ELEDİM ELEDİM HÖLLÜK ELEDİM
ELEDİM ELEDİM, HÖLLÜK ELEDİM, DİYORDU, DEDEDEN KALMA RADYODA TÜRKÜ.
ANNE ÜLKÜ DİNLİYORDU GÖZÜ YAŞLI
AYNALI BEŞİKTE, BÜYÜTTÜĞÜ, KARATAŞLI MEMEDİ, YOKTU ARTIK.
Gabar 'da Ne dağlar dağ Ne taşlar taştı
Gözyaşları yüreğinden taştı Gabarda kurşunların sesi Ha vurdu,ha vuruldu İki kaşın arası BİR KINALI BAŞTI…
Büyüttüm besledim Asker eyledim. Gitti de gelmedi Diyordu ezgi
İçinden, Anlamıştım o gün, Dedi anne. İlahi sezgi.
O şimdi her türküde oğlunu özlüyor O şimdi her türküde oğlunu özlüyor. Kaç anne yolunu gözlüyor Memedin ,Hasan’ın,İlyas’ın şimdi her türküde oğlunu özlüyor. Kaç anne yolunu gözlüyor Memedin ,Hasan’ın,İlyas’ın
Acaba Şimdi Şu anda Kaç anne dinliyor Eledim eledim Höllük eledim türküsünü. Memedim,Memedim Aslan Memedim, Gittin de, Gelmedin,diyerek.
Şehit annesi Ülkü bacım Sofradaydım Lokmalar bir bir dizildi boğazıma Bacım,bacım Mehmet benim de oğlum. Acın benim de acım... ! ACIN BENİM DE ACIM !
İSMAİL UYSAL ÖZDEN ÖZGÜR WWW.ANTOLOJİ.COM