LÜTFEN DİKKATLERİNİZİ BURAYA VERİNİZ

... konulu sunumlar: "LÜTFEN DİKKATLERİNİZİ BURAYA VERİNİZ"— Sunum transkripti:

1 YETİM VE ÖKSÜZLERİ KORUMAK VE KOLLAMAK Musa KARAHASANOĞLU GAZİPAŞA CAMİİ İMAM HATİBİ SAPANCA/SAKARYA

2 LÜTFEN DİKKATLERİNİZİ BURAYA VERİNİZ
Kıymetli Kardeşlerim! Dünyada yedi milyar insan var. Yedi milyar insan içerisinde kaç yetim var. Hiç merak ettik mi?

3 Yetim, anası veya babası yahutta her ikisi vefat eden buluğ çağına gelmemiş çocuk demektir.
Yüce Allah kullarını hayatla da ölümle de imtihan edecektir. Ama önemli olan imtihanın farkına varabilmek ve boyun eğmektir. İmkanımız var iken yetimlere sadece acımak ve onun ötesinde bir şeyler yapmamak içinde bulunduğumuz topluma ihanettir. Diyebiliriz ki yetimlere acımanında ötesinde onları ağırlamak madden ve manen onlara destek olmak gerekir.

4 Bu âyet-i kerîmede Allah Teâlâ Resûlullah Efendimiz’e, sen de bir zamanlar yetimdin. Ben seni koruyup gözettim. Ben seni nasıl himâye etmişsem, sen de diğer yetim kullarıma sahip çık; onların derdiyle ilgilen; sıkıntılarını hallet buyurmaktadır. Demek ki yetimler bize Allah emânetidir. Onları kendi dertleriyle, üzüntüleriyle başbaşa bırakmayacağız. Koruyup gözeteceğiz. Kendilerine yetimliğin acısını duyurmamaya çalışacağız. Toplum çarkının içinde ezilmelerine göz yummayacağız.

5 Mekke’de nazil olan Beled suresinde yetimlerle ilgilenmek sarp yokuşu aşmak olarak nitelendirilir.
أَلَمْ نَجْعَل لَّهُ عَيْنَيْنِ {8} وَلِسَاناً وَشَفَتَيْنِ {9} وَهَدَيْنَاهُ النَّجْدَيْنِ {10} فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ {11} وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْعَقَبَةُ {12} فَكُّ رَقَبَةٍ {13} أَوْ إِطْعَامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ {14} يَتِيماً ذَا مَقْرَبَةٍ {15} أَوْ مِسْكِيناً ذَا مَتْرَبَةٍ {16} “Biz ona iki göz vermedik mi? Bir dil ve iki dudak, Ona iki yolu ( doğru ve eğriyi ) gösterdik . Fakat o, sarp yokuşu aşamadı. O sarp yokuş nedir bilir misin? Köle azat etmek, Veya açlık gününde yemek yedirmektir, Yakınlığı olan bir yetime. Veya hiçbir şeyi olmayan yoksula.” (Beled 8-16)

6 كَلَّا بَل لَّا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ
Yine Mekkî olan Fecr sûresi 17. ayetinde: كَلَّا بَل لَّا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ “Hayır hayır, doğrusu siz yetime ikram etmiyorsunuz” buyrularak bu davranış kötülenirken, Mâun sûresinde de yetime yapılan kötü muâmele bir nevi "dini inkâr" olarak tavsif edilmiştir. أَرَأَيْتَ الَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ {} فَذَلِكَ الَّذِي يَدُعُّ الْيَتِيمَ{} وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ "Ey Muhammed! Dini yalan sayanı gördün mü? Yetimi itip kakan, yoksulu doyurmaya yanaşmayan kimse işte odur" (Mâun, 1-3)

7 Sevgili Peygamberimiz doğmadan babasını, altı yaşındayken de annesini kaybetmiş Abdullah’ın yetimi, Amine’nin öksüzü olarak hayatın ezici çarkı arasında kalmıştı. İlk önce dedesinin daha sonra amcasının sahip çıktığı yetim Muhammed’e ana-babasının yokluğu hissettirilmemeye çalışıldı. Yetimliğin ne demek olduğunu bire bir yaşayarak tecrübe eden Peygamber Efendimiz (sav) yetimlerin müşfik bir hamisi olmuş, gerek uygulamaları ve gerek sözleriyle daima yetimlerin korunmasını onlara iyi muamelede bulunulmasını emretmiştir.

