OKUL ÖNCESİ EĞİTİM

Okul öncesi eğitim, mecburi eğitim çağına kadar olan çocukların zihin, beden, duygu ve sosyal gelişimlerini sistemli bir ortam içerisinde daha iyi sağlayan, onlara iyi alışkanlıklar ve davranışlar kazandıran, yeteneklerinin gelişmesine yardım eden, ilkokula hazırlayan ve ilköğretim bütünlüğü içinde yer alan eğitim devresidir.

Genel olarak bakıldığında okul öncesi eğitim yoluyla;     Çocukta zeka gelişiminin %70'lik kısmının 7 yaşına kadar tamamlandığı ve öğrenme becerisinin bu yaşta geliştiği,    Çocuğun grup içine katılması, sağlıklı ilişkiler kurması, kültürel değerlerine sahip çıkması, sosyalleşmesi gibi olguların bu yaşta geliştiği,    Bu dönemdeki sapma ve olumsuzlukların çocuğun bütün yaşamını olumsuz yönde etkilediği,

   Dilini doğru, yanlışsız, güzel konuşma özelliğini bu yaşta öğrendiği; toplumu, çevreyi, evreni ve insan davranışlarını tanımaya başladığı,    Farklı kültür ortamlarından ve ailelerden gelen çocukların ortak bir yetişme ortamına okul öncesi eğitim kurumlarında ulaşabildiği Çocuğun kendine güven duygusunu bu kurumlarda kazanmaya başladığı,

   Nesneleri, eşya ve varlıkları, temel bir takım becerileri, davranışları, olumlulukları ve olumsuzlukları öğrenmeye başlama yaşının 4-6 yaşları arası olduğu,    Aile içi desteğin tek başına yetmediği, çocuğun kendi yaşıtlarıyla birlikte olabileceği, bedensel ve zihinsel gelişmelerini sağlıklı biçimde sürdürebilecekleri bir ortam olduğu için  okul öncesi eğitim önemli  ve gereklidir.

"Beş yaşındaki bir çocukla benim aramdaki uzaklık bir adımdır, fakat yeni doğmuş bebekle beş yaşındaki çocuk arasındaki uzaklık korkunçtur."                                                         Tolstoy     

Çocuk Yetiştirirken Nelere Dikkat Etmeliyiz?

Temel Çocuk Yetiştirme İlkeleri Empati kurma Etkili iletişim Sevgi saygı göstermek Çocuğu tanımak ve kabul etmek İşe yaramayan yaklaşımları değiştirebilmek Başarı duygusunu yaşamasına yardım etmek Hataları görebilmesine yardım etmek Sorumluluk ve yardımseverliğin gelişimini sağlamak Problem çözme ve karar verebilme becerilerini geliştirmek Disiplin

Empati Ana babanın çocuğun gözüyle dünyaya bakabilmesidir. Çocuğa ana babasının onu duyduğunu ve anladığını gösterir. İlişkiyi sağlamlaştırır. Çocuğun kendini güvende hissetmesini sağlar. Empatik olmak çocukla her konuda aynı düşüncede olmak ve her zaman onu mutlu edecek şekilde davranmak değildir.

İletişim İletişim, karşımızdaki kişilerle çok yönlü bir mesaj alışverişidir. Bu mesajlar sözlü olabileceği gibi, sözel olmayan biçimlerde de karşımızdakilere iletilebilir. Sağlıklı iletişim davranış kontrolünün en önemli basamağıdır. Çocuğa vereceğimiz mesajı uygun biçimde vermeli ve ne kadarının bize geri döndüğünün kontrol edilmesi gerekir.

İletişimin Temel Basamakları Göz teması kurun, çocuğunuzun yüzüne bakarak ve onunda sizin gözlerinize bakmasını sağlayarak konuşun. Normal ses tonu ile konuşun, anlaşılır ve ciddi bir ifade kullanın (kızmak, yalvarmak yok!) Basit cümlelerle ne yapmasını istediğinizi belirtin. Gerekirse söylediğinizi tekrarlatarak doğru anlaşıldığınızdan emin olun.

Yüzünüz ona dönük olsun. Söylediklerini başınızla tekrar edin . Duygularını ifade etmekte zorlanıyorsa, ona yardım edin. Onunla birlikteyken tüm dikkatinizi ona yoğunlaştırın. Davranışlarınızda tutarlı olun, bir gün doğru dediğinize ertesi gün yanlış demeyin.

Etkili İletişim İçin; 1- Saygı Duymak: Karşımızdaki kişilere saygı duymak onların varlığını kabul etmek, önemli ve değerli olduklarını hissettirmek, olduğu gibi benimsemek anlamını taşır. 2- Doğal Davranabilmek: Abartıdan uzak, olduğu gibi davranmaktır.

Etkili İletişim İçin; 3-Etkin Dinleme: İyi bir dinleyici, iletişim kurduğu kişinin yalnız söylediklerini değil, yüzü, eli, kolu ve bedeniyle yaptıklarını da dikkat eder, çünkü yüz ifadeleri, el ve kol hareketleri, bedenin duruş tarzı, sesin tonu gibi sessiz mesajlar kullanarak da, iletişim kurulur.

