Erken çocuklukta, çocukların duygusal yaşamları ve kişilikleri önemli şekillerde gelişir ve küçük dünyaları genişler. Aile ilişkilerinin devam eden etkisine ek olarak, akranlar çocuğun gelişiminde daha önemli bir rol üstlenir ve oyun birçok küçük çocuğun günlerini doldurur.

A) Duygusal Gelişim ve Kişilik Gelişimi Birçok değişiklik, erken çocuklukta küçük çocukların sosyo-duygusal gelişimini karakterize eder. Gelişmekte olan zihinleri ve sosyal deneyimleri, kendi benliklerini, duygusal olgunluklarını, ahlâki anlayışlarını ve cinsiyete dair farkındalıklarını geliştirmede kayda değer ilerlemeler sağlar.

a) Benlik Bölüm 6’da, yaşamlarının ikinci yılında çocukların öz farkındalıklarında kayda değer bir ilerleme gösterdiğini öğrendik. Erken çocukluk yıllarında, küçük çocuklar kendilerine dair anlayışlarını zenginleştirmelerine olanak sağlayan birçok şekilde gelişirler.

Girişimciliğe Karşı Suçluluk: Bölüm 6’da öğrendiğiniz gibi, Erikson’un ilk iki aşaması, yani “temel güvene karşı güvensizlik” ile “özerkliğe karşı utanç ve kuşku”, onun bebekliğin ana gelişim görevleri olarak gördüğü şeyi tanımlar.

Kendini ve Başkalarını Anlama: Güncel araştırmalar, küçük çocukların, psikolojik olarak kendilerinin ve başkalarının düşünülenden daha fazla farkında olduğunu ortaya çıkarmıştır

Kendini anlama: Çocuğun benliğine ilişkin bilişsel temsili, çocuğun benlik kavramlarının özü ve içeriği. Diğerlerini Anlamak: Çocuklar aynı zamanda erken çocuklukta diğerlerine dair anlayışlarında da ilerleme kaydederler

Küçük çocukların kendilerine dair anlayışlarını karakterize eden nedir?

b) Duygusal Gelişim Küçük çocukların gittikçe artan öz farkındalığı, genişleyen bir yelpazeden duyguları hissetme becerisine bağlıdır. Yetişkinler gibi küçük çocuklar da bir gün içinde birçok duyguyu deneyimlerler.

Duygusal Gelişim Duyguları İfade Etme ? Duyguları Anlama ?

c) Ahlaki Gelişim Ahlâki gelişim, insanların diğer insanlarla ilişkilerinde ne yapması gerektiğine dair kurallar ve geleneklere dair duygular, düşünceler ve davranışların geliştirilmesini içerir. Önde gelen gelişim kuramları, ahlâki gelişimin farklı yönlerine odaklanmıştır.

Ahlaki Gelişim Vicdan Ahlâki Davranış Ahlâki Akıl Yürütme: Ahlâki Duygular Ahlâki Akıl Yürütme: Ahlâki Davranış Vicdan Ahlaki Gelişim

Ahlâki gelişim: İnsanların diğer insanlarla ilişkilerinde ne yapması gerektiğine dair kurallar ve geleneklere dair duygular, düşünceler ve davranışları içeren gelişim.

Bağımlı (Heteronom) Ahlâk: Yaklaşık 4 ila 7 yaşlarında ortaya çıkan, Piaget’in kuramında ahlâki gelişimin ilk aşaması. Adalet ve kurallar, insanların kontrolünden çıkarılmış, dünyanın değişmez özellikleri olarak görülür.

Otonom Ahlak: Piaget’in kuramında, daha büyük (7 ile 10 yaşları veya daha büyük) çocuklar tarafından gösterilir. Çocuk, kurallar ve kanunların insanlar tarafından yapıldığının ve bir eylemi yargılarken, sonuçlarının yanı sıra kişinin niyetlerinin de göz önüne alınması gerektiğinin farkına varır.consequences.

İçkin Adalet: Bir kuralın ihlal edilmesi durumunda cezanın hemen verileceğine dair düşünce. Vicdan: Ahlâki düşünce, duygu ve davranışın entegrasyonunu içeren, doğru ve yanlış standartlarının iç düzenlemesi.

d) Cinsiyet Bölüm 1’den hatırladığımız gibi, cinsiyet, insanların erkek ve kadın olarak özelliklerine atıfta bulunmaktadır. Cinsiyet kimliği, erkek veya dişi olma bilgisi, anlayışı ve kabulü dahil, kişinin kendi cinsiyetine dair bir duyguyu içerir

Cinsiyet Kimliği: Erkek veya dişi olma hissi, ki çoğu çocuk 3 yaşına geldiğinde bunu kazanmış olur.