8 Yetimin iyi muamele gördüğü evi hayırlı ev olarak taltif etmiş ve şöyle buyurmuştur:
خَيْرُ بَيْتٍ فِي الْمُسْلِمِينَ بَيْتٌ فِيهِ يَتِيمٌ يُحْسَنُ اِلَيْهِ وَشَرُّ بَيْتٍ فِي الْمُسْلِمِينَ بَيْتٌ فِيهِ يَتِيمٌ يُسَاءُ اِلَيْهِ “Müslümanlar arasında en hayırlı ev, içerisinde yetim olan ve yetime de iyi muâmele yapılan evdir. En kötü ev de, içinde yetim bulunup da ona kötü muâmele yapılan evdir.” (İbnu Mace, Edeb 6/3810).

9 Yetimi himaye eden kimseleri kendisine cennette komşu ilan etmiş ve şöyle buyurmuştur:
أَنَا وكافلُ الْيتِيمِ في الجنَّةِ هَكَذَا » وأَشَار بِالسَّبَّابَةِ وَالْوُسْطَى ، وفَرَّجَ بَيْنَهُمَا Sehl İbni Sa`d (ra)’den rivayet edildiğine göre Resûlullah (sav): “Ben ve yetimi himâye eden kimse cennette şöylece beraber bulunacağız” buyurdu ve işaret parmağıyla orta parmağını, aralarını biraz aralayarak, gösterdi. (Buhârî, Edeb 24. R.S. 264)

10 Yetim psikolojisini gayet iyi bilen Efendimiz yetimlere baba, eşleri de anne olmuştur. Beşîr b. Akrebe adlı sahâbi anlatıyor: Babam Akabe, Uhud Savaşı’nda şehit düşünce ağlayarak Resûlullah’ın yanına gittim. Resûlullah, bana “Ey sevgili yavrucak! Ağlama, ben baban olsam, Aişe de annen olsa istemez misin?” diye sorunca ben de “Elbette ki isterim ya Resûlullah!” dedim. Bunun üzerine Resûlullah, benim başımı okşadı. (Şu anda) saçlarım ağardığı halde Resûlullah’ın başımı okşadığı yerler hâlâ siyah kalmıştır. (Buhârî, Tarih’ul-Kebir, 2 / 78)

11 Yetim, anneden veya babadan herhangi birisinin ölümü ile büyük bir acı yaşamakta ve bu yalnızlığa mecbur olmaktadır. Yetimlik Allah’ın takdiriyle oluşmaktadır. İlahi irade ile gerçekleşen bu olay karşısında yalnızlık ve acı yaşayan, hatta korunmaya muhtaç durumda olan kişilerin hem kendilerinin hem de mallarının korunmaya ihtiyacı vardır. Bu durum asla istismar edilmeyip bilakis daha çok hassasiyet gerektirmektedir ki Yüce Allah insanları bu anlamda sık sık uyarmış, Hz. Peygamber de insanları dikkatli olmaya ve onlara iyilik yapmaya çağırmıştır. Bunun toplum huzuru için de büyük bir önemi vardır.

