ses düğmesini açabilirsiniz ilerlemek için sadece “mouse”u tıklayınız Leyla ve Gece
G ece: İçinden gelen çığlık gibi. Dök içini beyaz sayfalara. Yaz ellerin kanayıncaya.
Yüreğin soğuyuncaya kadar yaz Tek konuşabildiğin sırdaşın. Bu kağıt kalem değil mi?
Gece ve sen yalnızsın. E skiden bu yalnızlığı severdin. Ş imdi ne oldu da şikayet eder oldun?
Leyla: E skiden hüzünlerimi ve yalnızlığımı yanıma alıp saklanırdım. Y üreğimin en kuytu köşesine. Gizlice içimi döker kendi kendime ağlardım.
Geceler boyu sessiz çığlıklarla beraber. Doldu taştı o kuytu köşe O sessiz çığlıklar bir isyana döndü.
Yakıp yıkmak geliyor içinden H iç bir şey kalmasın gizli Dökülsün benim yüre ğ imi hasta eden her ş ey. Herkes payına dü ş eni alsın diye..
21/10/09 R uhsuz peri ş iir : Leyla Seçkin