Biyolojik Etkiler: Biyoloji, cinsiyet gelişiminde açıkça rol oynar Biyolojik Etkiler: Biyoloji, cinsiyet gelişiminde açıkça rol oynar. Muhtemel biyolojik etkiler arasında kromozomlar, hormonlar ve evrim vardır.

Cinsiyet Rolü: Dişilerin veya erkeklerin nasıl düşünmesi, hareket etmesi veya hissetmesi gerektiğini tanımlayan bir beklenti kümesi. Cinsiyet Tiplemesi: Geleneksel erkek veya dişi rolünün edinilmesi.

Psikoanalitik Cinsiyet Kuramı: Freud’un okul öncesi çocuğun karşı cinsiyetten ebeveyne cinsel bir çekim geliştirdiği, yaklaşık 5 veya 6 yaşlarında kaygılı hisler nedeniyle bu çekimi reddettiği ve sonrasında aynı cinsiyetten ebeveyn ile özdeşleşerek bilincinde olmadan aynı cinsiyetten ebeveynin özelliklerini benimsediği görüşünden kaynaklanan bir kuram.

Sosyal bilişsel cinsiyet kuramı: Çocukların cinsiyet gelişiminin, cinsiyet davranışlarının gözlemlenip taklit edilmesi ve çocukların cinsiyete uygun olan ve olmayan davranışlar için karşılaştığı ödüller ve cezalar yoluyla ortaya çıktığını vurgulayan bir kuram.

Sosyal rol kuramı: Cinsiyet farklılıklarının erkekler ve kadınların zıt rollerinden kaynaklandığı kuram.

Cinsiyet Şeması Kuramı: Cinsiyet tiplemesinin, çocuklar yavaş yavaş kendi kültürlerinde neyin cinsiyet açısından uygun ve neyin cinsiyet açısından uygunsuz olduğuna dair cinsiyet şemaları geliştirirken ortaya çıktığını öngören kuram.

B) Aileler Bu kısımda, erken çocuklukta sosyal ilişkileri bağlanmanın ötesinde tartışacağız. Farklı ebeveynlik tipleri, kardeş ilişkileri ve aile yapılarındaki değişiklikleri inceleyeceğiz.

a) Ebeveynlik İyi ebeveynlik zaman ve çaba ister. Bir dakika orada bir dakika burada ile bunu başaramazsınız. Paket programlarla bu görevi yerine getiremezsiniz. Elbette, çocukların gelişimi için önemli olan sadece ebeveynlerin çocuklarla geçirdiği zamanın miktarı değildir -ebeveynliğin kalitesi de önemlidir

Baumrind’in Anababa Tutumları: Diana Baumrind (1971), anababaların ne cezalandırıcı ne de mesafeli olması gerektiğini iddia eder. Onun yerine çocuklar için kurallar geliştirmeli ve onlara karşı şefkatli olmalıdır. Baumrind, dört tip anababa tutumu tanımlamıştır:

Baumrind’in Anababa Tutumları Otoriter anababa Demokratik anababa İhmalkâr anababa Hoşgörülü anababa

Ortak Ebeveynlik: Evlilik çatışması ve ceza kullanımı arasındaki ilişki, ortak ebeveynliğin önemini vurgulamaktadır. Ortak ebeveynlik, ebeveynlerin birlikte çocuk yetiştirmede birbirlerine verdikleri destektir.

b) Çocuğa Kötü Muamele Ne yazık ki, cezalandırma bazen bebeklerin ve çocukların istismarına yol açmaktadır (Corso & Fertig, 2010; Macmillan, 2010). 2006’da, Birleşik Devletlerdeki yaklaşık 905,000 çocuğun istismar mağduru olduğu tespit edilmiştir

Çocuğa Kötü Muamelenin Tipleri: Çocuğa kötü muamelenin dört ana tipi, fiziksel istismar, çocuk ihmali, cinsel istismar ve duygusal istismardır.