12 Yetime iyilik, onun her türlü hakkını korumak ve yerine getirmekle yapılır.
Peki yetimin hakları nelerdir?

13 1-Yetime İyi Muamelede bulunmak gerekir.
Yetimlerin hâmisi Hz. Muhammed (sav) şehitlerin geride bıraktıkları yetim çocuklarıyla da çok yakından ilgilenmiş, onlara çok büyük şefkat ve merhamet göstermiş; onların her türlü ihtiyacını karşılamıştır. Peygamberimiz, Mûte Savaşı’nda şehit düşen Câfer b. Ebû Tâlib’in (r.a.) şehit olduğunu duyunca hemen onun evine koşmuş, mübarek gözyaşları içinde Câfer’in yetim çocuklarını bağrına basıp koklamış; yas tutmaları nedeniyle Câfer’in ailesine yemek yapılmasını emretmiştir. (Tirmizî, Cenâiz, 21)

14 Peygamberimiz’in (sav), daha sonraları da bu aileyle çok yakından ilgilendiğini görmekteyiz. Abdullah b. Câfer (r.a.), Resûlullah’ın kendileriyle çok yakından ilgilendiğini şu tatlı hatırasıyla anlatmaktadır: Bir gün sokakta oynuyordum. Resûlullah, beni görünce oradakilere “Abdullah’ı deveme bindiriniz.” dedi, oradakiler de beni deveye bindirdiler. Daha sonra Resûlullah, benim başımı okşamaya başladı ve her okşamasında: “Ey Allahım! Câfer’in evlatlarına Sen sahip çık.” diye dua etti. (İbni Hanbel, 1: 205)

15 2- Yetimin Malının Korunması
Yetim deyince fakir çocuk akla gelmemelidir. Yetim olduğu halde zengin olan, ya da belli bir mala sahip olan çocuklar olabilir. Yetim bir yavrunun babadan anadan kalma malı bulunabilir. O takdirde bu yavru erginlik çağına girene kadar kendisine sahip çıkmak, malının yok olup gitmesine meydan vermemek onu himâye etmek olur. Şayet malı yoksa, onun himâyesi, babasının yokluğunu aratmamaya çalışmakla mümkün olur. Her toplumda olduğu gibi bizde de yetim vardır. Nice yetimler, ellerinden tutacak, kendilerini hayatın zor ve katı şartlarına alıştıracak rehberleri olmadığı için ezilmişler, itilip kakılmışlar ve âdeta kötü insan olmaya zorlanmışlardır.

16 Kur'an bu gerçeğe dikkat çekerek, bu tip yetimlerin ekonomik haklarına dokunulmamasını emretmektedir. İslâm'dan önce Arab toplumunda yetimlerin mallarından velîleri istediği gibi tasarruf etmekte, gasb edercesine serbestçe harcamaktaydılar. Kur'ân-ı Kerîm yetimle alâkalı diğer birçok uyarılardan başka, onların mallarının korunması, artırılması ve belli bir disipline göre harcanması için direktifler vermiş, bunlara uymayanlar için ağır tehditlerde bulunmuştur.

17 Şu âyet, yetimlerin mallarını haksız olarak yiyenleri şiddetle tehdit eder:
إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوَالَ الْيَتَامَى ظُلْماً إِنَّمَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نَاراً وَسَيَصْلَوْنَ سَعِيراً “Yetimlerin mallarını haksız yere yiyenler, muhakkak ki karınlarını ateşle doldurmuş olurlar ve çılgın ateşli cehennemi boylarlar.” (Nisa, 10)

18 Başka bir ayet-i kerimede şöyle buyruluyor:
وَابْتَلُواْ الْيَتَامَى حَتَّىَ إِذَا بَلَغُواْ النِّكَاحَ فَإِنْ آنَسْتُم مِّنْهُمْ رُشْداً فَادْفَعُواْ إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ وَلاَ تَأْكُلُوهَا إِسْرَافاً وَبِدَاراً أَن يَكْبَرُواْ وَمَن كَانَ غَنِيّاً فَلْيَسْتَعْفِفْ وَمَن كَانَ فَقِيراً فَلْيَأْكُلْ بِالْمَعْرُوفِ فَإِذَا دَفَعْتُمْ إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ فَأَشْهِدُواْ عَلَيْهِمْ وَكَفَى بِاللّهِ حَسِيباً “Evlilik çağına gelinceye kadar yetimleri (gözetip) deneyin, eğer onlarda akılca bir olgunlaşma görürseniz hemen mallarını kendilerine verin. Büyüyecekler (de geri alacaklar) diye o malları israf ile ve tez elden yemeyin. Zengin olan (veli) iffetli olmaya çalışsın, yoksul olan da (ihtiyaç ve emeğine) uygun olarak yesin. Mallarını kendilerine verdiğiniz zaman yanlarında şahit bulundurun. Hesap sorucu olarak da Allah yeter.” (Nisa, 6).