Olumsuz aile tutumları Sağlıklı aile tutumu

Çocuk yetiştirme anne karnında başlar ... Bebekken şekillenir ....

KİŞİLİK GELİŞMESİ VE YAPILANMASINDA TEMEL, ÇOCUKLUK DÖNEMİNDE ATILIR

Çocuğun anne-babadan aldığı iki önemli şey vardır: Aile Tutum Modeli Çocuğun anne-babadan aldığı iki önemli şey vardır: Sevgi ve Eğitim

Aile Tutum Modeli SEVGİ Kabullenme, koruma, kollama ve sevecenlik gibi bütün olumlu duyguları içerir.

Aile Tutum Modeli EĞİTİM Öğretilen her şeyi, verilen bilgileri, becerileri, yasakları, kuralları, inançları, değer yargılarını, görgü kurallarını ve insanın sosyalleşmesi için gerekli olan tüm toplumsal değerleri kapsar.

OLUMSUZ AİLE TUTUMLARI

eğitim ise gevşek ya da sıkı olmaktadır. Olumsuz aile tutumlarında ailenin verdiği sevgi ya yetersiz veya aşırı, eğitim ise gevşek ya da sıkı olmaktadır.

Aşırı sevgi tutumunda: Aile çocuğu sevgiye boğucu, onu çok koruyucu ve aşırı kollayıcıdır. Tüm sorumluluk ve görevler aile tarafından çocuk adına yerine getirilir. Bunun sonucu olarak çocukta bağımlılık ve güvensizlik gelişir. Çocuk karşılaştığı her olayda anne-babasına yaslanır, onlara güvenir fakat kendisine güvensizdir.

Sevgi yetersizliği veya yokluğu Bu aile yapısında çocuğa sevgi yetersiz düzeyde gösterilir. Ailenin en temel özelliği ilgisiz ve duyarsız bir havanın hakim olmasıdır. Bu ailede yetişen çocuklar duygularına yabancı, katı ve saldırgan yapıya sahiptirler.

Sıkı eğitim: Çocuğa olur olmaz yasaklar koyma ve yaşanmaz kurallar ile çocuğu yetiştirmedir. Bu aile yapısında çocuk için katı kurallar ve sıkı yasaklar vardır Sıkı eğitimi benimsemiş ailelerde çocuğun neredeyse hiç söz hakkı yoktur.Anne babası tarafından çizilmiş bir çerçevenin içinde boğulan bir çocukla karşı karşıya kalırız. Bu tutum da kendine güveni gelişmemiş,pısırık,içe kapanık bireyleri yetiştirir.

Gevşek eğitimde: Çocuğun olumsuz davranışları aşırı hoşgörü ile karşılanır. Bu kategorideki aileler çocuklarına karşı kuralsız,disiplinsiz ve tutarsız davranışlar içindedirler. Bu ailelerdeki çocukların tüm dedikleri yapılır ve her istekleri yerine getirilir. Bu tutuma sahip ailelerde yetişen çocuklar doyumsuz,kural tanımayan ve uyum sorunları yaşayan çocuklardır.

TUTARSIZ ANNE BABA TUTUMU Anne ve babanın ortak hareket etmediği,birbiriyle çelişki içinde olduğu aileleri anlatır. Ayrıca bu ailede çocuğun bazen doğru denen davranışına bazen de yanlış denmesi,izin verilen bir isteğine sonraki seferde izin verilmemesi gibi tutarsız ve keyfi davranışlar söz konusudur. Bu ailenin yetiştirdiği çocuklarda dengesizlik,tutarsızlık ve yerinde davranışlar gösterememe gibi problemler ortaya çıkar.

AİLE İÇİNDE ADALETSİZLİK TUTUMU Burada anlatılmak istenen ailenin her bireyi için ayrı tutumların olması,kardeşler arasında ayrımcılık yapılmasıdır. Böyle anne babalar kararsız,güvensiz,kıyasçı ve dengesiz çocuklar yetiştirirler.

Sağlıklı Tutum Yetersiz Sevgi Aşırı Sevgi TUTUM Yeterli eğitim SAĞLIKLI TUTUM Yeterli eğitim Yeterli sevgi Yeterli hoşgörü Yeterli disiplin

Disiplin Bazı ana babalar, disiplini, sorun olduğu zamanlarda başvurulacak uygulamalar olarak görürler. Ana babaların etkili ve kesin sınırlar koyamamasının bir nedeni de çocuklarının sevgisini kaybetme korkularıdır.

Disiplin Tutarlılık ve esneklik gibi temel ilkeleri içermelidir. Araştırmalarda disiplin yöntemi olarak ödüllendirmenin ceza vermekten daha etkili olduğu saptanmıştır.

... Çocuklarınızı devriniz için değil, onların devirleri için yetiştiriniz ...