Çocuk İstismarı Ve Bağlam: Çocuk istismarına tek bir faktör neden olmaz. Kültür, aile ve çocuğun gelişim özellikleri gibi faktörlerin bir arada bulunmasının çocuğa kötü muameleye artı yük getirmesi muhtemeldir.

c) Kardeş İlişkileri Ve Doğum Sırası Gelişimciler kardeş ilişkilerini nasıl karakterize eder? Doğum sırası davranışı ne dereceye kadar etkiler?

d) Değişen Toplumda Değişen Aile Kardeş sayısındaki çeşitliliğin ötesinde, çocukların yaşadığı aileler önemli şekilde farklılık göstermektedir. Tek ebeveynli ailelerde büyüyen çocukların sayısı hayret vericidir.

Çalışan Ebeveynler: 5 yaşın altında çocuğu olan her iki Amerikalı anne içinden birisi, işgücüne dahildir; 6 ila 17 yaş arasında çocuğu olan anneler arasında bu rakam üçte ikiden fazladır.

ŞEKİL 8.5 FARKLI ÜLKELERDE TEK EBEVEYNLİ AİLELER

Gay ve Lezbiyen Aileler: Gay ve lezbiyen çiftler, gittikçe daha çok çocukların da dahil olduğu aileler oluşturmaktadır. Lezbiyenlerin yaklaşık yüzde yirmisi ve gaylerin de yüzde 10’u ebeveyndir

C) Akran İlişkileri, Oyun ve Televizyon Aile, çocukların gelişimi için önemli bir sosyal bağlamdır. Ancak, çocukların gelişimi, akran grupları ve oyun oynama ya da televizyon seyretme gibi, diğer sosyal bağlamlarda neler olup bittiğinden güçlü bir şekilde etkilenir.

a) Arkan İlişkileri Çocuklar büyüdükçe, akranlarıyla -aynı yaşta veya aynı olgunluk düzeyindeki çocuklarla- gittikçe daha fazla zaman geçirirler.

Akran Grubunun İşlevleri: Çocuğun akran grubunun işlevleri nelerdir Akran Grubunun İşlevleri: Çocuğun akran grubunun işlevleri nelerdir? En önemli işlevlerinden biri, ailenin dışındaki dünya hakkında bir bilgi ve karşılaştırma kaynağı sunmaktır.

Arkadaşlar: Erken çocuklukta, çocuklar arkadaş olanlar ve olmayanları birbirinden ayırır (Howes, 2009). Çoğu küçük çocuk için, bir arkadaş birlikte oyun oynanacak bir kişidir.

b) Oyun Çocukluk sırasında akran etkileşimin büyük kısmı oyunu içerir, ama sosyal oyun sadece bir çeşit oyundur. Oyun, çocukların başka bir amaç olmadan sadece oynamak için ilgilendikleri zevkli bir faaliyettir ve işlevleri ve formları değişebilir.

Oyunun İşlevleri:Freud ve Erikson’a göre, oyun çocuklara endişeler ve çatışmalarda ustalaşması için yardımcı olur. Gerilimler oyunda serbest bırakıldığı için, çocuklar yaşamın sorunlarıyla başa çıkabilirler.

Uygulamalı oyun: Oyunlar ya da sporlar için yeni beceriler öğrenildiğinde ya da bunlar için fiziksel ya da zihinsel ustalık ve beceri koordinasyonu gerektiği zaman davranış tekrarını içeren oyun.

Duyu-hareket Oyunu: Bebeklerin mevcut duyumotor şemalarını çalıştırarak haz elde etmek için bulundukları bir davranış. Sembolik Oyun: Çocuğun fiziksel çevreyi bir sembole dönüştürdüğü oyun. Sosyal Oyun: Akranlarla sosyal etkileşimleri içeren oyun.

Sosyal oyunu karakterize eden nedir?

Yapılandırıcı Oyun: Duyusal motor ve tekrarlı aktivite ile düşüncelerin sembolik temsilini birleştiren oyun. Yapılandırıcı oyun, çocuklar bir ürün veya çözümün yaratılması ya da inşasına kendilerini düzenleyerek giriştiklerinde meydana gelir. Kurallı Oyun: Çocukların zevk için oynadığı ve kuralları olan faaliyetlerdir.

c) Televizyon 20. yüzyılın ikinci yarısındaki pek az gelişme, çocuklar üzerinde televizyondan daha fazla etki yapmıştır (Bickham, 2009). Televizyon, çocukların davranışını etkileyen kitlesel medya tiplerinden yalnızca biri olmakla birlikte, en etkilisidir.

Televizyonun Çocuk Saldırganlığı Üzerindeki Etkileri Televizyonun Çocukların Prososyal Davranışı Üzerindeki Etkileri