19 Sevgili Peygamberimiz (sav) yetime ait bir malı zulmederek yemeyi helak edici günahlar arasında saymıştır. اجْتَنِبُوا السَّبْعَ المُوبِقَاتِ ، قَالُوا : يا رَسُولَ اللَّه ومَا هُن ؟ قال : الشِّرْك بِاللَّهِ ، وَالسِّحْرُ وَقَتْلُ النَّفْسِ التي حرَّمَ اللَّهُ إلاَّ بِالحقِّ ، وَأكْلُ الرِّبَا ، وَأكْلُ مال اليتِيمِ . والتَّولِّي يوْمَ الزَّحْفِ ، وقذفُ المُحْصنَاتٍ المُؤمِنَات الغافِلاتِ Ebû Hüreyre (ra)'den rivayet edildiğine göre Nebî (sav)  şöyle buyurdu: "Yedi helâk ediciden kaçının!" Sahâbîler: - Ey Allahın Resûlü! Bunlar nelerdir? diye sordular. Hz. Peygamber: - "Allah'a ortak koşmak, sihir (büyü)  yapmak, Allah'ın haram kıldığı bir nefsi haksız yere öldürmek, faiz yemek, yetim malı yemek, savaş meydanından kaçmak, evli, namuslu ve hiç bir şeyden haberi olmayan kadınlara zina isnad etmektir,” (Buhârî, Vasâyâ 23, R.S.1618)

20 اللَّهُمَّ إِنِّى أُحَرِّجُ حَقَّ الضَّعيفينِ الْيَتِيمِ والمرْأَةِ
Allah Rasülü yetim hakkı yemekten ve kadın hakkını çiğnemekten men etmiş adeta yüce Allah’a rapor verircesine şöyle buyurmuştur: اللَّهُمَّ إِنِّى أُحَرِّجُ حَقَّ الضَّعيفينِ الْيَتِيمِ والمرْأَةِ Ebû Şüreyh Huveylid İbni Amr el-Huzâ`î (ra)’den rivayet edildiğine göre Peygamber (sav) şöyle buyurdu: “Allahım! İki zayıf kimsenin, yetimle kadının hakkını yemekten herkesi şiddetle sakındırıyorum.”  (Nesâî, es- Sünenü’l-Kübrâ, R.S. 272) Hz. Peygamber hayatı boyunca güçsüzün yanında olmuş, himâye edilmesi gerekenlere kol kanat germiştir. Yetimlerin ve kadınların korunup gözetilmesine pek önem vermiştir.

21 3- Yetimin Islahı ve Önemi
Toplum içerisinde uyulması gereken kurallar manzumesi aile içerisinde terbiye yöntemiyle verilmektedir. Ana-babasından biri ve ya her ikisi vefat etmiş bir çocuk toplum içerisinde uyulması zaruri olan ahlak esaslarını deneme yanılma yöntemiyle öğrenecektir. Ancak bu esnada toplum içinde istenmeyen davranışlar sergileyecek ve nihayetinde suça meyilli hale gelecektir. İşte tam da burada yetimin yakınlarına ve toplumun bireylerine büyük görevler düşmektedir. Kimsesizlerin kimsesi olmak ve onları yarınlara hazırlamak hem bu günümüzü hem de yarınlarımızı garantiye almak demek olacaktır. Her yetim maddî imkanlara sahip olmayabilir. Fakir olan yetimlerin hem geçimini, hem de yetiştirilmesini sağlamak da yetimin insanlar üzerindeki haklarından biridir. Hem yetim ve hem de fakir olan çocuğun elinden tutmak ve onu yetiştirmek, Allah'ın emridir.

