NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ TURİZM COĞRAFYASI Lidya ve Lid UygarlıĞı NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ © İktisadi, İdari ve Sosyal Bilimler Fakültesi iisbf.nisantasi.edu.tr
Lidya ve Lid Uygarlığı Lidler Anadolu'ya göç ile gelen Hind - Avrupa halklarından. Troya Savaşı öncesinde Anadolu'ya geldiler. Lidler Köken ortaklığı olarak Hitit - Luwi halkından. Lidler Balkanlardan gelenTrakya'ya adlarını veren Traklarla karıştı. Bir devletin yok olması, halkının yok olmasını içermez.
NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ © Lidya Gediz ve Menderes Irmaklarını ve Sart Çayı'nı kapsar. Lidya Tarıma elverişli verimli topraklara sahiptir. Ekonomi Lidya ekonomisi toprağa bağlı. Lidya Doğal kaynaklar açısından da zengin. NİŞANTAŞI ÜNİVERSİTESİ ©
13 Lidya ve Lid Uygarlığı Lidya Altın, Gümüş ve Elektron madenlerine sahip. Sart Başkent, ticaret yollarının kavşağında. Sart Kral Yolu'nun başladığı şehir. Çağdaşları İyon Devletleri, Geç Frigler, Persler, Mikenler.
Lidce Hind - Avrupa dili olan Lidce yazıtlar çok azdır. Kültür Yakındoğu ve Pers kültürü ile Batı ve Yunan kültürü Lidya'da harmanlanır. Lidler Madeni parayı icad etti - Madeni değer, para ekonomisini yarattı. Dokuma Kumaş, dokuma boyaması vb.
Lidya ve Lid Uygarlığı Sanat Kumaş ve her türlü madenden, -altın, gümüş, elektrondan- süs eşyaları. Fildişinden üretilen ve ihraç edilen her türlü süs eşyası. Ticaret Uluslararası nitelikte Yunanistan ile bağlantısı var. Kral Yolu Doğu'ya, Susa'ya uzanıyor. Din Lidler, Artemis olarak adlandırdıkları Kibele adına tapınaklar kurmuşlardır. İnanış Ana Tanrıça Artemis Kibele – Cybele – Kıble - Sybil – Sibel
Seçilmiş Kaynakça Akurgal, E. 1998. Anadolu Kültür Tarihi. Tübitak Popüler Bilim Kitapları, Ankara. Bazin, M ve de Tapia, S. 2015. Türkiye Coğrafyası. İletişim Yayınları, İstanbul. Güvenç, B. 1995. Türk Kimliği. Kültür Tarihinin Kaynakları. Remzi Kitabevi, İstanbul. Lloyd, S. 1989. Turkey, A Traveller's History of Anatolia. British Museum Publications, London. Mallory, J. P. 2002. Hint - Avrupalıların İzinde. Dost Kitabevi, Ankara. New Perspectives on Turkey (NPT). 2009. Special Issue on Turkish Foreign Policy. No.40. Biannual Journal. Homer Academic Publishing House, Istanbul, Turkey. Sagona, A. and Zimansky, P. 2009. Ancient Turkey. Routledge, London. Sevin, V. 2003. Eski Anadolu ve Trakya, Başlangıcından Pers Egemenliğine Kadar. İletişim Yayıncılık, İstanbul. Üstel, F. 2004. (Yayın Yönetmeni.) Gençler İçin Çağdaş Coğrafya. Epsilon Yayınevi, İstanbul.
İnternet Kaynakçası Aras, B and Akarçeşme, S. 2011-12. (Winter). Turkey and the Arab spring. International Journal, pp.39-51 Available at: http://works.bepress.com/uluslararasi_ilişkiler/10 Bouckaert, R. et al., .2012. Mapping the Origins and Expansion of the Indo-European Language Family. Science, V.337; 957-959 (Available at www.sciencemag.org). MCT, Ministry of Culture and Tourism. 2016. www.kultur.gov.tr TÜİK, Türkiye İstatistik Kurumu. 2016.www.tuik.gov.tr TURKSTAT, Turkish Statistical Institute. 2016. www.turkstat.gov.tr UNDP, United Nations Development Programme. 2015. Human Development Report. United Nations, New York. World Bank. 2016. www.data.worldbank.org/indicator/NY.GNP.MKTP.PP.CD