Gabriel García Márquez, 6 Mart 1927 tarihinde Kolombiya Karaib’leri dağlarında küçük bir köyde, Aracataca’da doğdu Bir Dehanın Elvedası

Notre Dame de Paris kilisesinin Quai d'Orléans’dan görünümü Gabriel Garcia Marquez, yakalandığı lenf kanseri nedeniyle kendisini sosyal yaşamdan çekti. Şimdilerde durumunun ağırlaştığı düşünülüyor.

Sabahın ilk ışıklarında Pont des Arts köprüsü… Dostlarına, internet sayesinde şimdi yayınlanabilen bir veda mektubu gönderdi

Pont au Change köprüsünden La Concièrgerie’nin görünümü… Son dönemlerin en parlak Latin Amerikalı sanatçılarından birinin elinden çıkmış olan bu duygu yüklü kısa yazıyı okumanızı öneririm.

Alaca karanlıkta Concorde Meydanı… “Eğer Tanrı, bir anlık bile olsa, benim bezden bir kukla olduğumu unutarak bana bir yaşam alanı verebilseydi, ondan alabildiğince yararlanırdım.”

Gün doğarken Concorde Meydanı… “Muhtemelen tüm düşündüklerimi söylemezdim, ama tüm söylediklerimi mutlaka düşünürdüm.”

Quai du Louvre’dan bir Paris görüntüsü… “Nesnelere bir değer verirdim, neyi temsil ettiklerine göre değil de daha çok neler ifade ettiklerine bakarak.”

Quai de Bourbon’un ön cephesi ve Seine nehrindeki yansıması… “Gözlerimizi kapattığımız her bir dakikada atmış saniye ışık kaybettiğimizin bilincine vararak daha az uyur, daha çok düş kurardım.”

Médicis Çeşmesi, Jardin du Luxembourg “Diğerleri kımıldamazken daha çok yürür; onlar uyuklarken ben uyanırdım.”.

Pont des Arts’dan ay ışığında Paris görünümü… “Eğer Tanrı bana birazcık yaşam armağan etseydi, basitçe giyinir sonra sadece bedenimi değil ruhumu da çırılçıplak soyarak yüzü koyun toprağa uzanırdım.”

Forum des Halles’in iç avlusu… “Aşık olmaya son verirlerse yaşlanacakları gerçeğini bilmeden, yaşlanırken aşık olmayı sonlandırmaları gerektiğini düşünen insanlara ne kadar yanıldıklarını kanıtlardım.”

Paris Belediye binası… “Kanatlar verirdim bir çocuğa, ama kendi kendine, tek başına uçmayı öğrenmeyi ona bırakırdım.”

Pont Neuf Köprüsü Siyah & beyaz “Yaşlılara, ölümün yaşlılıkla değil de unutmak ve unutulmakla geldiğini öğretirdim.”

Institut de France “İnsanlar, sizlerden o kadar çok şeyler öğrendim ki..., Herkesin dağın zirvesinde yaşamayı istediğini, ancak gerçek mutluluğun oraya tırmanabilme biçeminde saklı olduğunu bilmediklerini öğrendim.”

Institut de France ve Pont Neuf Köprüsünün Pont des Arts’dan görünümü… “Yeni doğmuş bir bebeğin babasının parmağını minik eliyle ilk defa sıkıca kavradığında onu yaşam boyu bırakmayacağını öğrendim.”

Gün doğumunda Pont des Arts Köprüsü… “Bir insanın, aşağıdaki bir başka insana sadece bir kez bakmaya hakkı olduğunu, o da onun ayağa kalkmasına yardım ederken olması gerektiğini öğrendim.”

Jardin du Luxembourg Parkı… “Sizlerden öğrenebileceğim o kadar çok şey var ki ! Ancak çok azı gerçekten işime yarayacak, zira hepsi bu bavulun içine yerleştiğinde ne yazık ki ben artık ölmek üzere olacağım.” y a tant de choses que j’ai pu apprendre de vous, ma

Saint Louis Adasından Seine Nehrinin bir kolu… “Hep hissettiklerini söyle ve düşündüklerini yap.”

Pont Neuf Köprüsü, gündüz… “Eğer bugün seni son kez uykuya dalarken gördüğümü bilsem, seni sımsıkı kollarımın arasında sarar ve Tanrı’ya ruhunun koruyucusu olabilmesi için dua ederdim.”

Rivoli Sokağının Jardin des Tuileries parkından görünümü… “Seni gördüğüm son dakikalarım olduğunu bilsem, sana “Seni seviyorum” derdim, bunu zaten bildiğini utanarak göz ardı ederek.”

Montmartre “Hep bir “Yarın” vardır ve yaşam bize her şeyi daha iyi yapabilmek adına yeni bir fırsat tanır; ama eğer yanılıyorsam ve o gün bize kalan son gün ise, sana, seni ne kadar çok sevdiğimi ve asla unutmayacağımı söylerdim.”

Saint-Eustache Kilisesi ve Montorgueil Sokağı.. “Yaşlı veya genç, ‘yarın’ kimse için bir taahhüt değildir. Bugün belki de sevdiğin şeyleri gördüğün son gündür. O halde daha fazla bekleme, hemen bugün harekete geç, çünkü belki yarın hiç bir zaman olmayacak ve sen eminim ki onlara bir ‘gülümseme’, bir ‘kucaklama’, bir ‘öpücük’ için zaman ayırmadığından, onlardan çok meşgul olduğunu düşünerek son bir istekte bulunmadığın için çok pişman olacaksın.”

Ile de la Cité Adası ve Notre-Dame de Paris Kilisesi… “Sevdiklerini yanında sakla; kulaklarına onlara ihtiyacın olduğunu söyle; onları sev, onlara özen göster; onlara ‘seni anlıyorum’, ‘affet beni’, ‘lütfen’, ‘teşekkür ederim’ ve daha bildiğin bir dolu sevgi sözlerini sarf etmek için kendine zaman ayır.”

Pont de l'Archevéché Köprüsünden Notre Dame de Paris Klisesinin görünümü… “Kimse seni, gizleyip kendine sakladığın düşüncelerinle anmayacaktır. Onları ifade edebilmek için Tanrı’dan güç ve sağduyu dile.”

Saint Louis Adasından Seine’in görünümü… “Dostlarına ve senin için değerli olan varlıklara, onların senin için ne kadar önemli olduklarını kanıtla.” (Fransızca orijinal metninden A.S tarafından Türkçeleştirilmiştir)

Paris ve La Défense’ın panoramik manzarası… BUNU TÜM SEVDİKLERİNE GÖNDER

Eiffel Kulesinin ayağı… EĞER BUGÜN YAPMAZSAN, YARIN DA DÜNE BENZEYECEKTİR

Yağmur altında Petits- Pères Meydanı… Eğer hiç yapmazsan, çok da önemli değil zaten!...

La Conciergerie ve Châtelet Meydanı… … artık gönderme zamanı…

Alexandre III Köprüsü… SEVGİ ve AŞKLA….

Quai de Bourbon Sokağı… Sevdiğini umuyor ve diliyorum…

Le Sacré Cœur de Montmartre

Quai de Bourbon

Depuis l'île Saint-Louis

Paris…

Trocadéro Parkından Eyfel Kulesi…