22 Yetimin terbiye, bakım, himâye gibi, her çeşit meselesine temas eden mühim âyetlerden birinin sebeb-i nuzülünde şöyle bir olay meydana gelmiştir: İbn Abbâs'tan rivayet ediliyor: "Yetimin malına, erginlik çağına erinceye kadar o en güzel olanından başka bir şekilde yaklaşmayın..." (En'âm, 152; İsrâ, 34) ve "Yetimlerin mallarını haksız yollarla (zulmen) yiyenler yok mu?..." (Nisa, 10) âyetleri nazil olunca yetimlerin velîleri, onların yiyecek ve içeceklerini kendi yiyecek ve içeceklerinden ayırdılar. Bazan olurdu ki yetimin yiyeceği artardı. Bu durumda onu kendi yiyeceklerine katmaz; yetim yiyinceye veya bızuluncaya kadar ayrı bir yerde muhafaza ederlerdi. Ancak bu durum onlara zor gelmeye başladı ve gidip Hz. Peygamber (sa)'e anlattılar da Allah Tealâ (Bakara sûresinin 220 âyetini indirdi. (Ebu Davud, Vasâyâ, 7)

23 وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْيَتَامَى قُلْ إِصْلاَحٌ لَّهُمْ خَيْرٌ وَإِنْ تُخَالِطُوهُمْ فَإِخْوَانُكُمْ وَاللّهُ يَعْلَمُ الْمُفْسِدَ مِنَ الْمُصْلِحِ وَلَوْ شَاء اللّهُ لأعْنَتَكُمْ إِنَّ اللّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ “Sana bir de yetimlerden soruyorlar. De ki: Onlar hakkında yapacağınız bir ıslah, işlerine karışmamaktan daha hayırlıdır. Eğer onlara karışırsanız, onlar sizin kardeşlerinizdir. Allah, bozguncuyla ıslah ediciyi bilir, birbirinden ayırd eder. Eğer Allah dileseydi, sizi zora koşardı. Şüphesiz ki Allah çok güçlüdür, hüküm ve hikmet sahibidir.” (Bakara 220)

24 مَنْ قَبَضَ يتِيماً من بَيْنِ المُسْلمِينَ إلى طعامِهِ وشرابِه أدْخَلَهُ اللّهُ تَعَالَى الْجَنَّةَ ألْبَتَّةَ إلَّا أَنْ يَكُونَ قَدْ عَمِلَ ذَنْباً يُغْفَرُ “Kim Müslümanlar arasında bir yetimi evine alıp kendi yediğinden yedirir, kendi içtiğinden içirirse, affı kaabil olmayan bir günah (yâni şirk) işlemediği takdirde Allah onu mutlaka cennetine kor.” (Tirmizi, Birr, 14).

25 Şanlı Tarihimizde Yetimlerin Korunması İçin Yapılan Faaliyetler
Her şeyden önce insanı yaşat ki devlet yaşasın anlayışı üzerine kurulmuş olan Cihan İmparatorluğu bir vakıf medeniyetiydi. Sosyal yardımlaşma ve dayanışmaya büyük önem veren Osmanlı Devleti’nde vakıflar; dinî, sosyal, siyasal, ekonomik, kültürel ve askerî alanlarda hizmetler veriyordu. Bu medeniyette değil sadece insanlara, sokak hayvanlarına, hatta vahşi doğadaki hayvanlara dahi hizmet götürülüyordu. Bu medeniyetin bir parçası olan yetimler için bir çok vakıflar kurulmuş ve vakfiyeler yapılmış durumdaydı. (İbrahim Sarıçam ve Seyfettin Erşahin, İslam Medeniyet Tarihi. Ankara: T.D.V. Yayınları, 2007, s.223)

