ANKARA’NIN MAHZUN BANLİYÖ İSTASYONLARI (Doğu Yakasının Hikayesi) (sesli)
Sevgili Ankaralılar, merhaba; bizi hatırladınız mı? Biz Ankara’nın doğu yakasındaki banliyö tren istasyonlarıyız. Banliyölerdeki, gecekondu denizlerindeki yorgun yüreklerin limanlarıyız. Sabah olduğunda evden okula, işe, güce gidip, karanlıkta on binlerce soluk lamba göz kırparken, mütevazı bir sofra sizi beklerken eve döndüğünüz duraklarız. Sanki dünya kurulduğundan beri o semtlerdeki bekleme, pencereden sarkma, basamaktan atlama, peronda buluşma, ayrılma, koltukta ya da ayakta uyuklama; kimi zaman da - hele bir zamanlar aşka izin çıktığında - duvarlarımıza: “canım Kezban”, “aşkım İsmail ”, “inci tanem”, “deniz gözlüm”… gibi duyguların yazıldığı dünyalarız.
Ve kapalıyız. 1 Ağustos 2011 tarihinden itibaren Ankara’nın batı yakasındaki “Yeni Çiftlik Bulvarı” projesi ve “Başkentray” projesi çalışmaları nedeniyle “ikinci bir bildirime kadar” yapayalnızız. Birazdan çektiğimiz fotoğrafları da koyacağımız bu mektup ile, kardeşimiz Düş Hekimi Yalçın Ergir eliyle, 2013’ün soğuk bir mart gününde, sizlere sıcacık bir “MERHABA…” diyebilmek amacımız. Biz sizinle güzeldik; n’olur, bizi unutmayınız… düş hekimi yalçın ergir eliyle - ankara
bekliyoruz… bu fotoğraflar Yenişehir’den Kayaş’a adım adım rayların, traverslerin üzerinde yürüyerek, kırma taşlara gömülerek, dar yerlerde arkadan tren gelmeden koşarak çekilmiştir – raylarda para ezilmemiştir… düş hekimi yalçın ergir düz yazı: müzik: yeni türkü, ‘derman tema 4’ (sonbahardan çizgiler)/ film müzikleri (buğdayın türküsü, yeşilmişik, koleksiyon 2)
26 mart 2013 ankara ağırlıklı yazılar: