikipedia.org ● Wikipedia'da okunduğunda siz olduğunuz anlaşılacak bir kullanıcı adı alıp nyucel@comu.edu.tr adresine göndermelisiniz. nyucel@comu.edu.tr ● Maddeyi yazdığınızda linkini yine eposta yoluyla göndereceksiniz. ● Son gün: 25 Mart 2009
Benzer bir sunumlar