26 Osmanlı Devleti, 19. yüzyılda Avrupa’da, Balkanlarda, Kafkaslarda, Ortadoğu ve Afrika’da pek çok toprak kaybedince, savaşlar nedeniyle çocuklar yetim ve öksüz kalmıştı. Başta İstanbul olmak üzere Rumeli ve Anadolu’ya yoğun bir şekilde göçler başlamıştı. Özellikle çocukların korunmaya muhtaç duruma düşmesi Devletin tedbir almasını zorunlu hale getirmişti. Bu tedbirlerden bir kaçı şöyledir:

27 1. Niş Çocuk Islahhaneleri: Tuna Vilayeti Valisi olarak görev yapmakta olan Mithat Paşa tarafından, tarihinde Niş Eyaleti’nde ayrım yapılmaksızın gerek Müslüman ve gerekse Hıristiyan çocuklarından yetim ve öksüzlerin barınması için Islahhane isimli bir kurum oluşturuldu. Bu Islahhanede 4-15 yaşları arasında 201 öğrenciye hizmet verilmiş okuma-yazma öğretiminin yanında terzilik gibi sanat eğitimi de verilmiş, askeri kıyafet, kundura, çizme ve potin” dikip hazırlamayı öğrenmişlerdir. (Nesimi Yazıcı, “Niş Islahhanesi’nden Haber Var”, Kültür Dergisi, Sayı:12 (Sonbahar 2008), s. 27)

28 2. Yetim Haklarının Korunması: Eytam Keseleri ve Emval-i Eytam Nezareti: Osmanlı toplumunda, yetimlerin miras yoluyla kalan menkul ve gayrimenkul malların vasileri tarafından işletilmesi ve sermayenin kontrol altına alınarak elde edilen gelirin bu şahısların ihtiyaçlarının karşılanması için harcanması, reşit olduklarında ise mallarının kendilerine teslim edilmesi için oluşturulan kurumlara, eytam keseleri adı verilmekteydi. Yetimler reşit olduklarında bu keseler feshedilmekte ve miras olarak kalan mallar kendilerine şahitler huzurunda teslim edilmektedir. (Cafer Çiftçi, “Osmanlı Devleti’nde Yetim Keseleri”, Kültür Dergisi, Sayı:12 (Sonbahar 2008), s. 47)

29 3. Sokak Çocuklarının Barındırılması: Darülaceze, Darülhayr-i Alî: 1877 Osmanlı-Rus Savası’ndan sonra kişinin İstanbul’a göç etmesi asayiş sorununuda beraberinde getirmiş kentin yaşam düzeni büyük ölçüde etkilenmişti. Kimsesi ve geliri olmayan dul kadınlarla yetim ve öksüz çocuklar, Gülhane’deki Kırmızı Kışla’da açılan Muhacirin Dul ve Eytamhanesi’ne yerleştirilmiş, Hasta olanlar ise yine buradaki Muhacirin Hastanesi’nde tedavi edilmişti. (Nuran Yıldırım, İstanbul Darülaceze Müessesesi, İstanbul: Darülaceze Vakfı Yayını, 1996, s.8)

30 4.  Eğitim ve Bakım Kurumu: Darüşşafaka: Adı “şefkat yurdu” anlamına gelen Darüşşafaka, Osmanlı Devleti’nin son dönemlerinde kurulan ilk parasız özel okuldur. Cemiyetin gayesi öncelikli olarak öksüz ve kimsesiz çocukların dinî bilgilerin yanısıra, her türlü evrakı kısa zamanda okuyup yazacak duruma gelmelerini sağlamaktı. Söz konusu bu eğitimlerden herhangi bir ücret alınmamasının yanında ihtiyacı olanların eğitim masrafları da karşılanmıştır.

31 Osmanlı Devleti’ndeki bu uygulamalar günümüzde Çocuk Yuvaları ve Yetiştirme Yurtları, Sevgi Evleri ve Çocuk Evleri uygulamalarına ilham kaynağı olmuştur. Bunun bir yansıması olarak cumhuriyet döneminde bir çok sivil toplum örgütü ve vakıflar kurulmuştur. Bunlardan biriside TDV’dir. Vakfın gerek yurt içinde gerek yurt dışında bir çok faaliyetleri bulunmaktadır.

32 Anadolu Ajansı’nın tarihli bir haberine göre: Somali`nin başkenti Mogadişu`daki Hazreti Ayşe Yetimhanesinde kalan çocukların durumu yürekleri sızlatıyor. Yaşları 6 ile 13 arasında değişen 200 kız çocuğu, çok zor şartlar altında barınmaya ve eğitim almaya çalışıyor. İmkânsızlıklar nedeniyle yemek olarak günde sadece iki öğün sulandırılmış çorbanın dağıtıldığı yetimhanede, yeterli yemek olmaması nedeniyle yetkililer bazı çocukları başka okullara göndermek zorunda kalıyor.

33 Çocukların yatakhaneleri de yokluktan nasibini alıyor
Çocukların yatakhaneleri de yokluktan nasibini alıyor. Elektriğin olmadığı yatakhanelerde, çocuklar eski sünger yataklarda uyumak zorunda kalıyor. Çarşafları da yıpranmış olan yatakhanede, karanlıktan korkan çocuklara yetkililer el feneriyle yardımcı olmaya çalışıyor.

34 Yetimhanenin bu kötü şartları Türkiye`den gelen yardımın ardından değişmeye başladı. Türkiye Diyanet Vakfının Mogadişu`daki ekibi yetimhanenin yemek dâhil tüm ihtiyaçlarını karşılamak için seferber oldu.

35 KISACA ÖZETLEMEK GEREKİRSE:
Yetimlik bir tercih meselesi değil, kader meselesidir. Unutulmamalıdır ki Kainatın Efendisi de hem öksüz ve hem de yetim idi. Şerefli Peygamberin ümmetleri olarak bizlerde ölümlerin kol gezdiği dünyamızda milyonlarca yetimden bir tanesine sahip çıkalım. Her camimizin ihtiyaçlarını giderip yarınlara hazırladığı, kalplerimizin katılığını gideren ve saçlarını okşadığımızda günahlarımızın affına vesile olacak bir yetimimiz olsun. “Bir kimse sırf Allah rızası için bir yetimin başını okşarsa, elinin dokunduğu her saç teline karşılık ona sevap vardır...” (İbn-i Hanbel, V, 250)

36 . Kalbinin katılığından şikâyet eden bir sahâbîye Fahr-i Kâinât (sav):
“Eğer kalbinin yumuşamasını istiyorsan fakiri doyur, yetimin başını okşa!” (İbn-i Hanbel, II, 263) tavsiyesinde bulunmuştur. Yetim yavrulara sahip çıkanlar, toplumun bir açığını kapamış ve bir yarasını sarmış olurlar. Kısacası, insan olmanın sorumluluğunu duymuş olurlar. Hayatın kahredici çarkının bir insanı ezmesine göz yummayanlar, emsâlsiz bir insânî zevki tatmış olurlar.

37 SORUMUZUN CEVABINA GELİNCE..
UNİCEF 2014 raporuna göre başta Çin olmak üzere 52 küsür ülke hariç dünyada 200 milyon yetim vardır. Bu bahsedilen ülkelerde hesaba katıldığında dünyada 400 yüz milyona yakın yetim çocuk var ve günden güne artmaya devam etmektedir. Ve bu sayı Çin ve Hindistan’dan sonra dünyanın üçüncü büyük nüfus yoğunluğunu oluşturmaktadır.

38 Babacığım babacığım feryatlarıyla Ağlıyor bir çocuk, mezar başında
YETİMLERİN BAYRAMI Babacığım babacığım feryatlarıyla Ağlıyor bir çocuk, mezar başında Ramazan bayramının ilk sabahında Feryatlar yükseliyor, mezarlar başında Yetimler gitmişler bayramlaşmaya Ellerini açmışlar Yaradanlarına Göz yaşları karışıyor Fatihalarına Allah’ım sabır ver bu kullarına Yılmaz ÇELİK

39 ATALARIMIZIN İFADESİ NE KADAR DOĞRUDUR “AÇ NE YEMEZ, TOK NE DEMEZ”